1 " Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
Ochiul meu a văzut toate aceste lucruri, urechile mele au auzit şi au înţeles.
2 A të që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
Ce ştiţi voi ştiu şi eu; nu sunt mai prejos decât voi.
3 P or do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
Dar vreau să vorbesc Celui Atotputernic, vreau să-mi apăr cauza înaintea lui Dumnezeu!
4 s epse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
Voi mă amăgiţi cu minciuni, toţi sunteţi nişte doctori de nimic.
5 O h, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
Mai bine aţi fi tăcut! Aşa aţi fi arătat înţelepciune.
6 D ëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Ascultaţi-mi apărarea, ascultaţi răspunsul buzelor mele!
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Vreţi să vorbiţi cu răutate în Numele lui Dumnezeu şi să spuneţi minciuni în favoarea Lui?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Vreţi să-I ţineţi partea sau să fiţi apărători ai lui Dumnezeu?
9 D o të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Va fi oare bine de voi când vă va cerceta? Îl puteţi oare înşela aşa cum înşală un om pe un altul?
10 M e siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
Oare nu vă va mustra El, dacă încercaţi să-I ţineţi partea pe ascuns?
11 M adhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
Oare nu vă va înspăimânta măreţia Lui? Nu va cădea peste voi groaza Lui?
12 T hëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Cugetările voastre sunt proverbe de cenuşă, iar apărarea voastră e una de lut.
13 H eshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Tăceţi! şi vă voi vorbi; apoi fie ce-o fi!
14 P se duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
La ce bun să-mi iau carnea în dinţi şi să-mi pun viaţa în propriile mâini?
15 J a, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
Chiar dacă mă va ucide, tot voi nădăjdui în El. Da, îmi voi apăra căile înaintea feţei Lui.
16 A i do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
Chiar şi lucrul acesta poate fi spre scăparea mea: ştiu că cei lipsiţi de evlavie nu pot ajunge înaintea Lui.
17 D ëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
Ascultaţi-mi cu atenţie cuvintele, luaţi aminte la ceea ce vreau să vă spun!
18 J a, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
Mi-am pregătit apărarea; ştiu că am dreptate.
19 K ush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Cine poate să mă acuze? Dacă va face cineva lucrul acesta, atunci voi tăcea şi voi muri.
20 V etëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
Dumnezeule, dă-mi doar două lucruri şi nu mă voi ascunde de faţa Ta:
21 l argoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
ridică-Ţi mâna de pe mine şi nu mai lăsa groaza Ta să mă înspăimânte.
22 P astaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
Apoi cheamă-mă şi-Ţi voi răspunde sau lasă-mă să vorbesc şi răspunde-mi Tu.
23 S a janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
Cât de multe sunt nelegiuirile şi păcatele mele? Arată-mi fărădelegile şi păcatul meu!
24 P se më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
De ce-Ţi ascunzi faţa şi mă consideri un duşman?
25 M os do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Vrei să înspăimânţi o frunză suflată de vânt şi să urmăreşti un pai uscat?
26 P se shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
Căci scrii lucruri amare împotriva mea şi mă faci să moştenesc păcatele tinereţii mele.
27 T i i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
Îmi pui picioarele în butuci, îmi urmăreşti toate căile şi pui hotar paşilor mei.
28 N dërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".
În felul acesta trupul mi se destramă ca un lucru putred, ca o haină mâncată de molii.