1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Masquil de Asaph. ¿POR qué, oh Dios, nos has desechado para siempre? ¿Por qué ha humeado tu furor contra las ovejas de tu dehesa?

2 K ujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Acuérdate de tu congregación, que adquiriste de antiguo, Cuando redimiste la vara de tu heredad; Este monte de Sión, donde has habitado.

3 D rejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Levanta tus pies á los asolamientos eternos: A todo enemigo que ha hecho mal en el santuario.

4 A rmiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Tus enemigos han bramado en medio de tus sinagogas: Han puesto sus divisas por señas.

5 D ukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Cualquiera se hacía famoso según que había levantado El hacha sobre los gruesos maderos.

6 D he tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Y ahora con hachas y martillos Han quebrado todas sus entalladuras.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Han puesto á fuego tus santuarios, Han profanado el tabernáculo de tu nombre echándolo á tierra.

8 K anë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Dijeron en su corazón: Destruyámoslos de una vez; Han quemado todas las sinagogas de Dios en el tierra.

9 N e nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

No vemos ya nuestras señales: No hay más profeta; Ni con nosotros hay quien sepa hasta cuándo.

10 D eri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

¿Hasta cuándo, oh Dios, el angustiador nos afrentará? ¿Ha de blasfemar el enemigo perpetuamente tu nombre?

11 P se e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

¿Por qué retraes tu mano, y tu diestra? ¿Por qué la escondes dentro de tu seno?

12 P or Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Empero Dios es mi rey ya de antiguo; El que obra saludes en medio de la tierra.

13 M e forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Tú hendiste la mar con tu fortaleza: Quebrantaste cabezas de ballenas en las aguas.

14 C opëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Tú magullaste las cabezas del leviathán; Dístelo por comida al pueblo de los desiertos.

15 B ëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Tú abriste fuente y río; Tú secaste ríos impetuosos.

16 J otja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

Tuyo es el día, tuya también es la noche: Tú aparejaste la luna y el sol.

17 T i ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Tú estableciste todos los términos de la tierra: El verano y el invierno tú los formaste.

18 M baje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Acuerdáte de esto: que el enemigo ha dicho afrentas á Jehová, Y que el pueblo insensato ha blasfemado tu nombre.

19 M os ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

No entregues á las bestias el alma de tu tórtola: Y no olvides para siempre la congregación de tus afligidos.

20 R espekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Mira al pacto: Porque las tenebrosidades de la tierra llenas están de habitaciones de violencia.

21 M os lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

No vuelva avergonzado el abatido: El afligido y el menesteroso alabarán tu nombre.

22 Ç ohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Levántate, oh Dios, aboga tu causa: Acuérdate de cómo el insensato te injuria cada día.

23 M os harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

No olvides las voces de tus enemigos: El alboroto de los que se levantan contra ti sube continuamente.