1 E lihu nisi përsëri të flasë dhe tha:

ثُمَّ تابَعَ ألِيهُو فَقالَ:

2 " Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!

«استَمِعُوا أيُّها الحُكَماءُ إلَى كَلامِي، وَأصغُوا إلَيَّ يا أصحابَ المَعرِفَةِ.

3 S epse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

لأنَّ الأُذُنَ تَتَفَحَّصُ الكَلامَ، كَما يَذُوقُ اللِّسانُ الطَعامَ.

4 L e të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

فَلْنُقَرِّرْ لِأنفُسَنا ما هُوَ العَدلُ، وَلِنَكْتَشِفْ مَعاً ما هُوَ صالِحٌ.

5 S epse Jobi ka thënë: "Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.

لأنَّ أيُّوبَ يَقُولُ: ‹أنا بَرِيءٌ، وَقَد ظَلَمَنِي القَدِيرُ.

6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat".

أُدعَى كاذِباً رُغْمَ حَقِّي. وَلا شِفاءَ لِجُرحِي مَعَ أنِّي لَمْ أقتَرِفْ ذَنباً.›

7 K ush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

«فَأيُّ إنسانٍ كَأيُّوبَ؟ يَشرَبُ السُّخْرِيَةَ كَالماءِ!

8 q ë ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?

وَيَسلُكُ طَرِيقاً لِيَنضَمَّ إلَى فاعِلِي الشَّرِّ، وَيُرافِقُ المُجرِمِينَ.

9 S epse ka thënë: "Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia".

لأنَّهُ يَقُولُ: ‹لا فائِدَةَ مِنْ أنْ يُحاوِلَ الإنسانُ إرضاءَ اللهِ.›

10 M ë dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!

«لِهَذا اسْمَعُونِي يا أصحابَ الفَهْمِ. حاشا أنْ يَرتَبِطَ اللهُ بِذَنبٍ، وَأنْ تَكُونَ لِلقَدِيرِ عَلاقَةٌ بِالشَّرِّ.

11 S epse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.

لأنَّ اللهَ يُعطِي الإنسانَ أُجرَةَ أعمالِهِ، وَيَجلُبُ عَلَيهِ ما يَستَحِقُّهُ.

12 S igurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

وَحاشا للهِ أنْ يَحكُمَ عَلَى النّاسِ ظُلماً، وَللِقَدِيرِ أنْ يَعمَلَ بِغَيرِ عَدلٍ.

13 K ush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?

فَمَنِ الَّذِي أوْكَلَهُ عَلَى الأرْضِ؟ وَمَن عَيَّنَهُ عَلَى كُلِّ الكَوْنِ؟

14 N ë qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,

إذا قَرَّرَ أنْ يَستَرِدَّ رُوحَهُ وَيَستَعِيدَ نَسَمَةَ الحَياةِ،

15 ç do mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

فَسَيَمُوتُ كُلُّ جَسَدٍ عَلَى الأرْضِ. وَيَعُودُ الإنْسانُ إلَى التُّرابِ.

16 N ë qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.

«إنْ كانَ لَكَ فَهْمٌ فَاسْمَعْ هَذا، اسْتَمِعْ إلَى كَلامِي:

17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?

إنْ كانَ القَدِيرُ يُبْغِضُ العَدلَ، فَكَيفَ يَحْكُمُ؟ وَإنْ كُنْتَ بارّاً، فَلِماذا تَدينُ القَدِيرَ؟

18 A i që i thotë një mbreti: "Je për t’u përbuzur" dhe princave: "Jeni të këqij".

هُوَ الَّذِي يَقُولُ لِلمَلِكِ: ‹أنتَ بِلا قِيمَةٍ.› وَللِشَّرِيفِ: ‹أنتَ شِرِّيرٌ.›

19 P or ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.

هُوَ اللهُ الَّذِي لا يُفَرِّقُ بَينَ النّاسِ، وَلا يَسمَعُ طِلْباتِ الغَنِيِّ قَبلَ الفَقِيرِ، لأنَّ كِلَيْهِما عَمَلُ يَدَيهِ.

