1 N jë ditë ndodhi që Jonathani, bir i Saulit, i tha shqyrtarit të tij të ri: "Eja, shkojmë drejt pozicioneve të Filistejve, që ndodhen në anën tjetër". Por nuk i tha asgjë të atit.

وَفِي ذَلِكَ اليَومِ كانَ يُوناثانُ بْنُ شاوُلَ يَتَحَدَّثُ إلَى الشّابِّ الَّذِي كانَ يَحمِلُ أسلِحَتَهُ، فَقالَ: «لِنَذْهَبْ إلَى مُخَيَّمِ الفِلِسْطِيِّينَ عَلَى الجانِبِ الآخَرِ مِنَ الوادِي.» لَكِنَّ يُوناثانَ لَمْ يُخبِرْ أباهُ بِما يَنوِي عَمَلَهُ.

2 S auli rrinte atëherë në skajin e Gibeahut nën shegën që është në Migron, dhe njerëzit që ishin me të arrinin në rreth gjashtë qind veta.

وَكانَ شاوُلُ جالِساً تَحتَ شَجَرَةِ رُمّانٍ فِي مِغْرُونَ عِندَ طَرَفِ التَّلَّةِ. وَمَعَهُ نَحْوَ سِتَّ مِئَةِ رَجُلٍ.

3 A hijahu, bir i Ahitubit, vëllai i Ikabodit, birit të Finehasit, birit të Elit, prift i Zotit, në Shiloh kishte veshur efodin. Por populli nuk e dinte që Jonathani kishte ikur.

وَكانَ مَعَهُ رَجُلٌ اسْمُهُ أبِيّا بْنُ أخِيطُوبَ أخِي إيخابُودَ بْنِ فِينْحاسَ بْنِ عالِي الَّذِي كانَ كاهِناً لِلرَّبِّ فِي شِيلُوهَ. كانَ أبِيّا هَذا كاهِنَ اللهِ يَرْتَدي الثَّوبَ الكَهَنُوتِيَّ. وَلَمْ يَعلَم هَؤُلاءِ الرِّجالُ أنَّ يُوناثانَ قَدْ تَرَكَهُمْ.

4 N dërmjet kalimeve nëpër të cilat Jonathani kërkonte të arrinte në pozicionin e Filistejve, kishte një shkëmb që ngrihej nga një anë dhe një shkëmb që ngrihej nga ana tjetër; njëri quhej Botsets dhe tjetri Seneh.

نَوَى يُوناثانُ أًنْ يَمُرَّ مِنْ مَعبَرٍ لِلوُصُولِ إلَى مُعَسكَرِ الفِلِسْطِيِّينَ. وَكانَتْ هُناكَ صَخرَةٌ كَبِيرَةٌ عَلَى كُلِّ جانبٍ مِنْ جانِبَيِّ المَعبَرِ. اسْمُ الصَّخرَةِ الكَبِيرَةِ الأُولَى عَلَى الجانِبِ الأوَّلِ «بُوصِيصُ،» وَاسْمُ الصَّخرَةِ الكَبِيرَةِ الثّانِيَةِ عَلَى الجانِبِ الثّانِي «سَنَّةَ.»

5 N jeri nga shkëmbinjtë ngrihej në veri, përballë Mikmashit dhe tjetri në jug, përballë Gibeahut.

كانَتْ إحدَى الصَّخرَتَينِ مُقابِلَ مِخماسَ، وَالأُخرَى مُقابِلَ جِبْعَ.

6 J onathani i tha shqyrtarit të ri: "Eja, shkojmë drejt pozicioneve të këtyre të parrethprerëve; ndofta Zoti ka për të vepruar në favorin tonë, sepse asgjë nuk e pengon Zotin të sigurojë shpëtimin me shumë ose me pak njerëz".

