1 P astaj doli prej andej dhe erdhi në vendlindjen e tij, dhe dishepujt e vet e ndiqnin.

ثُمَّ غادَرَ يَسُوعُ ذَلِكَ المَكانَ وَعادَ إلَى بَلْدَتِهِ وَتَبِعَهُ تَلامِيذُهُ.

2 D he kur erdhi e shtuna, filloi t’i mësojë në sinagogë. Dhe shumë, kur e dëgjonin, habiteshin dhe thoshnin: “Nga i vijnë këtij këto? Vallë ç’dituri është kjo që i është dhënë? Dhe si kryhen këto vepra të mëdha nëpërmjet dorës së tij?

وَلَمّا جاءَ يَومُ السَّبْتِ ابتَدَأ يُعَلِّمُ فِي المَجمَعِ. فَانْدَهَشَ كَثيرونَ عِنْدَما سَمِعُوهُ، وَقالُوا: «مِنْ أينَ جاءَ هَذا الرَّجُلُ بِكُلِّ هَذا؟ وَما هَذِهِ الحِكْمَةُ المُعطاةُ لَهُ، وَما هَذِهِ المُعجِزاتُ الَّتي يَصنَعُها؟

3 A s’është ky zdrukthëtar i biri Marisë, vëllai i Jakobit, i Joses, i Judës dhe i Simonit? Dhe nuk janë këtu midis nesh motrat e tij?.” Dhe skandalizoheshin për shkak të tij.

ألَيسَ هُوَ النَّجّارَ ابنَ مَريَمَ؟ وَأخا يَعقُوبَ وَيُوسِي وَيَهُوذا وَسِمْعانَ؟ ألا تُقيمُ أخَواتُهُ بَينَنا؟» فَكانَ ذَلِكَ عائِقاً يَمنَعُهُمْ مِنْ قُبُولِهِ.

4 P or Jezusi u tha atyre: “Asnjë profet s’është i përbuzur përveç në vendlindjen e tij, në farefisin e vet dhe në shtëpinë e vet.”

أمّا يَسُوعُ فَقالَ لَهُمْ: «لا يَكُونُ نَبِيٌّ بِلا كَرامَةٍ إلّا فِي وَطَنِهِ وَبَينَ أقارِبِهِ وَفِي بَيتِهِ!»

5 D he nuk mundi të kryejë aty asnjë vepër të pushtetshme, përveçse shëroi disa të lëngatë, duke vënë mbi ta duart.

وَلَمْ يَتَمَكَّنْ مِنْ أنْ يَصنَعَ أيَّةَ مُعجِزَةٍ هَناكَ. لَكِنَّهُ وَضَعَ يَدَيهِ عَلَى بَعضِ المَرضَى فَشَفاهُمْ.

6 D he çuditej për mosbesimin e tyre; dhe dilte nëpër fshatra përreth e i mësonte.

وَتَعَجَّبَ مِنْ عَدَمِ إيمانِهِمْ. ثُمَّ ذَهَبَ يَتَجَوَّلُ فِي القُرَى المُحِيطَةِ وَيُعَلِّمُ النّاسَ. يَسُوعُ يُرسِلُ الاثني عَشَر

7 P astaj ai i thirri te vetja të dymbëdhjetët dhe filloi t’i dërgojë dy nga dy; dhe u dha pushtet mbi frymët e ndyra.

وَاسْتَدْعَى يَسُوعُ الاثنَي عَشَرَ، وَابتَدَأ يُرسِلُهُمُ اثْنَينِ اثْنَينِ بَعدَ أنْ أعطاهُمْ سُلْطاناً عَلَى الأرواحِ النَّجِسَةِ.

8 D he i urdhëroi të mos marrin asgjë tjetër udhës, përveç një shkop vetëm: as trasta, as bukë, as denar në brez;

وَأوصاهُمْ بِأنْ لا يَحمِلُوا مَعَهُمْ شَيئاً لِلطَّرِيقِ: لا خُبْزاً وَلا حَقيبَةً وَلا نُقُوداً فِي أحزِمَتِهِمْ، بَلْ أنْ يَحمِلُوا عُكّازاً فَقَطْ.

9 d he të mbathin vetëm sandalet e të mos veshin dy palë tunika.

