1 D ituria ka ndërtuar shtëpinë e saj, ka gdhendur shtatë shtyllat e saj.

بَنَتِ الحِكْمَةُ بَيتَها، وَنَحَتَتْ أعمِدَتَها السَّبعَةَ.

2 K a vrarë kafshët e saj, ka përzier verën e saj dhe shtruar tryezën e saj.

جَهَّزَتْ لَحْماً، وَمَزَجَتْ الخَمْرَ، وَأعَدَّتِ المائِدَةَ.

3 K a dërguar jashtë shërbëtoret e saj; nga vendet më të larta të qytetit ajo thërret:

أرسَلَتْ خادِماتِها لِيُنادِينَ مِنْ أعلَى المَدِينَةِ،

4 " Ai që është budalla të vijë këtu!". Atij që i mungon gjykimi i thotë:

تَقُولَ الحِكْمَةُ: «تَعالَ أيُّها الجاهِلُ!» وَتَقُولُ لِعَدِيمِ الفَهمِ:

5 " Ejani, hani nga buka ime dhe pini verën që kam përzier.

«تَعالَ وَكُلْ مِنْ طَعامِي وَاشرَبْ مِنْ نَبيذِي الَّذِي صَنَعْتُهُ.

6 L ëreni budallallëkun dhe do të jetoni, ecni në rrugën e arsyes".

اترُكُوا الجَهالَةَ وَاحيُوا، وَسِيرُوا فِي طَرِيقِ البَصِيرَةِ.»

7 A i që korrigjon tallësin tërheq mbi vete të shara, dhe ai që qorton të pabesin merr të shara.

مَنْ يُرشِدِ المُستَهزِئَ يَجلِبِ الإهانَةَ لِنَفسِهِ، وَمَنْ يُؤَدِّبِ الشِّرِّيرَ يَتَضَرَّرْ.

8 M os qorto tallësin sepse ai do të të urrejë; qorto të urtin dhe ai do të të dojë.

لا تُوَبِّخْ مُستَهزِئاً لِئَلّا يَكرَهَكَ، وَبِّخْ حَكِيماً فَيُحِبَّكَ.

9 M ësoje të urtin dhe ai do të bëhet edhe më i urtë. Mësoje të drejtin dhe ai do të rritë diturinë e tij.

عَلِّمْ الحَكِيمَ فَيُصبِحَ أكثَرَ حِكمَةً، وَعَلِّمْ البارَّ فِيَزدادَ فِي المَعرِفَةِ.

10 F rika e Zotit është parimi i diturisë, dhe njohja e të Shenjtit është zgjuarsia.

أوَّلُ الحِكْمَةِ أنْ تَخافَ اللهَ ، وَمَعرِفَةُ القُدُّوسِ فَهْمٌ.

11 S epse nëpërmjet meje do të shumohen ditët e tua dhe do të të shtohen vite jete.

بِواسِطَتِي تَزدادُ أيّامُكَ، وَتُضافُ سَنَواتٌ إلَى حَياتِكَ.

12 N ë rast se je i urtë, je i urtë për veten tënde; në rast se je tallës, pasojat do t’i kesh vetëm ti.

إذا أصبَحتَ حَكِيماً فَأنتَ حَكِيمٌ لِمَنفَعَةِ نَفسِكَ، وَإذا أصبَحْتَ مُستَهزِئاً فَإنَّكَ سَتَحْمِلُ نَتائِجَ اسْتِهْزائِكَ. دَعوَةُ الجَهل

13 G ruaja budallaqe është zhurmëmadhe, aspak e zgjuar dhe nuk di asgjë.

المَرأةُ الجاهِلَةُ مُزعِجَةٌ ساذَجَةٌ، وَلا تَعرِفُ شَيئاً.

14 R ri ulur te porta e shtëpisë së saj, mbi një fron në vendet e larta të qytetit,

تَجلِسُ عَلَى بابِ بَيتِها، عَلَى مَقعَدٍ فِي أعلَى مِنْطَقَةٍ فِي المَدِينَةِ،

15 p ër të ftuar ata që kalojnë nëpër rrugë, që shkojnë drejt në rrugën e tyre:

وَتُنادِي عَلَى المارِّينَ فِي حالِ سَبِيلِهِمْ:

16 " Ai që është budalla të vijë këtu!". Dhe atij që i mungon arsyeja i thotë:

«تَعالَوْا أيُّها الجُهّالُ،» وَتَقُولُ لِعَدِيمِي الفَهمِ:

17 " Ujërat e vjedhura janë të ëmbla; buka që hahet fshehurazi është e shijshme".

«الماءُ المَسرُوقُ ألَذُّ، وَالخُبْزُ المَسرُوقُ أطيَبُ.»

18 P or ai nuk e di që atje janë të vdekurit, që të ftuarit e saj janë në thellësinë e Sheolit.

وَلَكِنَّ الجُهّالَ وَعَدِيمِي الفَهمِ لا يَعرِفُونَ أنَّ المَوتَ هُناكَ، وَأنَّ كُلَّ زُوّارِها سَيَذهَبُونَ إلَى المَوتِ.