1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Спомни си, Господи, какво ни стана; Погледни и виж как ни укоряват.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Наследството ни мина на чужденци, Къщите ни на странни.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Останахме сирачета без баща; Майките ни са като вдовици.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Водата си пихме със сребро, Дървата ни идат с пари.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Нашите гонители са на вратовете ни. Трудим се и почивка нямаме,

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Простряхме ръка към египтяните И към асирийците, за да се наситим с хляб.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Бащите ни съгрешиха, и няма ги; И ние носим техните беззакония.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Слуги господаруват над нас, И няма кой да ни избави от ръката им.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Добиваме хляба си с <опасност за> живота си Поради меча, <който ограбва> в пустинята.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Кожата ни почервеня като пещ Поради върлуването на глада.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Изнасилваха жените в Сион, Девиците в Юдовите градове.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Чрез техните ръце биваха обесени първенците, Старейшините не се почитаха.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Младежите носеха воденични камъни, И децата падаха под <товара на> дървата.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Старейшините не седят вече на портите; Младежите изоставиха песните си.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Престана радостта на сърцето ни; Хорото ни се обърна на жалеене.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Венецът падна от главата ни; Горко ни! защото сме съгрешили.

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Затова чезне сърцето ни; Затова причерня на очите ни.

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Поради запустяването на Сионския хълм Лисиците ходят по него.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ти, Господи, седиш <като Цар> до века; Престолът Ти е из род в род.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Защо ни забравяш за винаги, И ни оставяш за толкоз дълго време?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Възвърни ни, Господи, към Себе Си, и ще се възвърнем; Обнови дните ни както изпърво, -

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Ако не си ни отхвърлил съвсем, И не си се разгневил твърде много против нас.