1 U në jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

أنا هُوَ الرَّجُلُ المُتَألِّمُ! لَمّا ضَرَبَنِي اللهُ بِعَصا غَضَبِهِ.

2 A i më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

ساقَنِي وَأجبَرَنِي عَلَى المَسِيرِ فِي الظُّلْمَةِ، لا فِي النُّورِ.

3 P o, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

لَطَمَنِي بِيَدِهِ مَرَّةً بَعْدَ مَرَّةٍ، طَوالَ اليَوْمِ.

4 A i ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

أبلَى لَحمِي وَجِلْدِي، وَكَسَّرَ عِظامِي.

5 K a ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

حَشَدَ اللهُ جُيُوشاً ضِدِّي، وَحاصَرَنِي بِالفَقْرِ وَالتَّعَبِ.

6 K a bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

أجلَسَنِي فِي ظُلْمَةٍ كَثِيفَةٍ كَما المَوْتَى مُنْذُ القِدَمِ.

7 M ë ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

بَنَى جِداراً حَولِي لِئَلّا أهرُبَ، وَوَضَعَ عَلَيَّ سَلاسِلَ ثَقِيلَةً.

8 E dhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

صَرَخْتُ وَاستَغَثْتُ، لَكِنَّهُ تَجاهَلَ صَلاتِي.

9 A i i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

سَوَّرَ طُرُقِي بِحِجارَةٍ مَنحُوتَةٍ. عَوَّجَ سُبُلِي.

10 A i ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

يَتَرَبَّصُ بِي كَدُبٍّ، كَأسَدٍ فِي مَكْمَنِهِ.

11 K a devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

طارَدَنِي وَأبعَدَنِي عَنِ الطَّرِيقِ، مَزَّقَنِي إرَباً. وَتَرَكَنِي خَراباً.

12 K a nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

حَنَى قَوْسَهُ، وَنَصَبَنِي هَدَفاً لِسِهامِهِ.

13 K a bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

أصابَ كُلْيَتَيَّ بِسِهامٍ سَحَبَها مِنْ جُعْبَتِهِ.

14 J am bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

صِرْتُ أُضحُوكَةً لِكُلِّ شَعبِي، وَأُغنِيَةً يَتَسَلُّونَ بِها طَوالَ اليَوْمِ.

15 M ë ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

مَلأنِي بِكُلِّ مَرارَةٍ، وَسَقانِي أمَرَّ شَرابٍ.

16 M ë ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

أعطانِي حَصَىً لِأمضَغَ فَتَفَتَّتَتْ أسنانِي. سَحَقَنِي فِي التُّرابِ بِقَدَمَيهِ.

17 K e larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

مَنَعَ عَنْ نَفسِيَ السَّلامَ. وَنَسِيتُ ما هُوَ «الخَيرُ.»

18 K am thënë: "Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti".

قُلْتُ لِنَفْسِي: «ضاعَ نَصْرِي الَّذِي رَجَوْتُهُ! لَنْ يُنقِذَنِي اللهُ.»

19 K ujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

أتَذَكَّرُ ألَمِي وَتَشَرُّدِي، كَسُمٍّ وَمَرارَةٍ.

20 S hpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

تَتَذَكَّرُ نَفسِي حَقّاً كُلَّ مَتاعِبِي، فَتَكتَئِبُ.

21 K ëtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

لَكِنِّي أتَذَكَّرُ شَيئاً آخَرَ، فَيَتَوَّلَّدُ فِيَّ رَجاءٌ.

22 É shtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

إحساناتُ اللهِ لا تَتَوَقَّفُ، وَمَراحِمُهُ لا تَنْتَهِي.

23 P ërtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

فَهِيَ جَدِيدَةٌ مَعَ كُلِّ صَباحٍ. عَظِيمَةٌ أمانَتُكَ.

24 " Zoti është pjesa ime," thotë shpirti im, "prandaj do të kem shpresë tek ai.

نَفسيِ تَقُولُ: « اللهُ قِسْمَتِي.» وَلِهَذا أنتَظِرُهُ وَأضَعُ رَجائِي فِيهِ.

25 Z oti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

صالِحٌ هُوَ اللهُ لِمَنْ يَنتَظِرُهُ. صالِحٌ لِلَّذِي يَطلُبُهُ.

26 G jë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

حَسَنٌ لِلمَرْءِ أنْ يَرجُوَ بِهُدُوءٍ خَلاصَ اللهِ.

27 G jë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

حَسَنٌ لِلرَّجُلِ أنْ يَحمِلَ المَسؤُولِيَّةَ فِي شَبابِهِ.

28 L e të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

أنْ يَجلِسَ وَحدَهُ وَيَسكُتَ، عِندَما يَضَعُ اللهُ المَسؤُولِيَّةَ عَلَيهِ.

29 L e ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

أنْ يَضَعَ فَمَهُ فِي التُّرابِ مُنكَسِراً، فَلَعَلَّهُ يَكُونُ لَهُ رَجاءٌ.

30 L e ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

أنْ يُعطِيَ خَدَّهُ لِلَّذِي يَضرِبُهُ، وَيَشْبَعَ مَهانَةً.

31 S epse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

لِأنَّ الرَّبَّ لا يَرفُضُ البَشَرَ إلَى الأبَدِ.

32 p or, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

لِأنَّهُ وَلَوْ ابتَلَى يُظهِرُ الرَّحمَةَ أيضاً، بِحَسَبِ فَيْضِ مَحَبَّتِهِ الثَّابِتَةِ.