وَقالَ يُوناثانُ لِمُعاوِنِهِ وَحامِلِ سِلاحِهِ: «لِنَذهَبْ إلَى مُعَسكَرِ هَؤُلاءِ اللامَخْتُونِينَ! فَلَعَلَّ اللهَ يَكُونُ مَعَنا فَنَهزِمَهُمْ. فَلا فَرقَ عِندَ اللهِ إنْ استَخدَمَ جُنُوداً كَثِيرِينَ أوْ قَلِيلِينَ، فَهُوَ قادِرٌ عَلَى الانتِصارِ فِي الحالَتَينِ.»

7 S hqyrtari i tij iu përgjegj: "Bëj ç’ke për zemër; shko përpara; jam gati të shkoj me ty ku ta dëshirojë zemra jote".

فَقالَ لَهُ حامِلُ سلاحِهِ: «افعَلْ ما تَراهُ الأفضَلَ. وَأنا مَعَكَ حَتَّى النِّهاَيَةِ.»

8 A tëherë Jonathani tha: "Ja, ne do të shkojmë drejt atyre njerëzve dhe do t’i bëjmë që të na shohin.

فَقالَ يُوناثانُ: «لِنَعبُرِ الوادِي إلَى الحَرَسِ الفِلِسْطِيِّ. وَسَنَدَعُهُمْ يَرونَنا.

9 P o të na thonë: "Ndaluni deri sa t’ju arrijmë," ne do të qëndrojmë në vend dhe nuk do të shkojmë tek ata;

فَإذا قالُوا لَنا: ‹الزَما مَكانَيْكُما إلَى أنْ نَأْتِيَ إلَيكُما،› فَسَنَلزَمُ مَكانَنا. وَلَنْ نَصْعَدَ إلَيْهِمْ.

10 p or në rast se na thonë: "Ejani te ne," ne do të shkojmë, sepse Zoti i ka dhënë në duart tona; dhe kjo do të na shërbejë si shenjë".

لَكِنْ إذا قالَ الفِلِسْطِيُّونَ لَنا: ‹اصْعَدُوا إلَى هُنا،› حِينَئِذٍ، سَنَصعَدُ إلَيْهِمْ. فَتَكُونُ هَذِهِ عَلامَةً مِنَ اللهِ. إذْ سَيَعنِي هَذا أنَّ اللهَ سَيَنصُرُنا عَلَيهِمْ.»

11 K ështu të dy u panë nga garnizoni i Filistejve; dhe Filistejtë thanë: Ja Hebrenjtë që po dalin nga shpellat ku ishin fshehur!!".

فَأظهَرَ يُوناثانُ وَمُساعِدُهُ نَفسَيهِما لِلفِلِسْطِيِّينَ. فَقالَ الحُرّاسُ الفِلِسْطِيُّونَ: «ها هُمُ العِبرانِيُّونَ يَخرُجُونَ مِنَ الجُحُورِ الَّتِي كانُوا يَختَبِئُونَ فِيها.»

12 P astaj njerëzit e garnizonit iu kthyen Jonathanit dhe shqyrtarit të tij dhe thanë: "Ejani te ne se kemi diçka për t’ju thënë". Atëherë Jonathani i tha shqyrtarit të tij: "Eja pas meje, sepse Zoti i ka dhënë në duart e Izraelit".

فَنادَى الفِلِسْطِيُّونَ الَّذِينَ فِي المُعَسْكَرِ عَلَى يُوناثانَ وَمُساعِدِهِ: «اصعَدا إلَى هُنا، وَسَنُلَقِّنُكُما دَرساً.» فَقالَ يُوناثانُ لِمُساعِدِهِ: «اصعَدِ التَّلَّةَ وَرائِي. فَاللهُ يَنصُرُ بَنِي إسْرائِيلَ عَلَى الفِلِسْطِيِّينَ الآنَ.»

13 J onathani u ngjit duke u kacavarur me duar dhe me këmbë, i ndjekur nga shqyrtari i tij. Filistejtë binin përpara Jonathanit, dhe shqyrtari pas tij i vriste.

فَصَعِدَ يُوناثانُ التَّلَّةَ زاحِفاً عَلَى يَدَيهِ وَقَدَمَيهِ، وَمُعاوِنُهُ خَلفَهُ مُباشَرَةً. وَسَقَطَ الفِلِسْطِيُّونَ قَتلَى أمامَ يُوناثانَ، وَكانَ مُعاوِنُهُ وَراءَهُ يَقتُلُ الجَرحَى.

