1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Cantique d'Asaph. Pourquoi, ô Dieu! rejettes-tu pour toujours? Pourquoi t'irrites-tu contre le troupeau de ton pâturage?

2 K ujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Souviens-toi de ton peuple que tu as acquis autrefois, Que tu as racheté comme la tribu de ton héritage! Souviens-toi de la montagne de Sion, où tu faisais ta résidence;

3 D rejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Porte tes pas vers ces lieux constamment dévastés! L'ennemi a tout ravagé dans le sanctuaire.

4 A rmiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Tes adversaires ont rugi au milieu de ton temple; Ils ont établi pour signes leurs signes.

5 D ukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

On les a vus, pareils à celui qui lève La cognée dans une épaisse forêt;

6 D he tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Et bientôt ils ont brisé toutes les sculptures, A coups de haches et de marteaux.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Ils ont mis le feu à ton sanctuaire; Ils ont abattu, profané la demeure de ton nom.

8 K anë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Ils disaient en leur coeur: Traitons-les tous avec violence! Ils ont brûlé dans le pays tous les lieux saints.

9 N e nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

Nous ne voyons plus nos signes; Il n'y a plus de prophète, Et personne parmi nous qui sache jusqu'à quand...

10 D eri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

Jusqu'à quand, ô Dieu! l'oppresseur outragera-t-il, L'ennemi méprisera-t-il sans cesse ton nom?

11 P se e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Pourquoi retires-tu ta main et ta droite? Sors-la de ton sein! détruis!

12 P or Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Dieu est mon roi dès les temps anciens, Lui qui opère des délivrances au milieu de la terre.

13 M e forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Tu as fendu la mer par ta puissance, Tu as brisé les têtes des monstres sur les eaux;

14 C opëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Tu as écrasé la tête du crocodile, Tu l'as donné pour nourriture au peuple du désert.

15 B ëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Tu as fait jaillir des sources et des torrents. Tu as mis à sec des fleuves qui ne tarissent point.

16 J otja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

A toi est le jour, à toi est la nuit; Tu as créé la lumière et le soleil.

17 T i ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Tu as fixé toutes les limites de la terre, Tu as établi l'été et l'hiver.

18 M baje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Souviens-toi que l'ennemi outrage l'Éternel, Et qu'un peuple insensé méprise ton nom!

19 M os ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Ne livre pas aux bêtes l'âme de ta tourterelle, N'oublie pas à toujours la vie de tes malheureux!

20 R espekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Aie égard à l'alliance! Car les lieux sombres du pays sont pleins de repaires de brigands.

21 M os lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

Que l'opprimé ne retourne pas confus! Que le malheureux et le pauvre célèbrent ton nom!

22 Ç ohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Lève-toi, ô Dieu! défends ta cause! Souviens-toi des outrages que te fait chaque jour l'insensé!

23 M os harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

N'oublie pas les clameurs de tes adversaires, Le tumulte sans cesse croissant de ceux qui s'élèvent contre toi!