فَكانَ عَلَيهِمْ أنْ يَنتَعِلُوا أحْذِيَتَهُمْ وَأنْ يَكْتَفُوا بِالثِّيابِ الَّتِي يَلبَسُونَها.

10 U tha akoma: “Kudo që të hyni në një shtëpi, rrini aty derisa të largoheni nga ai vend.

وَقالَ لَهُمْ: «إنْ دَخَلْتُمْ إلَى بَيتٍ، فَأقِيمُوا فِيهِ إلَىْ أنْ تُغادِرُوا المَدِينَةَ.»

11 N ë qoftë se disa nuk ju presin dhe nuk ju dëgjojnë, kur të largoheni që andej, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja si dëshmi kundër tyre. Në të vërtetë ju them se ditën e gjyqit Sodoma dhe Gomorra do të trajtohen me më shumë tolerancë se sa ai qytet.”

وَإنْ جِئْتُمْ إلَى مَدِينَةٍ وَلَمْ تُرَحِّبْ بِكُمْ، وَلَمْ تَسمَعْ رِسالَتَكُمْ، فَانفُضُوا، عِنْدَ خُرُوجِكُمْ، الغُبارَ الَّذي عَلِقَ بِأقدامِكُمْ كَشَهادَةٍ ضِدَّ تِلْكَ المَدينَةِ.»

12 K ështu ata shkuan dhe u predikonin njerëzve që të pendoheshin;

فَخَرَجُوا يُبَشِّرونَ النّاسَ وَيَدْعونَهُمْ إلَى التَّوبَةِ.

13 d he dëbonin shumë demonë dhe vajosnin me vaj shumë të lëngatë dhe i shëronin.

وَأخرَجُوا الكَثِيرَ مِنَ الأرواحِ الشِّرِّيرَةِ. وَمَسَحُوا بِزَيتِ الزَّيتُونِ كَثيرينَ مِنَ المَرضَى فَشَفُوهُمْ. مَنْ هُوَ يَسوعُ؟

14 T ani mbreti Herod dëgjoi të flitej për Jezusin, sepse emri i tij ishte bërë i njohur, dhe ai tha: “Ky Gjoni që pagëzonte u ngjall së vdekuri; prandaj në të po veprojnë pushtete çudibërëse.”

وَسَمِعَ المَلِكُ هِيرُودُسَ عَنْ يَسُوعَ، لِأنَّ اسْمَهُ صارَ مَعرُوفاً. وَكانَ بَعضُ النّاسِ يَقُولُونَ إنَّ يُوحَنّا المَعمَدانَ قامَ مِنَ المَوتِ، وَلِهَذا تُجرَى المُعجِزاتُ بِواسِطَتِهِ!»

15 D isa të tjerë thonin: “Éshtë Elia”; dhe disa të tjerë: “Éshtë një profet, ose si një nga profetët.”

وَآخَرُونَ كانوا يَقُولُونَ إنَّهُ إيلِيّا، وَغَيرُهُمْ قالُوا إنَّهُ نَبِيٌّ كَالأنبِياءِ القُدامَى.

16 P or kur i dëgjoi Herodi të gjitha këto, tha: “Ky Gjoni, të cilit ia pata prerë kokën, u ngjall së vdekuri!.”

وَلَكِنْ عِندَما سَمِعَ هِيرُودُسَ قالَ: «إنَّهُ يُوحَنّا الَّذِي قَطَعْتُ رَأسَهُ، وَقَدْ قامَ مِنَ المَوتِ!» مَقْتِلُ يُوحَنّا المَعمَدان

17 N ë fakt Herodi vet kishte dhënë urdhër të arrestohej Gjoni dhe të mbahej i lidhur në burg për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të tij, sepse e kishte marrë për grua.

فَهِيرُودُسُ هُوَ الَّذِي أمَرَ بِالقَبْضِ عَلَى يُوحَنّا وَتَقييدِهِ فِي السِّجنِ. وَهَذا بِسَبَبِ هِيرُودِيّا زَوجَةِ أخِيهِ فِيلِبُّسَ، الَّتي تَزَوَّجَها هُوَ.

18 G joni, pra, i thoshte Herodit: “Nuk është e lejueshme të kesh gruan e vëllait tënd!”

لأنَّ يُوحَنّا قالَ لِهِيرُودُسَ: «لا يَحِقُّ لَكَ أنْ تَأخُذَ زَوجَةَ أخِيكَ.»