14 K jo qe masakra e parë e kryer nga Jonathani dhe nga shqyrtari i tij; në të humbën jetën rreth njëzet veta, në një sipërfaqe prej rreth gjysmë jugeri tokë.

فَقَتَل يُوناثانُ وَمُعاوِنُهُ عِشرِينَ فِلِسْطِيّاً فِي الهُجُومِ الأوَّلِ، فِي أرْضٍ لا تَزِيدُ مَساحَتُها عَنْ نِصفِ فَدّانٍ.

15 T merri u përhap në kamp, në fshatra dhe në gjithë popullin; edhe garnizoni dhe cubat u trembën gjithashtu; bile edhe toka u drodh dhe u shndërrua kështu në një llahtarë të Perëndisë.

فَذُعِرَ كُلُّ الجُنُودِ الفِلِسْطِيِّينَ الَّذِينَ فِي الحَقلِ، وَالَّذِينَ فِي المُعَسْكَرِ. ذُعِرَ حَتَّى أكثَرُ الجُنُودِ بَسالَةً. وَبَدَأتِ الأرْضُ تَهتَزُّ، مِمّا زادَ ذُعرَ الفِلِسْطِيِّينَ.

16 R ojet e Saulit në Gibeah të Beniaminit vështruan dhe panë që turma po shpërndahej dhe po ikte sa andej këtej.

وَرَأى رُقَباءُ شاوُلَ فِي جِبعَةَ فِي أرْضِ بَنْيامِيْنَ الجُنُودَ الفِلِسْطِيِّينَ وَهُمْ يَفِرُّونَ فِي اتِّجاهاتٍ مُختَلِفَةٍ.

17 A tëherë Sauli u tha njerëzve që ishin me të: "Bëni apelin për të parë se kush ka ikur nga ne". U bë apeli, dhe ja, mungonin Jonathani dhe shqyrtari i tij.

فَقالَ شاوُلُ لِلجَيشِ الَّذِي مَعَهُ: «أحصُوا الجَيشَ. أُرِيدُ أنْ أعرِفَ مَنْ تَغَيَّبَ.» فَلَمّا أحصُوا الرِّجالَ، اكْتَشَفُوا أنَّ يُوناثانَ وَمُعاوِنَهُ مُتَغَيِّبانِ.

18 A tëherë Sauli i tha Ahijaut: "Afroje arkën e Perëndisë!" (sepse në atë kohë arka e Perëndisë ishte me bijtë e Izraelit).

فَقالَ شاوُلُ لِأبِيّا: «أحْضِرْ صُنْدُوقَ اللهِ.» فَفِي ذَلِكَ الوَقتِ، كانَ صُنْدُوقُ اللهِ مَعَ بَنِي إسْرائِيلَ.

19 N dërsa Sauli fliste me priftin, rrëmuja në kampin e Filistejve vazhdonte të shtohej; kështu Sauli i tha priftit: "Hiqe dorën tënde!".

وَبَينَما شاوُلُ يُكَلِّمُ الكاهِنَ أبِيّا، ازْدادَ الضَّجِيجُ وَالفَوضَى فِي المُعَسكَرِ الفِلِسْطِيِّ أكثَرَ فَأكثَرَ. فَنَفِدَ صَبْرُ شاوُلَ. وَقالَ لِلْكاهِنِ أبِيّا: «كَفَى. أنزِلْ يَدَكَ وَكُفَّ عَنِ الصَّلاةِ.»

20 P astaj Sauli dhe tërë populli që ishte me të u mblodhën dhe lëvizën drejt vendit të betejës; dhe ja që shpata e secilit drejtohej kundër shokut të tij dhe rrëmuja ishte shumë e madhe.

