1 U në do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.

Señor, te alabaré de todo corazón y hablaré de todos tus portentos.

2 U në do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.

Por ti me alegraré, oh Dios altísimo, y cantaré alabanzas a tu nombre.

3 S epse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.

Ante ti, mis enemigos huyen; ruedan por el suelo y perecen.

4 T i në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.

Tú eres un juez justo, y desde tu trono defiendes mi causa y me haces justicia.

5 K e qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.

Sometes a las naciones, destruyes a los malvados, y borras para siempre su memoria.

6 A rmiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.

Mis adversarios se han desvanecido; han quedado destruidos para siempre. Con ellos se borró el recuerdo de las ciudades que tú destruiste.

7 P or Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.

Pero tú, Señor, permaneces para siempre, y tienes preparado tu tribunal de justicia.

8 A i do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.

Con justicia juzgarás al mundo; con rectitud juzgarás a las naciones.

9 Z oti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.

Tú, Señor, eres el refugio de los pobres; eres su amparo en momentos de angustia.

10 D he ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.

En ti confían los que conocen tu nombre, porque tú, Señor, proteges a los que te buscan.

11 K ëndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.

¡Canten al Señor, que vive en Sión! ¡Proclamen entre los pueblos sus acciones!

12 S epse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.

El Dios vengador se acordó de ellos; ¡no olvidó el clamor de los afligidos!

13 K i mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,

Señor, ¡ten misericordia de mí! ¡Mira cómo me hacen sufrir mis enemigos! Tú me libras de las puertas de la muerte,

14 m e qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.

para que a las puertas de Sión proclame tus alabanzas y goce de tu salvación.

15 K ombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.

Las naciones cayeron en el hoyo que cavaron; ¡quedaron atrapados en su propia trampa!

16 Z oti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud. Sela)

El Señor se ha revelado al hacer justicia; los malvados se enredan con sus propios hechos.

17 T ë pabesët do të zbresin në Sheol; po, të gjitha kombet që harrojnë Perëndinë.

Esos malvados serán llevados al sepulcro, con todos los que se olvidan de Dios.

18 S epse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.

Porque no siempre serán olvidados los pobres, ni todo el tiempo se desvanecerá su esperanza.

19 Ç ohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.

Señor, ¡levántate y juzga a las naciones! ¡No dejes que el ser humano se envanezca! ¡Haz que las naciones comparezcan ante ti!

20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)

¡Infúndeles, Señor, temor de ti! ¡Que sepan las naciones que sólo son seres humanos!