1 " Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

»Con mis propios ojos he visto todo esto, y lo he oído y entendido con mis oídos.

2 A të që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Lo que ustedes saben, también yo lo sé; en nada soy menos que ustedes.

3 P or do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Pero yo quisiera hablar con el Todopoderoso; me encantaría defenderme ante Dios mismo.

4 s epse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Francamente, ustedes son unos embusteros; como médicos, son unos charlatanes.

5 O h, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

¡Cómo quisiera que cerraran la boca! ¡Eso, en ustedes, ya sería sabiduría!

6 D ëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Pero les pido que escuchen mis razones, y que presten atención a mis argumentos.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

¿Van a hablar falsedades en nombre de Dios? ¿Van a proferir engaños en su nombre?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

¿Van a ponerse de su parte? ¿Se sienten capaces de defenderlo?

9 D o të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Y, si él investigara todo lo que ocultan, ¿se burlarían de él, como se burlan de mí?

10 M e siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Al contrario, Dios les echaría en cara que con dolo favorezcan a unos y a otros no.

11 M adhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Seguramente su grandeza los llenaría de temor, y sobre ustedes dejaría caer su pavor.

12 T hëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

¡Ustedes citan proverbios sin sustento, y su defensa se desmorona, como el lodo!

13 H eshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

»Escuchen lo que tengo que decir; no importa qué me pueda suceder.

14 P se duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

¿Por qué habría yo de hacerme daño, y atentar contra mi propia vida?

15 J a, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Aunque el Señor me mate, yo en él confío; pero en su cara defenderé mis actos.

16 A i do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Esto podría significar mi salvación, pues Dios no tolera al malvado en su presencia.

17 D ëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Presten atención a mis razones; presten oído a mis declaraciones.

18 J a, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Voy a exponerles mi caso, y sé muy bien que seré justificado.

19 K ush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

¿Quién quiere ser la parte acusadora? Si me hacen callar, aceptaré la muerte.

20 V etëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

»Dios mío, concédeme dos favores para que no me esconda de ti:

21 l argoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Deja ya de castigarme, y no sigas infundiéndome terror.

22 P astaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Si tú me llamas, yo te responderé; si yo te llamo, tú tendrás que responderme.

23 S a janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

¿Cuál es mi maldad? ¿Cuál es mi pecado? ¡Dime en qué te he ofendido!

24 P se më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

¿Por qué me das la espalda? ¿Por qué me consideras tu enemigo?

25 M os do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

¿Vas a perseguir a una hoja en el viento? ¿Vas a ir tras la paja seca?

26 P se shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

¿Por qué me prescribes tragos amargos y me imputas los pecados de mi juventud?

27 T i i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Me sujetas los pies con cadenas, me vigilas por dondequiera que voy, y sigues la huella de mis pasos.

28 N dërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".

Mi cuerpo se desgasta como odre viejo; ¡se deshace como vestido apolillado!»