وَحَشَدَ شاوُلُ جَيشَهُ وَذَهَبَ إلَى المَعرَكَةِ. فَكانَ الفِلِسْطِيُّونَ فِي فَوضَى وَارتِباكٍ شَدِيدَينِ، حَتَّى صارَ يُقاتِلُ بَعضُهُمْ بَعضاً بِسُيُوفِهِمْ.

21 V etë Hebrenjtë, të cilët prej pak kohe gjendeshin me Filistejtë dhe ishin ngjitur bashkë me ta në kamp nga krahina përreth, u bashkuan me Izraelitët që ishin me Saulin dhe Jonathanin.

وَكانَ هُناكَ عِبرانِيُّونَ فِي مُعَسكَرِ الفِلِسْطِيِّينَ مِمَّنْ سَبَقَ أنْ خَدَمُوا الفِلِسْطِيِّينَ. فانضَمَّ هَؤُلاءِ العِبرانِيُّونَ إلَى بَنِي إسْرائِيلَ مَعَ شاوُلَ وَيُوناثانَ.

22 P o kështu tërë Izraelitët që ishin fshehur në zonën malore të Efraimit, kur mësuan që Filistejtë po ia mbathnin, filluan edhe ata t’i ndjekin duke marrë pjesë në betejë.

وَسَمِعَ كُلُّ بَنِي إسْرائِيلَ الَّذِينَ كانُوا مُختَبِئِينَ فِي المِنطَقَةِ الجَبَلِيَّةِ مِنْ أفْرايِمَ الجُنُودَ الفِلِسْطِيِّينَ وَهُمْ يَفِرُّونَ. فانضَمُّوا إلَى جَيشِهِمْ فِي المَعرَكَةِ، وَراحُوا يُطارِدُونَ الفِلِسْطِيِّينَ.

23 K ështu atë ditë Zoti e shpëtoi Izraelin dhe beteja u shtri deri në Beth-Aven.

فَخَلَّصَ اللهُ بَنِي إسْرائِيلَ فِي ذَلِكَ اليَومِ. وَامتَدَّتِ المَعْرَكَةُ إلَى ما بَعْدَ بَيْتِ آوِنَ وَمِنطَقَةِ أفرايِمَ الجَبَلِيَّةِ. وَكانَ عَدَدُ جَيشِ شاوُلَ كُلِّهِ يَصِلُ إلَى عَشْرَةِ آلافِ رَجُلٍ. شاوُلُ يَرتَكِبُ خَطِيَّةً أُخْرَى

24 P or atë ditë njerëzit e Izraelit ishin të rraskapitur, sepse Sauli e kishte vënë popullin të betohej: "I mallkuar qoftë ai që do të prekë ushqim para mbrëmjes, para se të hakmerrem me armiqtë e mi". Kështu që asnjeri nga populli nuk preku ushqim me dorë.

لَكِنَّ شاوُلِ ارتَكَبَ خَطَأً كَبِيراً فِي ذَلِكَ اليَومِ، فَقَدْ كانَ بَنُو إسْرائِيلَ مُنهَكِينَ وَجائِعِينَ بِسَبَبِ قَسَمٍ أقسَمَهُ شاوُلُ. إذْ قالَ: «إنْ أكَلَ أيُّ رَجُلٍ طَعاماً قَبلَ حُلُولِ المَساءِ وَقَبلَ أنْ أقضِيَ عَلَى أعدائِي، فَسَيُقتلُ.» فَلَمْ يَأكُلْ أيُّ واحِدٍ مِنْ بَنِي إسْرائِيلَ طَعاماً.

25 T ërë populli hyri në një pyll, ku kishte mjaltë për tokë.

وَدَخَلَ الشَّعبُ إلَى الأحْراشِ، فَرَأَوْا عَسَلاً عَلَى وَجْهِ الأرْضِ.

26 M e të hyrë populli në pyll, ai pa mjaltin që kullonte; por askush nuk e çoi dorën në gojë, sepse populli kishte frikë nga betimi që kishte bërë.

دَخَلُوا وَرَأَوْا العَسَلَ يَقْطُرُ، لَكِنْ لَمْ يَذُقْ أحَدٌ مِنْهُمْ شَيئاً، خَوْفاَ مِنْ قَسَمِ شاوُلَ.

