1 F jala që Isaia, bir i Amotsit, pati si vegim lidhur me Judën dhe Jeruzalemin.

هَذا ما رَآهُ إشَعْياءُ بْنُ آمُوصَ عَنْ يَهُوذا وَمَدينَةِ القُدْسِ.

2 N ë ditët e fundit do të vij që mali ku ndodhet shtëpia e Zotit do të vendoset në majën e maleve dhe do të ngrihet mbi disa kodra, dhe këtu do të vershojnë tërë kombet.

فِي ألأيّامِ الأخِيرَةِ، سَيُصبِحُ جَبَلُ بَيتِ اللهِ أعلَى الجِبالِ. سَيَرتَفِعُ فَوقَ التِّلالِ، وَسَتَندَفِعُ إلَيهِ كُلُّ الأُمَمِ.

3 S humë popuj do të vijnë duke thënë: "Ejani, të ngjitemi në malin e Zotit, në shtëpinë e Perëndisë të Jakobit; ai do të na mësojë rrugët e tij dhe ne do të ecim në shtigjet e tij". Sepse nga Sioni do të dalë ligji dhe nga Jeruzalemi fjala e Zotit.

شُعُوبٌ كَثِيرَةٌ سَتَأتِي وَتَقُولُ: «هَلُمَّ نَصْعَدُ إلَى جَبَلِ اللهِ ، إلَى بَيتِ إلَهِ يَعقُوبَ. حَيْثُ نَتَعَلَّمُ أنْ نَحيا وَفْقَ مَشِيئَتِهِ، وَنَسلَكَ حَسَبَ تَعلِيمِهِ.» لأنَّ شَريعَةَ اللهِ سَتَخرُجُ مِنْ صِهْيَوْنَ، وَكَلِمَتُهُ مِنَ القُدْسِ.

4 A i do të sigurojë drejtësi midis kombeve dhe do të qortojë shumë popuj. Do t’i farkëtojnë shpatat e tyre duke i kthyer në plugje dhe heshtat e tyre në drapinj; një komb nuk ka për të ngritur shpatën kundër një kombi tjetër dhe nuk do të mësojnë më luftën.

سَيَحكُمُ بَينَ الأُمَمِ، وَيَفصِلُ فِي نِزاعاتِ الشُّعُوبِ. تُحَوِّلُ الأُمَمُ السُّيُوفَ إلَى مَحارِيثَ، وَالرِّماحَ إلَى أدَواتٍ لِتَقلِيمِ النَّباتاتِ. لَنْ تَتَحارَبَ الأُمَمُ، وَلَنْ يَتَعَلَّمُوا الحَرْبَ مِنْ ذَلِكَ الوَقتِ فَصاعِداً.

5 O shtëpi e Jakobit, ejani dhe të ecim në dritën e Zotit!

تَعالَوْا يا بَيتَ يَعقُوبَ لِنَسِرْ فِي نُورِ اللهِ.

6 S epse ti, o Zot, ke braktisur popullin tënd, shtëpinë e Jakobit, sepse janë plot me praktika lindore, ushtrojnë magjinë si Filistejtë, lidhin aleanca me bijtë e të huajve.

تَرَكْتَ شَعبَكَ يا بَيتَ يَعقُوبَ، وَها هُمْ مُنغَمِسُونَ فِي سِحرِ الشَّرقِ، وَعِرافَةِ الفِلِسطِيِّينَ. يَقطَعُونَ عُهُوداً مَعَ الغُرَباءِ.

7 V endi i tyre është plot me argjend dhe me ar dhe thesaret e tyre nuk kanë fund; vendi i tyre është plot me kuaj dhe qerret e tyre s’kanë të sosur.

أرْضُهُمْ مَلِيئَةٌ بِالفِضَّةِ وَالذَّهَبِ، وَلا حَدَّ لِكُنُوزِهِمْ. وَأرْضُهُمْ مَليئَةٌ بِالخَيلِ، وَمَركِباتُهُمُ لا تُحصَى.

8 V endi i tyre është plot me idhuj; bien përmbys përpara veprës së vetë duarve të tyre, përpara atyre gjërave që kanë bërë gishtat e tyre.

أرْضُهُمْ مَليئَةٌ بِالأوثانِ، وَيَسجُدُونَ لِعَمَلِ أيدِيهِمْ، وَما صَنَعَتْهُ أصابِعُهُمْ.

9 P randaj njeriu i zakonshëm përulet dhe njeriu i shquar ulet, por ti nuk i fal.

سَيُذَلُّ النّاسُ وَيَخزَونَ. لا تَرفَعْهُمْ يا اللهُ. المُتَكَبِّرُونَ سَيُذَلُّون

10 H yr në shkëmb dhe fshihu në pluhurin përpara tmerrit të Zotit dhe përpara shkëlqimit të madhërisë së tij.

ادْخُلْ إلَى الصَّخرَةِ. اختَبِئْ فِي حُفرَةِ الرِّمالِ مِنْ رَهبَةِ اللهِ ، وَمِنْ جَلالِهِ المَجِيدِ.

