1 " Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

«ها قَدْ رَأتْ عَينِي هَذا كُلَّهُ، وَسَمِعَتْهُ أُذُنِي وَفَهِمَتْهُ.

2 A të që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

فَأنا أعرِفُ ما تَعرِفُونَ، فَلَستُ دُونَكُمْ.

3 P or do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

غَيرَ أنِّي أوَدُّ أنْ أتَحَدَّثَ إلَى القَدِيرِ، وَأُحاجِجَهُ بِشَأْنِ قَضِيَّتِي.

4 s epse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

لَكِنَّكُمْ تُحِبُّونَ أنْ تَستُرُوا جَهلَكُمْ بِالكَذِبِ، كُلُّكُمْ أطِبّاءٌ عاجِزُونَ.

5 O h, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

لَيتَكُمْ تَصْمِتُونَ! فَيَكُونُ هَذا أحكَمَ شَيءٍ تَفعَلُونَهُ!

6 D ëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

«اسْمَعُوا رَأيِي، وَانتَبِهُوا لِلحُجَجِ الَّتِي سَأطرَحُها.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

هَلْ تَكذِبُونَ لأجلِ اللهِ، وَتَتَحَدَّثُونَ بِالغِشِّ لِمَصلَحَتِهِ؟

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

هَلْ تَتَمَلَّقُونَ اللهَ، وَتُدافِعُونَ عَنْ قَضِيَّتِهِ؟

9 D o të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

إنْ فَحَصَكُمِ اللهُ، أيَقُولُ إنَّكُمْ عَلَى صَوابٍ؟ أمْ تَستَطِيعُونَ خِداعَهُ كَما يَخدَعُ البَشَرُ أحَدُهُمُ الآخَرَ؟

10 M e siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

لا شَكَّ فِي أنَّهُ سَيُؤَدِّبُكُمْ إنْ كُنتُمْ مُتَحَيِّزِينَ فِي السِّرِّ.

11 M adhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

ألا يُرعِبُكُمْ حِينَ يَنهَضُ؟ ألا تَخافُونَهُ؟

12 T hëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

حَفِظتُمْ أمثالاً تافِهَةً كَالرَّمادِ تُجادِلُونَ بِها، وَأجوِبَتُكُمْ هَشَّةٌ كَالطِّينِ.

13 H eshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

«اصمُتُوا وَدَعُونِي أتَكَلَّمْ، وَلِيَحدُثْ لِي ما يَحْدُثُ.

14 P se duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

لِماذا أُخاطِرُ بِحَياتِي، وَأضَعُ نَفْسِي فِي كَفِّي؟

15 J a, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

هَلْ سَيَقتُلُنِي اللهُ؟ حَتَّى لَوْ فَعَلَ، فَرَجائِي فِيهِ. غَيرَ أنِّي سَأُدافِعُ عَنْ نَفسِي أمامَ وَجهِهِ.

16 A i do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

فَهُوَ نَفسُهُ سَيُخَلِّصُنِي، لأنَّ الفاجِرَ لا يَستَطِيعُ أنْ يَقِفَ أمامَهُ.

17 D ëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

انتَبِهُوا لِما أقُولُ، وَاصْغُوا لِما أُخبِرُكُمْ بِهِ.

18 J a, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

ها أنا قَدْ أعدَدتُ دِفاعِي، وَأنا أعلَمُ أنِّي سَأُبَرَّأُ.

19 K ush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

فَمَنْ يُثبِتُ تُهمَةً عَلَيَّ؟ فَإنْ فَعَلَ فَإنِّي سَأخرَسُ وَأمُوتُ.

20 V etëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

«لَكِنِّي أسألُكَ أنْ لا تَفعَلَ أمرَينَ بِي، حِينَئِذٍ، لَنْ أختَبِئَ مِنكَ.

21 l argoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

أبْعِدْ يَدَكَ عَنِّي، وَتَوَقَّفْ عَنْ تَرهِيبِي بِخَوفِكَ.

22 P astaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

ادْعُنِي وَأنا سَأُجِيبُ. أوْ دَعْنِي أتَكَلَّمْ، وَأجِبْ أنْتَ.

23 S a janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

كَمْ هِيَ ذُنُوبِي وَخَطايايَ؟ أرِنِي أينَ جَرِيمَتِي وَخَطِيَّتِي.

24 P se më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

لِماذا تُخفِي عَنِّي وَجهَكَ، وَتَعتَبِرُنِي عَدُوَّكَ؟

25 M os do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

أتُرعِبُ وَرَقَةً تَحْمِلُها الرِّيحُ، أمْ تُطارِدُ قَشَّةً يابِسَةً؟

26 P se shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

لأنَّكَ كَتَبتَ تُهَماً لاذِعَةً ضِدِّي، وَجَعَلتَنِي أُعانِي بِسَبَبِ آثامِ شَبابِي.

27 T i i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

تُقَيِّدُ قَدَمَيَّ بِالحَدِيدِ وَالخَشَبِ، تُراقِبُ كُلَّ مَكانٍ أذهَبُ إلَيهِ، وَتُراقِبُ كُلَّ خُطوَةٍ أخطُوها.

28 N dërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".

وَأنا أتلَفُ كَشَيءٍ عَفِنٍ، كَثَوبٍ يَأكُلُهُ العُثُّ.