27 P or Jonathani nuk e kishte dëgjuar atin e tij kur ai e kishte vënë popullin të betohej; prandaj zgjati majën e bastunit që kishte në dorë, e ngjeu në hojet e mjaltit dhe e çoi në gojë; kështu shikimi i tij u bë më i qartë.

لَكِنَّ يُوناثانَ لَمْ يَكُنْ يَعرِفُ عَنْ ذَلِكَ القَسَمِ. وَلَمْ يَسْمَعْ أباهُ وَهُوَ يُجبِرُ الشَّعبَ عَلَى أنْ يُقسِمُوا. وَكانَتْ مَعَهُ عَصاً فِي يَدِهِ، فَغَمَسَ طَرَفَها فِي العَسَلِ وَأخَذَ مِنَ العَسَلِ. وَأكَلَ العَسَلَ، فَانْتَعَشَ.

28 N jeri nga populli mori fjalën dhe tha: "Ati yt e ka vënë enkas popullin ta bëjë këtë betim, duke thënë: "Mallkuar qoftë ai njeri që do të prekë ushqim sot," megjithëse populli ishte i rraskapitur".

فَقالَ أحَدُ الجُنُودِ لِيُوناثانَ: «أجبَرَنا أبُوكَ أنْ نُقسِمَ قَسَماً، وَقالَ مَلْعُونٌ كُلُّ مَنْ يَأكُلُ اليَومَ طَعاماً. فَلَمْ يَذُقِ الرِّجالُ أيَّ طَعامٍ. وَلِهَذا هُمْ مُنْهَكُونَ.»

29 A tëherë Jonathani tha: "Ati im i solli dëm vendit; unë shijova pak nga ky mjaltë dhe shikimi im u bë më i qartë.

فَقالَ يُوناثانُ: «لَقَدْ جَلَبَ أبِي مَتاعِبَ كَثِيرَةً عَلَى هَذِهِ الأرْضِ. فانْظُرْ كَيفَ انتَعَشْتُ بَعْدَ أنْ تَذَوَّقتُ قَلِيلاً مِنَ العَسَلِ.

30 S a më mirë do të kishte qenë sikur populli të kishte ngrënë sot lirisht plaçkën që gjeti te armiqtë! A nuk do të kishte pasur një masakër më të madhe të Filistejve?".

كانَ مِنَ الأفْضَلِ لَوْ أنَّ الرِّجالَ أكَلُوا الطَّعامَ الَّذِي استَولُوا عَلَيهِ مِنْ أعدائِهِمْ. فَلَو فَعَلُوا، لَقَتَلُوا عَدداً أكبَرَ مِنَ الفِلِسْطِيِّينَ.»

31 P o atë ditë ata i mundën Filistejtë nga Mikmashi deri në Aijalon, por populli ishte tepër i lodhur.

فِي ذَلِكَ اليَومِ، هَزَمَ بَنُو إسْرائِيلَ الفِلِسْطِيِّينَ. وَحارَبُوهُمْ مِنْ مِخماسَ وَأيَّلُونَ. وَأَنْهَكَ الجُوعُ الشَّعبَ إنْهاكاً شَديداً.

32 K ështu populli u hodh mbi plaçkën, rrëmbeu dele, lopë dhe viça dhe i theri për tokë; dhe populli i hëngri me gjithë gjakun e tyre.

وَكانُوا قَدْ أخَذُوا غَنَماً وَأبقاراً وَعُجُولاً مِنَ الفِلِسْطِيِّينَ. فاشتَدَّ بِهِمِ الجُوعُ، فَذَبَحُوا المَواشِيَ عَلَى الأرْضِ وَأكَلُوها وَدَمُها ما يَزالُ فِيها.

33 K ëtë ia treguan Saulit dhe i thanë: "Ja, populli po mëkaton kundër Zotit duke ngrënë mish me gjithë gjakun". Ai tha: "Ju keni kryer një shkelje; rrukullisni menjëherë një gur të madh pranë meje".

