1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
Souviens-toi, Éternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!
2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
Notre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.
3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
Nous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.
4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
Nous buvons notre eau à prix d'argent, Nous payons notre bois.
5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
Nous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n'avons point de repos.
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
Nous avons tendu la main vers l'Égypte, vers l'Assyrie, Pour nous rassasier de pain.
7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
Nos pères ont péché, ils ne sont plus, Et c'est nous qui portons la peine de leurs iniquités.
8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
Des esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l'épée du désert.
10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
Notre peau est brûlante comme un four, Par l'ardeur de la faim.
11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.
12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
Des chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n'a pas été respectée.
13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
Les jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.
14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
Les vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.
15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
La joie a disparu de nos coeurs, Le deuil a remplacé nos danses.
16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
La couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!
17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
Si notre coeur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,
18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
C'est que la montagne de Sion est ravagée, C'est que les renards s'y promènent.
19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
Toi, l'Éternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.
20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?
21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
Fais-nous revenir vers toi, ô Éternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d'autrefois!
22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
Nous aurais-tu entièrement rejetés, Et t'irriterais-tu contre nous jusqu'à l'excès!