1 K oreu, bir i Itsharit, bir i Kehathit, bir i Levit, tok me Dathanin dhe Abiramin, birin e Eliabit, dhe me Onin, birin e Pelethit, bij të Rubenit,

أمّا قُورَحُ بْنُ يِصْهارَ بْنِ قَهاتَ بْنِ لاوِي وَداثانُ وَأبِيرامُ ابْنا ألِيآبَ وَأُونُ بْنُ فالَتَ مِنْ بَنِي رَأُوبَيْنَ،

2 u ngritën para Moisiut, së bashku me disa bij të tjerë të Izraelit, dyqind e pesëdhjetë prijës të asamblesë, anëtarë të emëruar të këshillit, njerëz që u shkonte fjala.

فَبَدأوا يُقاوِمُونَ مُوسَى مَعَ مِئَتَينِ وَخَمْسِينَ رَجُلاً مِنْ بَني إسْرائِيلَ. وَكانَ هَؤُلاءِ الرِّجالُ رُؤَساءَ مَعرُوفِينَ فِي المُجْتَمَعِ، مُمَثِّلينَ لِلشَّعْبِ، وَمَعْرُوفينَ.

3 A ta u mblodhën kundër Moisiut dhe Aaronit, dhe u thanë: "Mjaft më me ju, sepse tërë asambleja është e shenjtë, secili nga anëtarët e tij, dhe Zoti është në mes tyre; pse, pra, ngriheni mbi asamblenë e Zotit?".

فاجتَمَعُوا عَلَى مُوسَى وَهارُونَ وَقالُوا لَهُما: «أنْتُما تُبالِغانِ! فَكُلُّ الشَّعبِ مُقَدَّسٌ وَاللهُ فِي وَسَطِهِمْ. فَلِماذا تَرفَعانِ نفْسَيكُما فَوقَ جَماعَةِ اللهِ ؟»

4 M e të dëgjuar këto fjalë, Moisiu ra përmbys me fytyrën për tokë;

وَحِينَ سَمِعَهُمْ مُوسَى وَقَعَ عَلَى وَجهِهِ إلَى الأرْضِ.

5 p astaj i foli Koreut dhe gjithë njerëzve të tij, duke u thënë: "Nesër në mëngjes Zoti do të tregojë kush është i tij dhe kush është i shenjtë, dhe ai do ta afrojë pranë vetes; do të afrojë pranë vetes atë që ai ka zgjedhur.

ثُمَّ قالَ مُوسَى لِقُورَحَ وَلِكُلِّ أتباعِهِ: «فِي الصَّباحِ، سَيُعلِنُ اللهُ مَنْ هُمُ الَّذِينَ يَنتَمُونَ إلَيهِ، وَمَنْ هُوَ المُقَدَّسُ، وَمَنْ يُسْمَحُ لَهُ بِالاقْتِرابِ مِنْهُ. فَالَّذِي يَختارُهُ، سَيَسْمَحُ لَهُ بِالاقْتِرابِ مِنْهُ.

6 B ëni kështu: merrni temjanica, ti Kore, dhe gjithë njerëzit e tu;

افعَلُوا ما آمُرُكُمْ بِهِ: خُذْ أنتَ وَأتباعُكَ مَجامِرَ،

7 n esër i mbushni me zjarr dhe u hidhni sipër temjan para Zotit; dhe ai që Zoti do të ketë zgjedhur do të jetë i shenjtë. E kaluat masën, o bij të Levit!".

وَضَعُوا ناراً فِيها، وَضَعُوا عَلَيها بَخُوراً فِي حَضْرَةِ اللهِ فِي الغَدِ. وَالرَّجُلُ الَّذِي يَختارُهُ اللهُ سَيَكُونُ هُوَ المُقَدَّسُ. إنَّكُمْ تُقُولُونَ ما لا يَنْبَغِي أيُّها اللّاوِيُّونَ.»

