1 U në thoja: "Do të kujdesem për sjelljen time që të mos kryej mëkate me gjuhën time; do t’i vë një fre gojës sime, sa kohë që i pabesi rri para meje".

قُلْتُ: «سَأُدَقِّقُ فِي كُلِّ ما أفعَلُ. وَسَأحْذَرُ بِأنْ لا أُخْطِئَ فِي ما أقُولُ. سَأُبقِي فَمِي مُغلَقاً وَالشَّرُّ حَولِي.»

2 K am qëndruar i heshtur dhe i qetë, i jam përmbajtur pikërisht së mirës, dhe dhembja ime është ashpërsuar.

لِهَذا لَمْ أقُلْ شَيئاً، وَلا حَتَّى شَيئاً حَسَناً. لَكِنِّي ازْدَدْتُ انزِعاجاً!

3 Z emra më digjte përbrenda; ndërsa mendohesha, një zjarr u ndez; atëherë fola me gjuhën time:

مِنَ الدّاخِلِ كُنتُ أشتَعِلُ وَكُلَّما تَفَكَّرْتُ فِي ذَلِكَ، ازدَدْتُ اشْتِعالاً، فَتَكَلَّمَ لِسانِي.

4 " O Zot, bëmë të njohur fundin tim dhe cila është masa e ditëve të mia; vepro në mënyrë që unë të di sa i brishtë jam.

يا اللهُ ، قُلْ لِي كَيفَ سَيَنتَهِي الأُمْرُ بِي! كَمْ تَبَقَّى لِي فِي هَذِهِ الحَياةِ؟ عَرِّفْنِي كَمْ قَصِيرٌ هُوَ عُمْرِي!

5 J a, ti i ke pakësuar ditët e mia aq sa është e gjatë një pëllëmbë, dhe zgjatja e jetës sime është si asgjë para teje; po, çdo njeri në gjendjen e tij më të mirë nuk është veçse avull. (Sela)

ها قَدْ جَعَلْتَ عُمرِي قَصِيراً، بِالشِّبْرِ يُقاسُ. وَعُمرِي القَصِيرُ لَيسَ شَيئاً بِالقِياسِ بِكَ. وَحَياةُ الإنسانِ أشْبَهُ بِغَيمَةِ بُخارٍ زائِلَةٍ. سِلاهْ

6 P o, njeriu sillet rreth e qark si një hije; po më kot lodhen të gjithë dhe grumbullojnë pasuri pa ditur kush do t’i mbledhë!

الإنسانُ مُجَرَّدُ ظِلٍّ. نَندَفِعُ بِسُرعَةٍ مَحمُومَةٍ جامِعِينَ أشياءَ لا نَدرِي لِمَنْ سَتَكُونُ.

7 P or tani, o Zot, çfarë pres? Shpresa ime është te ti.

فَأيُّ رَجاءٍ لِي يا رَبُّ؟ رَجائِي هُوَ أنتَ!

8 Ç liromë nga të gjitha fajet e mia; bëj që të mos jem objekt i talljes nga njeriu pa mend.

مِنْ عَواقِبِ مَعاصِيَّ أنْقِذْنِي. لا تَجْعَلْنِي أُخْزَى كَالجاهِلِ.

9 D o të qëndroj në heshtje, nuk kam për të hapur gojën, sepse ti je ai që vepron.

سَأكُونُ كَالأخرَسِ، لَنْ أفتَحَ فَمِي. لِأنَّكَ أنتَ مَنْ فَعَلَ هَذا بِي!

10 L argo nga unë fshikullin tënd; unë po marr fund nën goditjet e dorës sate.

ارفَعْ عِقابَكَ عَنِّي! قُوَّةُ يَدِكَ أهلَكَتْنِي.

11 T i e korrigjon njeriun duke dënuar mëkatin e tij dhe konsumon si një krimb atë që për të është e çmuar. Po, çdo njeri nuk është veçse kotësi. (Sela)

أنتَ تُوَبِّخُ النّاسَ عَلَى ذَنبِهِمْ لِتُعَلِّمَهُمُ. كَقُماشٍ أكَلَهُ العَثُّ تَختَفِي مُشْتَهَياتُ النّاسِ. حَياةُ الإنسانِ هِيَ كَبُخارٍ حَقّاً. سِلاهْ

12 O Zot, dëgjo lutjen time dhe vëri veshin britmës sime; mos u trego i shurdhër ndaj lotëve të mi, sepse para teje unë jam një i huaj dhe një shtegtar si të gjithë etërit e mi.

اسْمَعْ صَلاتِي يا اللهُ ، وَإلَى صُراخِي أَصْغِ. لا تَتَجاهَلْ دُمُوعِي. فَما أنا إلّا غَرِيبٌ عِندَكَ. كَجَمِيعِ آبائِي، أنا نَزِيلٌ هُنا.

13 H iqe shikimin tënd nga unë, me qëllim që unë të marr përsëri fuqi para se të iki dhe të mos jem më".

كُفَّ عَنِّي وَدَعْنِي أسعَدْ، قَبلَ أنْ أمُوتَ وَأختَفِيَ!