فَقالَ أحَدُهُمْ لِشاوُلَ: «ها هُمُ الرِّجالُ يُخطِئُونَ إلَى اللهِ وَيَأكُلُونَ لَحماً فِيهِ دَمُهُ.» فَقالَ شاوُلُ: «لَقَدْ أخطَأْتُمْ. فَدَحرِجُوا الآنَ صَخرَةً هُنا.»

34 P astaj Sauli urdhëroi: "Shpërndahuni midis popullit dhe i thoni: Secili të sjellë këtu tek unë lopën dhe delen e tij; i therrni këtu dhee pastaj i hani, por mos mëkatoni ndaj Zotit, duke ngrënë mish me gjithë gjakun e tij!". Kështu gjithkush nga populli solli me vete lopën e tij dhe e theri në atë vend.

ثُمَّ قالَ شاوُلُ: «اذْهَبُوا إلَى الرِّجالِ وَمُرُوا كُلَّ واحِدٍ مِنهُمْ أنْ يُحضِرَ ثَورَهُ وَخَرُوفَهُ إلَيَّ. وَبَعدَ ذَلِكَ لِيَذْبَحِ الرِّجالُ ثِيرانَهُمْ وَغَنَمَهُمْ هُنا، لا تُخطِئُوا إلَى اللهِ بِأنْ تَأْكُلُوا لَحماً فِيهِ دَمُهُ.» فَأحضَرُوا كُلُّهُمْ فِي تِلكَ اللَّيلَةِ مَواشِيَهُمْ وَذَبَحُوها هُناك.

35 S auli ndërtoi pastaj një altar kushtuar Zotit; ky ishte altar i parë që ai i ndërtoi Zotit.

ثُمَّ بَنَى شاوُلُ مَذبَحاً للهِ. وَقَدْ بَدَأ هُوَ نَفسُهُ العَمَلَ عَلَى بِناءِ المَذبَحِ للهِ.

36 P astaj Sauli tha: "Të zbresim natën për të ndjekur Filistejtë dhe t’i zhveshim deri në dritën e mëngjesit; dhe të mos lëmë asnjë prej tyre të gjallë". Populli u përgjegj: "Vepro si të të duket më mirë. Atëherë prifti tha: "T’i afrohemi Perëndisë këtu".

وَقالَ شاوُلُ: «لِنُهاجِمِ الفِلِسْطِيِّينَ اللَّيلَةَ، فَنَأخُذَ كُلَّ شَيءٍ مِنهُمْ وَنَفْنِيهِمْ تَماماً.» فَقالَ الجَيشُ: «افعَلْ ما تَراهُ الأفضَلَ.» لَكِنَّ الكاهِنَ قالَ:

37 K ështu Sauli e pyeti Perëndinë: "A duhet të zbres për të ndjekur Filistejtë? A do t’i lësh në duart e Izraelit?". Por Perëndia nuk dha asnjë përgjigje.

«لِنَسألِ اللهَ.» فَسَألَ شاوُلُ اللهَ: «هَلْ أُطارِدُ الفِلِسْطِيِّينَ؟ وَهَلْ سَتَنصُرُنا عَلَيهِمْ؟» لَكِنَّ اللهَ لَمْ يُجِبْ شاوُلَ فِي ذَلِكَ اليَومِ.

38 A tëherë Sauli tha: "Afrohuni këtu, ju gjithë krerë të popullit, pranoni dhe shikoni mëkatin e kryer sot,

فَقالَ شاوُلُ: «اجمَعُوا لِيَ القادةَ! أُرِيدُ أنْ أعرِفَ مَنِ الَّذِي ارتَكَبَ هَذِهِ الخَطِيَّةَ اليَومَ.

39 s epse, ashtu siç është e vërtetë që Zoti, shpëtimtari i Izraelit, jeton edhe sikur të gjendej te Jonathani, biri im, ai duhet të vdesë". Por asnjeri nga tërë populli nuk iu përgjegj atij.