8 P astaj Moisiu i tha Koreut: "Tani dëgjoni, o bij të Levit!

ثُمَّ قالَ مُوسَى لِقُورَحَ: «اسْمَعُوا يا أبناءَ لاوِي،

9 A është gjë e vogël për ju që Perëndia i Izraelit ju ka ndarë nga asambleja e Izraelit dhe ju ka afruar ndaj vetes që të kryeni shërbimin e tabernakullit të Zotit dhe që të rrini përpara asamblesë dhe t’u shërbeni atyre?

ألا يَكفِيكُمْ أنَّ إلَهَ إسْرائِيلَ أفرَزَكُمْ مِنْ بَني إسْرائِيلَ لِتَكُونُوا قَرِيبِينَ مِنهُ، وَتَقُومُوا بِواجِباتِ مَسْكَنِ اللهِ المُقَدَّسِ، وَتَقِفُوا أمامَ الشَّعبِ لِتَخدِمُوهُمْ؟

10 A i ju ka afruar ndaj vetes ty dhe të gjithë vëllezërit e tu, bij të Levit bashkë me ty. Po tani kërkon të kesh edhe priftërinë?

لَقَدْ قَرَّبَكَ اللهُ أنتَ وَإخوَتَكَ اللّاوِيِّينَ لَكِنَّكُمْ مَعَ هَذا تُرِيدُونَ أنْ تَكُونُوا كَهَنَةً.

11 P ër këtë arsye ti edhe tërë njerëzit e tu jeni mbledhur kundër Zotit. Dhe kush është Aaroni që të murmurisni kundër tij?".

فَأنتَ وَأتباعُكَ إنَّما تَجتَمِعُونَ ضِدَّ اللهِ. وَما هُوَ هارُونُ حَتَّى تَتَذَمَّرُوا عَلَيهِ؟»

12 A tëherë Moisiu dërgoi të thërrasin Datanin dhe Abiramin, bij të Eliabit; por ata thanë: "Ne nuk do të ngjitemi.

ثُمَّ دَعا مُوسَى داثانَ وَأبِيرامَ إبنَي ألِيآبَ، وَلَكِنَّهُما قالا: «لَنْ نَأتِيَ.

13 A është vallë gjë e vogël që na nxore nga një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë, për të na lënë të vdesim në shkretëtirë, me qëllim që ti të sundosh mbi ne?

ألا يَكفِيكَ أنَّكَ أخرَجْتَنا مِنْ أرْضٍ تَفِيضُ لَبَناً وَعَسَلاً كَي تَقتُلَنا فِي الصَّحْراءِ؟ وَالآنَ تُرِيدُ أنْ تَجعَلَ نَفسَكَ رَئِيساً عَلَينا.

14 P ërveç kësaj nuk na çove në një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë dhe nuk na ke lënë si trashëgim fusha dhe vreshta! Dëshiron ti t’u nxjerrësh sytë këtyre njerëzve? Nuk do të ngjitemi".

كَما أنَّكَ لَمْ تُحضِرْنا إلَى أرْضٍ خَصبَةٍ مَلِيئَةٍ بِخَيراتٍ كَثِيرَةٍ، وَلا أعطَيتَنا أرْضاً فِيها حُقُولٌ وَكُرُومٌ. هَلْ سَتُواصِلُ خِداعَ هَؤًلاءِ الرِّجالِ؟ لَنْ نَأتِيَ.»

15 A tëherë Moisiu u zemërua shumë dhe i tha Zotit: "Mos prano blatimin e tyre; unë nuk kam marrë prej tyre as edhe një gomar dhe nuk u kam bërë atyre asnjë padrejtësi".

فَغَضِبَ مُوسَى جِدّاً وَقالَ للهِ: «لا تَقبَلْ تَقدِمَتَهُما. لَمْ آخُذْ مِنهُما حَتَّى حِماراً! وَلَمْ أظلِمْهُما بِأيِّ شَيءٍ.»

16 P astaj Moisiu i tha Koreut: "Ti dhe gjithë njerëzit e tu paraqituni nesër para Zotit, ti dhe ata bashkë me Aaronin;

ثُمَّ قالَ مُوسَى لِقُورَحَ: «قِفْ أنتَ وَجَماعَتُكَ فِي حَضْرَةِ اللهِ فِي الغَدِ، أنتُمْ وَهارُونُ.

