1 O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.

استَمِعْ يا اللهُ إلَى مُطالَبَتِي بِالعَدلِ. أنصِتْ إلَى صَوْتِ استِغاثَتِي. أُقَدِّمُ إلَيكَ صَلاتِي مِنْ شَفَتَينِ لا غِشَّ فِيهِما.

2 A rdhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.

مِنْ عِندِكَ يَأْتِي حَقِّي. عَيناكَ تَرَيانِ الحَقَّ.

3 T i e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.

أنتَ فَحَصْتَ قَلبِيَ. فَتَّشْتَنِي فِي اللَّيلِ. امتَحَنتَنِي فَلَمْ تَجِدْ فِيَّ لَوْماً. فَقَدْ عَزَمْتُ ألّا أُخْطِئَ بِفَمِي.

4 P ërsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.

عَلَى قَدْرِ طاقَتِي كَإنسانٍ، أطَعْتُ كَلامَ شَفَتَيكَ، لَكَي أتَجَنَّبَ دُرُوبَ العُنْفِ.

5 H apat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.

فَلَيتَكَ تَحفَظُ خَطَواتِي فِي طُرُقِكَ، حَتَّى لا تَتَعَثَّرَ قَدَمايَ!

6 U në të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.

دَعَوْتُكَ لِأنَّكَ تُجِيبُنِي يا اللهُ! أمِلْ إلَيَّ أُذُنَكَ. وَاسمَعْ كَلِماتِي!

7 T regomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.

أظْهِرْ بِشَكلٍ عَجِيبٍ مَحَبَّتَكَ المُخلِصَةَ، يا مَنْ تُنقِذُ يَمِينُكَ الَّذِينَ يَلجَأُونَ إلَيكَ مِمَّنْ يَقُومُونَ ضِدَّهُمْ.

8 M ë ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,

احفَظْنِي وَكَأنِّي حَدَقَةُ عَينِكَ! خَبِّئْنِي فِي ظِلِّ جَناحَيكَ،

9 n ga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.

مِنَ الأشرارِ الَّذِينَ يَسلِبُونَنِي! وَمِنْ أعدائِي اللَّدُودِينَ الَّذِينَ يُحاصِرُونَنِي!

10 Z emrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.

أغلَقُوا قُلُوبَهُمْ عَنِ الشَّفَقَةِ! فَمُهُمْ يَنطُقُ بِالكِبرِياءِ.

11 T ani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.

طارَدُونِي، وَقَدْ أحاطُوا بِي مُتَأهِّبِينَ لِطَرحِي أرْضاً!

12 A rmiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.

وَكَأنَّ عَدُوِّي أسَدٌ مُتَأهِّبٌ لِلانقِضاضِ عَلَى فَرِيسَتِهِ. كَشِبلٍ قَوِيٍّ يَتَرَبَّصُ.

13 Ç ohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.

قُمْ يا اللهُ! تَصَدَّ لَهُ، وَأخْضِعْهُ! بِسَيفِكَ خَلِّصْنِي مَنْ ذَلِكَ الشِّرِّيرِ!

14 O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.

أزِلْهُمْ يا اللهُ بِيَدِكَ بِقُوَّتِكَ مِنْ هَذِهِ الدُّنيا! أزِلْهُمْ مِنْ أرْضِ الأحياءِ! أمّا الَّذِينَ تُعِزُّهُمْ، فَأعطِهِمْ وَفرَةً لِيَشبَعُوا، وَيَشبَعَ أولادُهُمْ، وَيَكتَفِي أحفادُهُمْ!

15 S a për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.

أرَى وَجهَكَ بِالبِرِّ. وَسَأشْبَعُ حِينَ أستَيقِظُ عَلَى رُؤْيَةِ صُورَتِكَ.