فَأُقْسِمُ بِاللهِ الحَيِّ الَّذِي يُخَلِّصُ إسْرائِيلَ، أنَّ الفاعِلَ سَيَمُوتُ، حَتَّى لَوْ كانَ ابنِي يُوناثانَ.» فَلَمْ يَنْطِقْ أحَدٌ مِنَ الشَّعبِ بِكَلِمَةٍ.

40 A tëherë ai i tha gjithë Izraelit: "Ju qëndroni në një anë, dhe unë dhe biri im Jonathan do të qëndrojmë nga ana tjetër". Populli iu përgjegj Saulit: "Bëj atë që të duket më mirë".

فَقالَ شاوُلُ لِكُلِّ جَيشِ إسْرائِيلَ: «أنتُمْ تَقِفُونَ عَلَى هَذا الجانِبِ. وَأنا وَابنِي يُوناثانُ نَقِفُ عَلَى الجانِبِ الآخَرِ.» فَقالَ الجُنُودُ: «كَما تُرِيدُ يا سَيِّدِي.»

41 P randaj Sauli i tha Zotit: "O Perëndi i Izraelit, na jep përgjigjen e drejtë". Kështu u caktuan Jonathani dhe Sauli dhe populli jo.

ثُمَّ صَلَّى شاوُلُ: «يا اللهُ ، يا إلَهَ إسْرائِيلَ، لِماذا لَمْ تُجِبنِي أنا عَبدَكَ اليَومَ؟ إنْ كُنتُ أخطَأْتُ أنا أوِ ابنِي، فَأظْهِرِ اليُورِيمَ فِي القُرْعَةِ، يا اللهُ ، يا إلَهَ إسْرائِيلَ. وَإنْ كانَ شَعبُكَ هُمُ الَّذِينَ أخطَأُوا، فَأظْهِرِ التَّمِيمَ.» فَأشارَ اللهُ بِالقُرْعَةِ إلَى شاوُلَ وَيُوناثانَ، وَبَرَّأ الشَّعبَ.

42 P astaj Sauli tha: "Hidhni short midis meje dhe Jonathanit, birit tim". Kështu u caktua Jonathani.

فَقالَ شاوُلُ: «أَلْقِ القُرعَةَ لِنَتَبَيَّنَ مَنْ هُوَ المُذنِبُ، أنا أمِ ابْنِي.» فَوَقَعَتِ القُرعَةُ عَلَى يُوناثانَ.

43 A tëherë Sauli i tha Jonathanit: "Më trego ç’ke bërë". Jonathani i tha: Kam provuar pak mjaltë me majën e bastunit që kisha në dorë; ja, ku jam,, kam për të vdekur!".

فقالَ شاوُل لِيُوناثانَ: «أخْبِرْنِي ما الذي فَعَلْتَهُ.» فَقالَ يُوناثانُ لِشاوُلَ: «تَذَوَّقْتُ قَلِيلاً مِنَ العَسَلِ بِطَرَفِ عَصايَ. فَهَلْ أمُوتُ مِنْ أجلِ هَذا الأمْرِ التّافِهِ؟»

44 S auli tha: "Perëndia e bëftë këtë dhe bile më keq, sepse ti ke për të vdekur me siguri, o Jonathan!".

فَقالَ شاوُلُ: «قَدْ أقسَمْتُ، وَسَيُعاقِبَنِي إذا لَمْ أفِ بِقَسَمِي. يَنْبَغِي أنْ يَمُوتَ يُوناثانُ.»

45 P o populli i tha Saulit: "A duhet të vdesë Jonathani që ka sjellë këtë çlirim të madh në Izrael? Mos ndodhtë kurrë! Ashtu siç është e vërtetë që Zoti jeton, nuk ka për të rënë në tokë as edhe një fije floku nga koka e tij, sepse sot ai ka vepruar bashkë me Perëndinë"! Kështu populli e shpëtoi Jonathanin dhe ai nuk vdiq.