17 d he secili prej jush të marrë temjanicën e tij, t’i shtjerë temjan dhe secili të sjellë temjanicën e tij para Zotit; do të jenë dyqind e pesëdhjetë temjanica. Edhe ti dhe Aaroni do të merrni secili temjanicën e tij".

فَلْيأخُذْ كُلِّ واحِدٍ مِنكُمْ مِجمَرَتَهُ وَيَضَعَ بَخُوراً فِيها. ثُمَّ عَلَى كُلِّ واحِدٍ مِنْكُمْ أنْ يُحضِرَ مِجمَرَتَهُ أمامَ اللهِ ، مِئَتَينِ وَخَمْسِينَ مِجمَرَةً. وَأنتُما يا قُورَحُ وَهارُونُ، هاتا مِجمَرَتَيكُما.»

18 D he kështu secili mori temjanicën e tij, e mbushi me zjarr, vuri përsipër temjan dhe qëndroi në hyrjen e çadrës së mbledhjes bashkë me Moisiun dhe Aaronin.

فَحَمَلَ كُلُّ واحِدٍ مِجمَرَتَهُ، وَوَضَعَ فيْها جَمراً مُشتَعِلاً وَبَخُوراً. وَوَقَفُوا جَمِيعاً فِي مَدخَلِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ مَعَ مُوسَى وَهارُونَ.

19 K oreu thirri tërë asamblenë kundër tyre në hyrje të çadrës së mbledhjes; dhe lavdia e Zotit u shfaq para tërë asamblesë.

وَجَمَعَ قُورَحُ كُلَّ الشَّعبِ عِندَ مَدخَلِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ ضِدَّهُما. حِينَئِذٍ، ظَهَرَ مَجدُ اللهِ لِكُلِّ الشَّعبِ.

20 A tëherë Zoti u foli Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë:

وَكَلَّمَ اللهُ مُوسَى وَهارُونَ فَقالَ:

21 " Ndahuni nga kjo asamble dhe unë do t’i zhduk në një çast".

«ابْتَعِدا عَنِ الشَّعبِ وَسَأُبِيدُهُمْ فِي لَحظَةٍ.»

22 P or ata ranë përmbys me fytyrën për tokë dhe thanë: "O Perëndi, Perëndia i frymëve të çdo mishi! Sepse një njeri i vetëm ka mëkatuar, a duhet të zemërohesh ti me të gjithë asamblenë?".

فَوَقَعا عَلَى وَجهَيهِما وَقالا: «يا اللهُ، أنتَ إلَهُ أرواحِ كُلِّ البَشَرِ. هَلْ تَغضَبُ عَلَى كُلِّ الجَماعَةِ فِي حِينِ أنَّ الَّذِي أخطَأ رَجُلٌ واحِدٌ؟»

23 A tëherë Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:

فَكَلَّمَ اللهُ مُوسَى وَقالَ:

24 " Foli asamblesë dhe u thuaj: "Largohuni nga afërsia e banesës së Koreut, të Dathanit dhe të Abiramit"".

«قُلْ لِلشَّعبِ: ابْتَعِدُوا عَنْ خِيامِ قُورَحَ وَداثانَ وَأبِيرامَ.»

25 P astaj Moisiu u ngrit dhe shkoi te Datani dhe Abirami; atë e ndoqën pleqtë e Izraelit.

فَقامَ مُوسَى وَذَهَبَ إلَى داثانَ وَأبِيرامَ، وَذَهَبَ شُيُوخُ إسْرائِيلَ مَعَهُ.

26 P as kësaj i foli asamblesë duke thënë: "Largohuni nga çadrat e këtyre njerëzve të këqij, dhe mos prekni asgjë që u përket atyre që të mos treteni në të gjitha mëkatet e tyre".

