1 U në do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.

Al Músico principal: sobre Muth-labben: Salmo de David. TE alabaré, oh Jehová, con todo mi corazón; Contaré todas tus maravillas.

2 U në do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.

Alegraréme y regocijaréme en ti: Cantaré á tu nombre, oh Altísimo;

3 S epse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.

Por haber sido mis enemigos vueltos atrás: Caerán y perecerán delante de ti.

4 T i në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.

Porque has hecho mi juicio y mi causa: Sentástete en silla juzgando justicia.

5 K e qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.

Reprendiste gentes, destruiste al malo, Raíste el nombre de ellos para siempre jamás.

6 A rmiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.

Oh enemigo, acabados son para siempre los asolamientos; Y las ciudades que derribaste, Su memoria pereció con ellas.

7 P or Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.

Mas Jehová permanecerá para siempre: Dispuesto ha su trono para juicio.

8 A i do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.

Y él juzgará el mundo con justicia; Y juzgará los pueblos con rectitud.

9 Z oti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.

Y será Jehová refugio al pobre, Refugio para el tiempo de angustia.

10 D he ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.

Y en ti confiarán los que conocen tu nombre; Por cuanto tú, oh Jehová, no desamparaste á los que te buscaron.

11 K ëndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.

Cantad á Jehová, que habita en Sión: Noticiad en los pueblos sus obras.

12 S epse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.

Porque demandando la sangre se acordó de ellos: No se olvidó del clamor de los pobres.

13 K i mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,

Ten misericordia de mí, Jehová: Mira mi aflicción que padezco de los que me aborrecen, Tú que me levantas de las puertas de la muerte;

14 m e qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.

Porque cuente yo todas tus alabanzas En las puertas de la hija de Sión, Y me goce en tu salud.

15 K ombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.

Hundiéronse las gentes en la fosa que hicieron; En la red que escondieron fué tomado su pie.

16 Z oti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud. Sela)

Jehová fué conocido en el juicio que hizo; En la obra de sus manos fué enlazado el malo. (Higaion. Selah.)

17 T ë pabesët do të zbresin në Sheol; po, të gjitha kombet që harrojnë Perëndinë.

Los malos serán trasladados al infierno, Todas las gentes que se olvidan de Dios.

18 S epse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.

Porque no para siempre será olvidado el pobre; Ni la esperanza de los pobres perecerá perpetuamente.

19 Ç ohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.

Levántate, oh Jehová; no se fortalezca el hombre; Sean juzgadas las gentes delante de ti.

20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)

Pon, oh Jehová, temor en ellos: Conozcan las gentes que son no más que hombres. (Selah.)