1 D he Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Jesús comenzó a hablarles otra vez en parábolas, diciendo:
2 “ Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
“ El reino de los cielos puede compararse a un rey que hizo un banquete de bodas para su hijo.
3 D he dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
Y envió a sus siervos a llamar a los que habían sido invitados a las bodas, pero no quisieron venir.
4 D ërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: "U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë".
De nuevo envió otros siervos, diciéndo les: ‘Digan a los que han sido invitados: “Ya he preparado mi banquete; he matado mis novillos y animales cebados, y todo está preparado; vengan a las bodas.”’
5 P or ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
Pero ellos no hicieron caso y se fueron: uno a su campo, otro a sus negocios,
6 D he të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
y los demás, echando mano a los siervos, los maltrataron y los mataron.
7 M breti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
Entonces el rey se enfureció, y enviando sus ejércitos, destruyó a aquellos asesinos e incendió su ciudad.
8 A tëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Luego dijo a sus siervos: ‘La boda está preparada, pero los que fueron invitados no eran dignos.
9 S hkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni."
Vayan, por tanto, a las salidas de los caminos, e inviten a las bodas a cuantos encuentren.’
10 D he ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
Aquellos siervos salieron por los caminos, y reunieron a todos los que encontraron, tanto malos como buenos; y el salón de bodas se llenó de invitados.
11 A tëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
“Pero cuando el rey entró a ver a los invitados, vio allí a uno que no estaba vestido con traje de boda,
12 d he i tha: "Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?". Dhe ai mbylli gojën.
y le dijo: ‘Amigo, ¿cómo entraste aquí sin traje de boda?’ Pero el hombre se quedó callado.
13 A tëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".
El rey entonces dijo a los sirvientes: ‘Atenle las manos y los pies, y échenlo a las tinieblas de afuera; allí será el llanto y el crujir de dientes.’
14 S epse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur.”
Porque muchos son llamados, pero pocos son escogidos.” El Pago del Impuesto al César
15 A tëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Entonces los Fariseos se fueron y deliberaron entre sí cómo atrapar a Jesús en alguna palabra que El dijera.
16 D he i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
Y los Fariseos enviaron algunos de sus discípulos junto con los partidarios de Herodes (Antipas), diciendo: “Maestro, sabemos que eres veraz y que enseñas el camino de Dios con verdad, y no buscas el favor de nadie, porque eres imparcial.
17 N a thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?.”
Dinos, pues, cuál es Tu opinión: ¿Está permitido pagar impuesto al César, o no?”
18 P or Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Pero Jesús, conociendo su malicia, dijo: “¿Por qué me ponen a prueba, hipócritas?
19 M ë tregoni monedhën e taksës.” Atëherë ata i treguan një denar.
Traigan la moneda que se usa para pagar ese impuesto.” Y Le trajeron un denario (salario de un día).
20 D he ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?.”
Y El les preguntó: “¿De quién es esta imagen y esta inscripción?”
21 A ta i thanë: “E Cezarit.” Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë.”
Ellos le dijeron: “Del César.” Entonces El les dijo: “Pues den al César lo que es del César, y a Dios lo que es de Dios.”
22 D he ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
Al oír esto, se maravillaron; Lo dejaron y se fueron. Pregunta sobre la Resurrección
23 P o atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
Ese día se acercaron a Jesús algunos Saduceos, los que dicen que no hay resurrección,
24 d uke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
y Le dijeron: “Maestro, Moisés dijo: ‘ Si alguien muere sin tener hijos, su hermano, como pariente mas cercano, se casara con su mujer y levantara descendencia a su hermano.’
25 T ani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Ahora bien, había entre nosotros siete hermanos; el primero se casó, y murió; pero no teniendo descendencia, le dejó la mujer a su hermano.
26 K ështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
De igual manera también el segundo, y el tercero, hasta el séptimo.
27 N ë fund vdiq edhe gruaja.
Y después de todos, murió la mujer.
28 N ë ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja.”
Por tanto, en la resurrección, ¿de cuál de los siete será mujer? Porque todos ellos la tuvieron.”
29 P or Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Pero Jesús les respondió: “Están equivocados por no comprender las Escrituras ni el poder de Dios.
30 N ë ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
Porque en la resurrección, ni se casan ni son dados en matrimonio, sino que son como los ángeles de Dios en el cielo.
31 P astaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
Y en cuanto a la resurrección de los muertos, ¿no han leído lo que les fue dicho por Dios, cuando dijo:
32 " Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve.”
‘ Yo soy el Dios de Abraham, y el Dios de Isaac, y el Dios de Jacob ’? El no es Dios de muertos, sino de vivos.”
33 D he turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
Al oír esto, las multitudes se admiraban de Su enseñanza. El Gran Mandamiento
34 A tëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
Los Fariseos se agruparon al oír que Jesús había dejado callados a los Saduceos.
35 D he një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
Uno de ellos, intérprete de la Ley (experto en la Ley de Moisés), para poner a prueba a Jesús, Le preguntó:
36 “ Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?.”
“Maestro, ¿cuál es el gran mandamiento de la Ley?”
37 D he Jezusi i tha: “"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".
Y El le contestó: “ Amaras al Señor tu Dios con todo tu corazon, y con toda tu alma, y con toda tu mente.
38 K y është urdhërimi i parë dhe i madhi.
Este es el grande y primer mandamiento.
39 D he i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".
Y el segundo es semejante a éste: Amaras a tu projimo como a ti mismo.
40 N ga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët.”
De estos dos mandamientos dependen toda la Ley y los Profetas.” Jesús, Hijo y Señor de David
41 T ani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Estando reunidos los Fariseos, Jesús les hizo una pregunta:
42 “ Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?.” Ata i thanë: “I Davidit.”
“¿Cuál es la opinión de ustedes sobre el Cristo (el Mesías)? ¿De quién es hijo?” “De David,” le contestaron ellos.
43 A i u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Jesús les dijo: “Entonces, ¿cómo es que David en el Espíritu Lo llama ‘Señor,’ diciendo:
44 " Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?
‘ Dijo el Señor a mi Señor: “ sientate a Mi diestra, hasta que ponga a Tus enemigos debajo de Tus pies ”’?
45 N ë qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?.”
Pues si David Lo llama ‘Señor,’ ¿cómo es El su hijo?”
46 P or asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
Y nadie Le pudo contestar ni una palabra, ni ninguno desde ese día se atrevió a hacer más preguntas a Jesús.