وَقالَ مُوسَى لِلشَّعبِ: «ابْتَعِدُوا عَنْ خِيامِ هَؤُلاءِ الرِّجالِ الأشرارِ، وَلا تَلمِسُوا شَيئاً مِنْ مُقْتَنَياتِهِمْ، وَإلّا سَتَهلِكُونَ مَعَهُمْ بِسَبَبِ خَطاياهُمْ.»

27 K ështu ata u larguan nga afërsia e banesës së Koreut, të Datanit dhe të Abiramit. Datani dhe Abirami dolën dhe u ndalën në hyrje të çadrave të tyre bashkë me gratë e tyre, me bijtë e tyre dhe me të vegjëlit e tyre.

فابتَعَدُوا عَنْ خِيامِ قُورَحَ وَداثانَ وَأبِيرامَ. وَكانَ داثانُ وَأبِيرامُ قَدْ خَرَجا وَوَقَفا فِي مَدخَلِ خَيمَتِهِما مَعَ زَوجاتِهِما وَأولادِهِما وَأطفالِهِما.

28 A tëherë Moisiu tha: "Nga kjo do të mësoni që Zoti më ka dërguar për të bërë tërë këto vepra dhe se nuk kam vepruar me kokën time.

فَقالَ مُوسَى: «بِهَذا سَتَعرِفُونَ أنَّ اللهَ أرسَلَنِي لأعمَلَ هَذِهِ الأشياءَ، وَأنَّها لَمْ تَكُنْ فِكرَتِي:

29 N ë qoftë se këta njerëz vdesin si vdesin gjithë njerëzit, në qoftë se fati i tyre është fati i përbashkët i të gjithë njerëzve, Zoti nuk më ka dërguar;

إنْ ماتَ هَؤُلاءِ مِيتَةً طَبِيعِيَّةً كَكُلُّ النّاسِ، وَكانَتْ مُصِيبَتُهُمْ كَمَصائِبِ كُلُّ النّاسِ، لا يَكُونُ اللهُ قَدْ أرسَلَنِي.

30 p or në qoftë se Zoti bën diçka të re, në qoftë se toka hap gojën e saj dhe gëlltit ata dhe çdo gjë që ata kanë, dhe ata zbresin të gjallë në Sheol, atëherë do të pranoni që këta njerëz kanë përçmuar Zotin.

لَكِنْ إنْ عَمِلَ اللهُ شَيئاً جَدِيداً، فَفَتَحَتِ الأرْضُ فاها وَابتَلَعَتْهُمْ مَعَ كُلِّ ما لَهُمْ، وَدُفِنُوا أحياءَ، حِينَئِذٍ سَتَعرِفُونَ أنَّ هَؤُلاءِ الرِّجالُ قَدْ أهانُوا اللهَ.»

31 P or ndodhi që, posa mbaroi shqiptimi i këtyre fjalëve, dheu u ça poshtë tyre,

وَما أنِ انتَهَى مُوسَى مِنْ هَذا الكَلامِ، حَتَّى انشَقَّتِ الأرْضُ تَحتَهُمْ.

32 t oka hapi gojën e saj dhe i gëlltiti me gjithë familjet e tyre, me të gjithë njerëzit që mbanin anën e Koreut, me të gjitha pasuritë e tyre.

فَكَأنَّ الأرْضَ فَتَحَتْ فاها وَابتَلَعَتْهُمْ مَعَ عائِلاتِهِمْ وَكُلِّ أتباعِ قُورَحَ مَعَ كُلِّ أملاكِهِمْ.

33 K ështu zbritën të gjallë në Sheol; toka u mbyll mbi ta dhe ata u zhdukën nga asambleja.

فَدُفِنُوا أحياءَ مَعَ كُلِّ ما كانَ لَهُمْ. وَانطَبَقَتِ الأرْضُ عَلَيهِمْ، فَاُبيدُوا مِنْ وَسَطِ الشَّعبِ.

34 T ërë Izraeli që ndodhej rreth tyre, duke dëgjuar britmat e tyre ua mbathi këmbëve, sepse thoshte: "Të mos na gëlltisë toka edhe ne!".