33 s epse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

لِأنَّهُ لا يُؤذِيَ وَلا يُحزِنُ أحَدَا عَنْ طِيبِ خاطِرٍ.

34 K ur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

لا يَفرَحُ حِينَ يَسحَقُ واحِداً مِنّا نَحنُ البَشَرَ المَحجُوزِينَ فِي الأرْضِ.

35 k ur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

وَلا يَفرَحُ حِينَ يُعَوِّجُ أحَدُهُمُ العَدالَةَ وَيَغِشَّ آخَرَ أمامَ عَينَيهِ.

36 k ur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

حِينَ يُغتَصَبُ حَقُّ إنسانٌ فِي المَحكَمَةِ، ألا يَرَى الرَّبُّ ذَلِكَ؟

37 V allë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

مَنِ الَّذِي يَقُولُ فَيَصِيرَ، إلّا إنْ أمَرَ اللهُ بِحُدُوثِهِ؟

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

ألا تَخرُجُ بِأمْرِ العَلِيِّ الأُمُورُ السَّيِّئَةُ وَالحَسَنَةُ مَعاً؟

39 P se vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

لِماذا يَتَذَمَّرُ إنسانٌ حَيٌّ مِنْ مُعاقَبَتِهِ عَلَى خَطاياهُ؟

40 L e të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

لِنَفحَصْ سُلُوكَنا وَنُدَقِّقْ فِيهِ، وَلنَرجِعْ إلَى اللهِ.

41 L e të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

لِنَرفَعْ قُلُوبَنا مَعَ أيدِينا إلَى اللهِ فِي السَّماواتِ.

42 N e kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

تَمَرَّدْنا وَعَصَيْنا. وَأنتَ لَمْ تَغفِرْ لَنا.

43 J e mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

غَطَّيتَنا بِغَضَبِكَ وَطارَدْتَنا. قَتَلْتَ بِلا رَحمَةٍ.

44 T i je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

تَغَطَّيتَ بِسَحابَةٍ، مانِعاً كُلَّ صَلاةٍ مِنَ الوُصُولِ إلَيكَ.

45 N a ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

جَعَلْتَنا نَبدُو وَسَخاً وَقُمامَةً بَينَ شُعُوبٍ كَثِيرَةٍ.

46 T ërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

يَفتَحُ أعداؤُنا كُلُّهُمْ أفواهَهُمْ عَلَينا مُستَهزِئِينَ.

47 N a ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

وَقَعَ عَلَينا رُعبٌ وَخَطَرٌ، دَمارٌ وَهَلاكٌ.

48 R rëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

جَداوِلُ ماءٍ تَجرِي مِنْ عَينَيَّ بِسَبَبِ دَمارِ ابْنَةِ شَعبِي.

49 S yri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

تَسكُبُ عَينِي دُمُوعاً بِلا انقِطاعٍ.

50 d eri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

سَأبكِي إلَى أنْ يَنظُرَ اللهُ مِنَ السَّماواتِ، وَيَرَى ما يَجرِي.

51 S yri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

أتعَسَتْ عَينِي نَفسِي بِسَبَبِ بُكائِي عَلَى مَدِينَتِي.

52 A ta që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

الَّذِينَ عادُونِي دُونَ داعٍ، اصطادُونِي كَعُصْفُورٍ.

53 K anë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

حاوَلُوا أنْ يُنهُوا حَياتِي بِإلقائِي فِي هاوِيَةٍ. وَألقَوْا عَلَيَّ حِجارَةً.

54 U jrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: "Ka marrë fund për mua".

طَغَتِ المِياهُ فَوْقَ رَأْسِي، فَقُلْتُ: «انتَهَى أمرِي.»

55 P ërmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

بِاسْمِكَ أدعُو يا اللهُ مِنْ أعمَقِ حُفرَةٍ.

56 T i e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

أتَوَسَّلُ إلَيكَ فَاسْمَعْ. وَلا تَسُدَّ أُذُنَيكَ عَنْ تَنَهُّدِي وَاسْتِغاثَتِي!

57 K ur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: "Mos ki frikë!"

اقتَرِبْ حِينَ أدعُوكَ. قُلْ لِي: «لا تَخَفْ.»

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

تَوَلَّ قَضِيَّتِي يا رَبُّ. افْدِ حَياتِي!

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

انظُرْ يا اللهُ كَيفَ ظُلِمْتُ. اقْضِ لِي بِالعَدلِ.

60 T i ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

انظُرْ كُلَّ أعمالِ انتِقامِهِمْ، كُلَّ مُؤامَراتِهِمْ عَلَيَّ!

61 T i ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

اسْمَعْ يا اللهُ تَعيِيرَهُمْ، كُلَّ مُؤامَراتِهِمْ عَلَيَّ!

62 f jalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

طَوالَ النَّهارِ يَتَكَلَّمُ أعدائِي عَلَيَّ وَيُطلِقُونَ الشّائِعاتِ.

63 V ër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

ها أنا قَدْ أصبَحتُ أُغنِيَتَهُمُ الَّتِي يَتَنَدَّرُونَ بِها، مِنَ الفَجرِ إلَى الغَسَقِ.

64 S hpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

لَيتَكَ يا اللهُ تُجازِيهِمْ حَسْبَ ما فَعَلَتْهُ أيادِيهِمْ.

65 B ëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

ضَعْ عَذاباً فِي قُلُوبِهِمْ وَلْتَكُنْ عَلَيهِمْ لَعنَتُكَ.

66 N diqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

طارِدْهُمْ بِغَضَبِكَ، وَافنِهِمْ مِنْ تَحتِ سَماواتِ اللهِ.