20 N ë një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.

يُمُوتانِ فِي لَحظَةٍ، فِي مُنتَصَفِ اللَّيلِ. يَرتَجِفُ النّاسُ وَيَمُوتُونَ. يُطِيحُ اللهُ بِالأقوِياءِ بِلا جَهْدٍ.

21 S epse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.

«لأنَّ عَينَيْهِ تُراقِبانِ طُرُقَ الإنسانِ وَيَرَى كُلَّ خَطَواتِهِ.

22 N uk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.

ما مِنْ عَتْمَةٍ أوْ حَتَّى ظَلامٍ عَمِيقٍ، يُمكِنُ أنْ يَختَفِي فِيها فاعِلُو الشَّرِّ عَنِ اللهِ.

23 N ë fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.

وَلَيسَ لِلإنسانِ أنْ يُحَدِّدَ مَوعِداً فِيهِ يَأتِي فِي حَضْرَةِ اللهِ للِدَّينُونَةِ.

24 A i i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

يُحَطِّمُ الأقوِياءَ وَلا يَسألُ أحَداً. وَيُعَيِّنُ آخَرِينَ مَكانَهُمْ.

25 D uke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;

إنَّهُ يَعرِفُ أفعالَهُمْ حَقّاً، يَسحَقُهُمْ فِي لَيلَةٍ واحِدَةٍ.

26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,

يُعاقِبُهُمْ عَلَى أعمالِهِمِ الشِّرِّيرَةِ فِي العَلَنِ،

27 s epse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,

لأنَّهُمْ لَمْ يَعُودُوا يَتْبَعُونَ اللهَ، وَلا يَلتَفِتُونَ إلَى طُرُقِهِ،

28 d eri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.

حَتَّى جَعَلُوا صُراخَ الفَقِيرِ يَصِلُ إلَيْهِ. هُوَ يَسمَعُ صَرخَةَ المُضْطَهَدِينَ.

29 K ur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,

فَإنْ لَمْ يَفعَلْ شَيئاً، فَمَنْ يَستَذنِبهُ؟ وَإذا حَجَبَ وَجهَهُ، فَمَنْ يَقْدِرُ أنْ يَراهُ – أكانَ شَعباً أمْ فَرْداً؟

30 p ër të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?

يَمنَعَ الفاسِدَ مِنْ أنْ يَصِيرَ مَلِكاً، فَيَقُودَ شَعباً إلَى الدَّمارِ.

31 D ikush mund t’i thotë Perëndisë: "Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;

«لَكِنْ قُلْ للهِ، ‹أذنَبتُ، وَلَنْ أنْحَرِفَ ثانِيَةً.

32 t regomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më"?

عَلِّمْنِي ما لا أقدِرُ أنْ أراهُ. إنْ أخطَأتُ، فَلَنْ أعُودَ إلَيهِ.›

33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.

فَهَلْ يُجازِيكَ اللهُ حَسَبَ قَولِكَ إذا رَفَضتَ حَقَّهُ؟ لأنَّكَ أنتَ الَّذِي يَختارُ، لا أنا. فَتَكَلَّمْ بِما تَعرِفُ.

34 N jerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:

سَيَقُولُ لِي أصحابُ الفَهْمِ وَالحَكِيمُ الَّذِي يَسمَعُنِي:

35 " Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri".

‹يَتَحَدَّثُ أيُّوبُ بِلا فِهمٍ، وَكَلامُهُ يَخلو مِنَ البَصِيرَةِ.›

36 L e të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,

لَيتَ أيُّوبَ يُجَرَّبُ إلَى آخِرِ حَدٍّ، لأنَّهُ يُجِيبُ كَالأشرارِ.

37 s epse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë".

فَهُوَ يُضِيفُ إلَى خَطِيَّتِهِ خَطِيَّةً. يَزِيدُ الشَّرَّ بَينَنا، وَيَكثِّرُ اتِّهاماتِهِ للهِ.»