لَكِنَّ الجُنُودَ قالُوا لِشاوُلَ: «الفَضلُ فِي انتِصارِ إسْرائِيلَ العَظِيمِ اليَومَ هُوَ لِيُوناثانَ. فَهَلْ يَسْتَحِقُّ مِثلُهُ المَوتَ؟ لا يَكُونُ هَذا! نُقسِمُ بِاللهِ الحَيِّ، لَنْ تَسقُطَ شَعرَةٌ واحِدَةٌ مِنْ رَأسِ يُوناثانَ! فَقَدْ أعانَهُ اللهُ عَلَى الفِلِسْطِيِّينَ اليَومَ.» فَأنقَذَ الشَّعبُ يُوناثانَ. فَلَمْ يُقتَلْ.

46 P astaj Sauli u kthye nga ndjekja e Filistejve dhe Filistejtë u kthyen në vendin e tyre.

وَتَوَقَّفَ شاوُلُ عَنْ مُطارَدَةِ الفِلِسْطِيِّينَ. فَرَجِعَ الفِلِسْطِيُّونَ إلَى مَكانِهِمْ. شاوُلُ يُحارِبُ أعداءَ إسْرائِيل

47 K ështu Sauli e forcoi mbretërinë e Izraelit dhe luftoi kundër gjithë armiqve që ndodheshin rreth e qark: Moabit, bijve të Amonit, Edomit, mbretërve të Tsobahut dhe Filistejve; ai korrte fitore nga çdo anë që të kthehej.

وَأكمَلَ شاوُلُ سَيطَرَتَهُ عَلَى كُلِّ إسْرائِيلَ وَحارَبَ كُلَّ أعدائِها المُحِيطِينَ بِها. فَحارَبَ شاوُلُ المُوآبِيِّينَ وَالعَمُّونِيِّينَ وَالأدُومِيِّينَ، وَمَلِكَ صُوبَةَ، وَالفِلِسْطِيِّينَ. وَانْتَصَرَ حَيثُما ذَهَبَ.

48 K reu vepra trimërie, mundi Amalekitët dhe çliroi nga duart e atyre që e plaçkitnin.

كانَ شاوُلُ شُجاعاً جِدّاً. فَخَلَّصَ بَنِي إسْرائِيلَ مِنْ جَمِيعِ أعْدائِهِمِ الَّذِينَ حاوَلُوا أنْ يَنهَبُوها. وَهَزَمَ شاوُلُ حَتَّى عَمالِيقَ.

49 B ijtë e Saulit ishin Jonathani, Jishuji dhe Malkishuahu; dy bijat e tij quheshin Merab, më e madhja, dhe Mikal më e vogla.

وَكانَ لِشاوُلَ أولادٌ هُمْ يُوناثانُ وَيَشْوِي وَمَلْكِيشُوعُ. وَاسْمُ ابنَتِهِ البِكرِ مِيرَبُ، وَاسْمُ ابنَتِهِ الأصغَرِ مِيكالُ.

50 E shoqja e Saulit quhej Ahinoam, ishe bija e Ahimaazit; emri i komandantit të ushtrisë së tij ishte Abner, bir i Nrerit, ungji i Saulit.

وَاسْمُ زَوجَتِهِ أخِينُوعَمُ بِنتُ أخِيمَعَصَ. وَاسْمُ قائِدِ جَيشِهِ أبْنَيْرُ بْنُ نَيْرَ عَمِّ شاوُلَ.

51 K ishi, ati i Saulit, dhe Neri, ati i Abnerit, ishin bijtë e Abielit.

أمّا قَيْسٌ أبُو شاوُلَ وَنَيْرُ أبُو أبْنَيْرَ فَهُما ابْنِي أبِيئِيلَ.

52 G jatë gjithë jetës së Saulit pati një luftë të pamëshirshme kundër Filistejve; çdo njeri të fortë dhe çdo të ri trim që Sauli shikonte, i merrte me vete.

كانَ شاوُلُ شُجاعاً طَوالَ حَياتِهِ. كانَتِ الحَرْبُ ضِدَّ الفِلِسْطِيِّينَ شَدِيدَةً. وَكُلَّما رَأى شاوُلُ رَجُلاً قَوِيّاً أوْ شُجاعاً، ضَمَّهُ إلَى جَيشِهِ.