وَهَرَبَ كُلُّ بَني إسْرائِيلَ مِنْ حَولِهِمْ حِينَ سَمِعُوا صِياحَهُمْ، لأنَّهُمْ قالُوا: «قَدْ تَبتَلِعُنا الأرْضُ نَحنُ أيضاً.»

35 D he një zjarr doli nga prania e Zotit dhe gëlltiti dyqind e pesëdhjetë veta që ofronin temjanin.

ثُمَّ أرسَلَ اللهُ ناراً التَهَمَتِ المِئَتَينِ وَالخَمسِينَ رَجُلاً الَّذِينَ كانُوا يُقَدِّمُونَ البَخُورَ. مَجامِرُ النّار

36 P astaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:

وَكَلَّمَ اللهُ مُوسَى فَقالَ:

37 " I thuaj Eleazarit, birit të priftit Aaron, të nxjerrë jashtë temjanicat nga zjarri, sepse ato janë të shenjta dhe ta hedhë zjarrin larg;

«قُلْ لألِيعازارَ بْنَ هارُونَ الكاهِنِ أنْ يَأخُذَ المَجامِرَ مِنْ بَينِ بَقايا الحَرِيقِ، وَأنْ يُذَرِّيَ الجَمرَ مِنها. لأنَّ المَجامِرَ صارَتْ مُقَدَّسَةً.

38 d he nga temjanicat e atyre që kanë kryer mëkate duke vënë në rrezik jetën e tyre, të bëhen aq petëza të rrahura për të veshur altarin, sepse i kanë paraqitur para Zotit dhe për këtë arësye janë të shenjta; dhe do të shërbejnë si një qortim për bijtë e Izraelit".

خُذْ مَجامِرَ الَّذِينَ أخطَأُوا ضِدَّ أنفُسِهِمْ وَهَلَكُوا، وَاصنَعُوا مِنها صَفائِحَ مَطرُوقَةً لِتَكُونَ غِطاءً لِلمَذبَحِ، لأنَّهُمْ قَدَّمُوها فِي حَضْرَةِ اللهِ فَجَعَلُوها مُقَدَّسَةً. وَهَكَذا تَكُونُ عَلامَةَ تَحذِيرٍ لِبَني إسْرائِيلَ.»

39 K ështu prifti Eleazar mori temjanicat prej bronzi të paraqitura prej atyre që ishin djegur, dhe bëri petëza për të veshur altarin,

فَأخَذَ ألِيعازارُ المَجامِرَ البُرونْزِيَّةَ الَّتِي قَدَّمَها الَّذِينَ احتَرَقُوا، وَطَرَقُوها صانِعِينَ مِنها صَفائِحَ لِتَغطِيَةِ المَذبَحِ،

40 m e qëllim që t’u shërbenin si kujtim bijve të Izraelit, dhe asnjë i huaj që nuk ishte nga fisi i Aaronit të afrohej për të ofruar temjan para Zotit dhe të mos pësonte fatin e Koreut dhe të njerëzve të tij, ashtu si Zoti i kishte thënë me anë të Moisiut.

كَما قالَ اللهُ لألِيعازارَ عَلَى فَمِ مُوسَى. وَقَدْ كانَ هَذا الغِطاءُ لِتَذكِيرِ بَني إسْرائِيلَ بِأنْ لا يَقتَرِبَ أحَدٌ لَيسَ مِنْ نَسلِ هارُونَ إلَى المَذبَحِ لِيَحرِقَ بَخُوراً فِي حَضْرَةِ اللهِ ، فَيُلاقِيَ مَصيرَ قُورَحَ وَأتباعِهِ. إنقاذُ هارُونَ لِلشَّعب

41 T ë nesërmen gjithë asambleja e bijve të Izraelit murmuriti kundër Moisiut dhe Aaronit, duke thënë: "Ju keni bërë të vdesë populli i Zotit".

وَفِي اليَومِ التّالِي، تَذَمَّرَ بَنو إسْرائِيلَ عَلَى مُوسَى وَهارُونَ وَقالُوا: «لَقَدْ سَبَّبْتُما مَوتَ شَعبِ اللهِ.»