11 V ështrimi krenar i njeriut do të ulet dhe krenaria e vdekatarëve do të përulet; vetëm Zoti do të lartësohet atë ditë.

سَيَنحَطُّ المُتَشامِخُونَ، وَالمُتَكَبِّرُونَ سَيُذَلُّونَ. اللهُ وَحْدَهُ سَيَرتَفِعُ فِي ذَلِكَ الوَقتِ.

12 S epse dita e Zotit të ushtrive do të vijë kundër çdo gjëje krenare dhe kryelartë dhe kundër çdo gjëje që ngrihet, për ta ulur,

لأنَّ اللهَ القَدِيرَ قَدْ حَدَّدَ يَوماً ضِدَّ كُلِّ المُتَشامِخِينَ وَالمُتَكَبِّرِينَ، وَسَيُذَلُّونَ.

13 k undër gjithë kedrave të Libanit, të lartë dhe të ngritur, dhe kundër të gjitha lisave të Bashanit,

حَدَّدَ يَوماً ضِدَّ كُلِّ أرزِ لُبنانَ المُرتَفِعِ، وَكُلِّ بَلُّوطاتِ باشانَ.

14 k undër të gjitha maleve të larta dhe kodrave të larta;

ضِدَّ كُلِّ الجِبالِ المُرتَفِعَةِ وَالتِّلالِ العالِيَةِ،

15 k undër çdo kulle shumë të lartë dhe kundër çdo muri të fortifikuar,

وَكُلِّ بُرجٍ مُرتَفِعٍ وَسُورٍ مُحَصَّنٍ عالٍ.

16 k undër gjithë anijeve të Tarshishit dhe kundër të gjitha gjërave të këndshme.

ضِدَّ كُلِّ سُفُنِ تَرشِيشَ، وَكُلِّ السُّفُنِ الجَمِيلَةِ.

17 K ryelartësia e njeriut do të ulet dhe krenaria e njerëzve të shquar do të përulet; vetëm Zoti do të lartësohet atë ditë.

سَتُذَلُّ كِبرِياءُ النّاسِ، وَسَيُحَطَّمُ تَشامُخُهُمْ. اللهُ وَحْدَهُ سَيَرتَفِعُ فِي ذَلِكَ الوَقتِ.

18 I dhujt do të hiqen plotësisht.

أمّا الأوثانُ فَتَفنَى بِالكامِلِ.

19 N jerëzit do të hyjnë në shpellat e shkëmbinjve dhe në guvat e tokës përpara tmerrit të Zotit dhe shkëlqimit të madhërisë së tij, kur do të ngrihet për ta bërë tokën të dridhet.

سَيَذهَبُ النّاسُ إلَى مَغاراتِ الصُّخُورِ، وَإلَى حُفَرِ الرِّمالِ خَوفاً مِنَ اللهِ وَمَجدِ جَلالِهِ، عِندَما يَقُومُ لِيُرعِبَ الأرْضَ.

20 N ë këtë ditë njerëzit do t’ua hedhin minjve dhe lakuriqve të natës idhujt e tyre prej argjendi dhe idhujt e tyre prej ari, që i kanë prodhuar për t’i adhuruar,

فِي ذَلِكَ الوَقتِ، يُمْسِكُ النّاسُ بِأصْنامَهِمُ المَصنُوعَةِ مِنَ الفِضَّةِ وَالذَّهَبِ – الَّتِي صَنَعُوها لِيَسجُدُوا لَها – وَيَرْمُونَها لِلقَوارِضِ وَالخَفافِيشِ.

21 p ër t’u futur në të çarat e shkëmbinjve dhe në greminat e krepave para tmerrit të Zotit dhe shkëlqimit të madhërisë së tij, kur do të ngrihet për ta bërë tokën të dridhet.

سَيَحتَمُونَ بِمَغاراتِ الصُّخُورِ وَشُقُوقِها، خَوفاً مِنَ اللهِ وَمَجدِ جَلالِهِ، حِينَ يَقُومُ لِيُرعِبَ الأرْضَ. الثِّقَةُ بِالله

22 M os kini më besim te njeri, në flegrat e të cilit nuk ka veç se një frymë; si mund të mbështetesh te ai?

لا تَثِقُوا بِالبَشَرِ، إذْ لا يَفصِلُهُمْ عَنِ المَوتِ سِوَى النَّفَسِ الباقِي فِي أُنُوفِهِمْ، فَبِمَ يَنفَعُونَ؟