19 D he Herodiada e urrente dhe dëshironte ta vriste, por nuk mundte.

وَكانَتْ هِيرُودِيّا تُبْغِضُ يُوحَنّا، وَأرادَتْ أنْ تَقتُلَهُ، لَكِنَّها لَمْ تَتَمَكَّنْ مِنْ ذَلِكَ،

20 H erodi, pra, i druhej Gjonit, të cilin e dinte si njeri të drejtë dhe të shenjtë, dhe e mbronte; dhe, mbasi e dëgjonte, kryente shumë gjëra dhe e dëgjonte me dëshirë.

لِأنَّ هِيرُودُسَ كانَ يَخافُ مِنْ يُوحَنّا. وَقَدْ حَماهُ مِنَ المَوتِ لأنَّهُ يَعرِفُ أنَّهُ رَجُلٌ صالِحٌ وَمُقَدَّسٌ. وَمَعَ أنّهُ كانَ يَنزَعِجُ مِنْ كَلامِ يُوحَنّا، إلّا أنَّهُ أحَبَّ الاستِماعَ إلَيهِ.

21 P or erdhi dita e volitshme dhe Herodi, për ditëlindjen e vet, shtroi një gosti për të mëdhenjtë e tij, për komandantët dhe për parinë e Galilesë.

وَجاءَتْ فُرصَةُ هِيرُودِيّا. فَفِي عِيدِ مِيلادِ هِيرُودُسَ، دَعا إلَى حَفلَتِهِ أبرَزَ رِجالِهِ وَقادَةَ جَيشِهِ وَرُؤَساءَ الشَّعبِ فِي إقليمِ الجَلِيلِ.

22 H yri vetë e bija e Herodiadës, kërceu dhe i pëlqeu Herodit e atyre që ishin bashkë me të në tryezë, atëherë mbreti i tha vajzës: “Më kërko ç’të duash dhe unë do të ta jap.”

فَرَقَصَتِ ابْنَةُ هِيرُودِيّا فِي الحَفلَةِ، وَأسعَدَتْ هِيرُودُسَ وَضُيُوفَهُ. فَقالَ المَلِكُ لِلفَتاةِ: «اطلُبِي أيَّ شَيءٍ تُرِيدِينَهُ، وَسَيَكُونُ لَكِ.»

23 D he iu betua: “Gjithçka që të më kërkosh, do të ta jap, deri gjysmën e mbretërisë sime!.”

وَأقسَمَ لَها فَقالَ: «سَأُعطِيكِ أيَّ شَيءٍ، حَتَّى لَو طَلَبْتِ نِصْفَ مَملَكَتِي.»

24 A jo doli dhe i tha s’ëmës: “Çfarë duhet t’i kërkoj?” Ajo u përgjigj: “Kokën e Gjon Pagëzorit!.”

فَذَهَبَتِ الفَتاةُ إلَى أُمِّها وَسَألَتْها: «ماذا أطلُبُ؟» فَقالَتْ لَها أُمُّها: «اطلُبِي رَأسَ يُوحَنّا المَعمَدانِ.»

25 A jo u kthye menjëherë te mbreti dhe i kërkoi me nxitim: “Unë dëshiroj që ti të më japësh menjëherë, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit.”

فَجاءَتِ الفَتاةُ إلَى المَلِكِ وَقالَتْ لَهُ: «أُرِيدُ أنْ تُعطِيَنِي الآنَ رَأسَ يُوحَنّا المَعمَدانِ عَلَى طَبَقٍ.»

26 D he mbreti, megjithëse u trishtua shumë nga kjo, nuk deshi të refuzojë për shkak të betimit dhe për respekt të të ftuarve.

فَحَزِنَ المَلِكُ جِدّاً، لَكِنَّهُ لَمْ يَسْتَطِعْ أنْ يَرْفُضَ طَلَبَها بِسَبَبِ قَسَمِهِ، وَاحْتِراماً لِضُيُوفِهِ.