42 P or ndodhi që, ndërsa asambleja po mblidhej kundër Moisiut dhe Aaronit, ata u kthyen nga çadra e mbledhjes; dhe ja, reja e mbulonte atë dhe u shfaq lavdia e Zotit.

وَبَينما كانَ الشَّعبُ مُجْتَمِعِينَ ضِدَّ مُوسَى وَهارُونَ، التَفَتُوا إلَى خَيمَةِ الاجْتِماعِ فَرَأَوْا السَّحابَةَ تُغَطِّيها، وَظَهَرَ مَجدُ اللهِ.

43 A tëherë Moisiu dhe Aaroni shkuan përpara çadrës së mbledhjes.

حِينَئِذٍ، جاءَ مُوسَى وَهارُونُ إلَى أمامِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ.

44 D he Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:

فَكَلَّمَ اللهُ مُوسَى وَقالَ:

45 " Largohuni nga kjo asamble dhe unë do t’i zhduk në një çast". Dhe ata ranë përmbys me fytyrën për tokë.

«ابتَعِدْ عَنْ هَذا الشَّعبِ كَي أُهلِكَهُ فِي لَحظَةٍ.» فانحَنَيا وَوَجهاهُما إلَى الأرْضِ.

46 K ështu Moisiu i tha Aaronit: "Merr temjanicën, vër brenda saj zjarr të marrë nga altari, vendos mbi të temjan dhe çoje shpejt në mes të asamblesë, dhe bëj shlyerjen e fajit për ta, sepse ka shpërthyer zemërimi i Zotit, dhe plaga ka filluar".

ثُمَّ قالَ مُوسَى لِهارُونَ: «خُذِ المِجمَرَةَ وَضَعْ فِيها ناراً مِنَ المَذبَحِ وَضَعْ فَوقَها بَخُوراً، وَاذْهَبْ بِسُرعَةٍ إلَى الشَّعبِ وَطَهِّرْهُمْ، لأنَّ اللهَ غاضِبٌ عَلَيهِمْ وَقَدْ بَدَأ الوَباءُ.»

47 A tëherë Aaroni mori temjanicën, ashtu siç kishte thënë Moisiu, dhe vrapoi në mes të asamblesë; dhe ja, fatkeqësia kishte filluar në mes të popullit; kështu ai vuri temjanin në temjanicën dhe bëri shlyerjen për popullin.

فَأخَذَ هارُونُ مِجمَرَةَ النّارِ كَما قالَ لَهُ مُوسَى، وَرَكَضَ إلَى وَسَطِ الشَّعبِ وَوَجَدَ أنَّ الوَباءَ قَدْ بَدَأ يَفتِكُ فِي الشَّعبِ. فَوَضَعَ هارُونُ بَخُوراً فِي المِجمَرَةِ وَعَمِلَ ما يَنْبَغِي لِتَطهِيرِ الشَّعبِ.

48 D he u ndal midis të gjallëve dhe të vdekurve, dhe fatkeqësia u ndal.

وَوَقَفَ هارُونُ بَينَ المَوتَى وَالأحياءِ فَتَوَقَّفَ الوَباءُ.

49 A ta që vdiqën nga fatkeqësia ishin katërmbëdhjetë mijë e shtatëqind veta, përveç atyre që kishin vdekur për ngjarjet e Koreut.

وَوَصَلَ عَدَدُ الَّذِينَ ماتُوا مِنَ الوَباءِ إلَى أربَعَةَ عَشَرَ ألفاً وَسَبعِ مِئَةٍ، بِالإضافَةِ إلَى الَّذِينَ سَبَقَ وَأنْ ماتُوا بِسَبَبِ قُورَحَ.

50 K ështu Aaroni u kthye te Moisiu në hyrje të çadrës së mbledhjes, sepse fatkeqësia ishte ndalur.

ثُمَّ عادَ هارُونُ إلَى مُوسَى فِي مَدخَلِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ، بَعدَ أنْ تَوَقَّفَ الوَباءُ.