1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Oh Dios, ¿por qué nos has rechazado para siempre ? ¿ Por qué se enciende Tu ira contra las ovejas de Tu prado ?

2 K ujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Acuérdate de Tu congregación, la que adquiriste desde los tiempos antiguos, La que redimiste para que fuera la tribu de Tu heredad, Y de este Monte Sion donde has habitado.

3 D rejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Dirige Tus pasos hacia las ruinas eternas; Todo lo que hay en el santuario lo ha dañado el enemigo.

4 A rmiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Tus adversarios han rugido en medio de Tu lugar de reunión; Han puesto sus estandartes por señales.

5 D ukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Parece como si alguien hubiera levantado El hacha en espeso bosque.

6 D he tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Y ahora, toda su obra de talla Hacen pedazos con hachas y martillos.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Han quemado Tu santuario hasta los cimientos; Han profanado la morada de Tu nombre.

8 K anë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Dijeron en su corazón: “Arrasémoslos por completo.” Han quemado todos los santuarios de Dios en la tierra.

9 N e nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

No vemos nuestras señales; Ya no queda profeta, Ni hay entre nosotros quien sepa hasta cuándo.

10 D eri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

¿Hasta cuándo, oh Dios, blasfemará el adversario ? ¿Despreciará el enemigo Tu nombre para siempre ?

11 P se e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

¿Por qué retiras Tu mano, Tu diestra ? ¡ Sácala de dentro de Tu seno, destrúye los!

12 P or Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Con todo, Dios es mi rey desde la antigüedad, El que hace obras de salvación en medio de la tierra.

13 M e forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Tú dividiste el mar con Tu poder; Quebraste las cabezas de los monstruos en las aguas.

14 C opëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Tú aplastaste las cabezas de Leviatán; Lo diste por comida a los moradores del desierto.

15 B ëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Tú abriste fuentes y torrentes; Tú secaste ríos inagotables.

16 J otja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

Tuyo es el día, Tuya es también la noche; Tú has preparado la lumbrera y el sol.

17 T i ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Tú has establecido todos los términos de la tierra; Tú has hecho el verano y el invierno.

18 M baje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Acuérdate de esto, Señor: que el enemigo ha blasfemado, Y que un pueblo insensato ha despreciado Tu nombre.

19 M os ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

No entregues a las fieras el alma de Tu tórtola; No olvides para siempre la vida de Tus afligidos.

20 R espekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Mira el pacto, Señor, Porque los lugares tenebrosos de la tierra están llenos de moradas de violencia.

21 M os lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

No vuelva avergonzado el oprimido; Alaben Tu nombre el afligido y el necesitado.

22 Ç ohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Levántate, oh Dios, defiende Tu causa; Acuérdate de cómo el necio Te injuria todo el día.

23 M os harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

No Te olvides del vocerío de Tus adversarios, Del tumulto de los que se levantan contra Ti, que sube continuamente.