27 K ështu mbreti dërgoi menjëherë një roje me urdhër që ti sillnin kokën e Gjonit.

فَأرْسَلَ أحَدَ الحُرّاسِ فِي الحالِ، وَأمَرَهُ بِأنْ يَعُودَ بِرَأسِ يُوحَنّا. فَذَهَبَ الحارِسُ إلَى السِّجْنِ، وَقَطَعَ رَأسَ يُوحَنّا،

28 D he ky shkoi, ia preu kokën në burg, dhe e solli kokën e tij mbi një pjatë, ia dha vajzës dhe vajza ia dha s’ëmës.

وَأحضَرَ الرَأسَ عَلَى طَبَقٍ أعطاهُ لِلفَتاةِ، فَأعطَتْهُ لِأُمِّها.

29 K ur dishepujt e Gjonit i dëgjuan këto, erdhën, morën trupin e tij dhe e vunë në varr.

وَلَمّا عَرَفَ تَلامِيذُهُ بِالأمْرِ، جاءُوا وَأخَذُوا جَسَدَهُ وَدَفَنوهُ. يَسُوعُ يُطعِمُ خَمسَةَ الآفِ شَخصٍ

30 T ani apostujt u mblodhën tek Jezusi dhe i treguan të gjitha ato që kishin bërë dhe i kishin mësuar.

وَاجتَمَعَ الرُّسُلُ حَولَ يَسُوعَ وَأخبَرُوهُ عَنْ كُلِّ ما عَمِلُوهُ وَعَلَّموهُ.

31 D he ai u tha atyre: “Ejani veçmas në një vend të vetmuar dhe pushoni pak.” Sepse njerëzit që vinin dhe shkonin ishin aq shumë, sa s’u dilte koha as për të ngrënë.

فَقالَ لَهُمْ: «تَعالَوا لِنَذْهَبَ وَحدَنا إلَى مَكانٍ مُنْعَزِلٍ، وَنَستَرِيحَ قَلِيلاً.» هَذا لِأنَّ كَثِيرِينَ كانُوا يَأتُونَ وَيَذْهَبُونَ، فَلَمْ تَسنَحْ لَهُمْ فُرصَةٌ حَتَّى لِلأكلِ.

32 U nisën, pra, me një barkë drejt një vend të vetmuar e të mënjanuar.

فَذَهَبُوا فِي القارِبِ إلَى مَكانٍ مُنْعَزِلٍ وَحْدَهُمْ.

33 P orsa turma i pa që u nisën, dhe shumë veta e njohën; dhe nga të gjitha qytetet erdhën aty me këmbë dhe mbërritën përpara tyre; dhe u mblodhën rreth tij.

وَلَكِنَّ النّاسَ رَأوهُمْ يُغادِرُونَ المَكانَ وَعَرَفُوا وُجهَتَهُمْ، فَسَبَقُوهُمْ إلَى هُناكَ مَشْياً عَلَى الأقدامِ مِنْ كُلِّ القُرَى.

34 K ur Jezusi doli nga barka, pa një turmë të madhe dhe iu dhimbs, sepse ishin si delet pa bari; dhe nisi t’u mësojë shumë gjëra.

وَعِنْدَ نُزُولِهِ إلَى الشّاطِئِ، رَأى يَسُوعُ جَمْعاً كَبِيراً، فَتَحَنَّنَ عَلَيهُمْ لِأنَّهُمْ كانُوا كَخِرافٍ لا راعِيَ لَها. فَابْتَدَأ يُعَلِّمُهُمْ أُمُوراً كَثِيرَةً.

35 D uke qenë se u bë vonë, dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “Ky vend është i shkretë, dhe tashmë është vonë.

وَبَعْدَ وَقتٍ طَويلٍ، جاءَ إلَيهِ تَلامِيذُهُ وَقالُوا: «هَذا مَكانٌ مُقفِرٌ، وَقَدْ تَأخَّرَ الوَقتُ.

36 L ejoi këta njerëz që të shkojnë në fushat dhe në fshatrat rreth e qark që të blejnë bukë, se s’kanë gjë për të ngrënë.”

اصْرِفِ النّاسَ لِكَي يَذهَبُوا إلَى القُرَى وَالمَزارِعِ المُجاوِرَةِ وَيَشتَرُوا شَيئاً يَأكُلُونَهُ.»

37 P or ai, duke iu përgjigjur, u tha atyre: “U jepni ju të hanë!” Ata i thanë: “A duhet të shkojmë ne të blejmë për dyqind denarë bukë dhe t’u japim të hanë?.”

فَأجابَهُمْ: «أعطُوهُمْ أنتُمْ شَيئاً لِيَأكُلُوا.» فَقالُوا لَهُ: «أنَذهَبُ وَنَشتَرِي خُبْزاً بِأجْرِ سَنَةٍ مِنَ العَمَلِ وَنُعطِيهِمْ؟»

38 D he ai u tha atyre: “Sa bukë keni? Shkoni e shikoni.” Ata, mbasi shikuan, thanë: “Pesë bukë e dy peshq.”

فَقالَ: «اذهَبُوا وَانظُرُوا كَمْ رَغِيفاً لَدَيكُمْ؟» فَلَمّا عَرَفُوا قالُوا: «لَدَينا خَمْسَةُ أرغِفَةٍ وَسَمَكَتانِ.»

39 A tëherë ai i urdhëroi ata që t’i rregullojnë të gjithë, ulur në grupe, mbi barin e njomë.

فَأمَرَهُمْ يَسُوعُ أنْ يُجلِسُوا الجَمِيعَ فِي مَجمُوعاتٍ عَلَى العُشْبِ الأخضَرِ.

40 K ështu ata u ulën në grupe nga njëqind e nga pesëdhjetë.

فَجَلَسُوا فِي مَجمُوعاتٍ بَعضُها مِنْ مِئَةٍ شَخصٍ وَبَعضُها مِنْ خَمسِينَ شَخصاً.

41 P astaj ai mori pesë bukët dhe dy peshqit, i ngriti sytë nga qielli, i bekoi; i theu bukët dhe ua dha dishepujve të vet, që t’ua shpërndanin atyre; ua ndau gjithashtu dy peshqit të gjithëve.

فَأخَذَ يَسُوعُ أرغِفَةَ الخُبزِ الخَمسَةَ وَالسَّمَكَتِيْنِ، وَشَكَرَ اللهَ رافِعاً عَينَيهِ إلَى السَّماءِ. ثُمَّ قَسَّمَ الأرغِفَةَ وَأعطاها لِتَلامِيذِهِ لِيُوَزِّعُوها عَلَى النّاسِ. كَما قَسَّمَ السَّمَكَتَينِ لِلجَمِيعِ.

42 T ë gjithë hëngrën sa u ngopën.

فَأكَلُوا وَشَبِعُوا جَمِيعاً.

43 D he mblodhën dymbëdhjetë shporta me copa buke dhe me mbetje peshku.

وَرَفَعُوا اثنَتي عَشْرَةَ سَلَّةً مَملوءَةً بِكِسَرِ الخُبْزِ وَبَقايا السَّمَكِ.

44 A ta që hëngrën nga ato bukë ishin pesë mijë burra.

وَكانَ عَدَدُ الرِّجالِ الَّذِينَ أكَلُوا خَمَسَةَ آلافِ. يَسُوعُ يَمشِي عَلَى الماء

45 M enjëherë Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t’i prijnë në bregun tjetër drejt Betsaidas, derisa ai ta lejonte turmën.

بَعْدَ ذَلِكَ طَلَبَ يَسُوعُ مِنْ تَلامِيذِهُ أنْ يَركَبوا القارِبَ وَيَسبِقُوهُ إلَى بَيتِ صَيدا عَلَىْ الضِّفَّةِ الأُخرَى، بَينَما يَصرِفُ هُوَ الجَمْعَ.

46 S apo e lejoi, ai iu ngjit malit për t’u lutur.

وَبَعدَ أنْ وَدَّعَ النّاسَ، ذَهَبَ إلَى الجَبَلِ لِيُصَلِّي.

47 U ngrys, barka ishte në mes të detit dhe ai ishte i vetëm fare në tokë.

وَعِندَما حَلَّ المَساءُ، كانَ القارِبُ فِي وَسَطِ البُحَيرَةِ، وَكانَ يَسُوعُ عَلَى البَرِّ وَحدَهُ.

48 D he kur i pa dishepujt që po mundoheshin duke vozitur, sepse era ishte kundër tyre, aty nga roja e katërt e natës, ai u nis drejt tyre duke ecur përmbi det dhe donte t’i kalonte.

فَرَآهُمْ يَسُوعُ يُواجِهُونَ صُعُوبَةً فِي التَّجدِيفِ لِأنَّ الرِّيحَ كانَتْ مُعاكِسَةً لاتِّجاهِ القارِبِ. وَقَبلَ الفَجرِ بِقَلِيلٍ، جاءَ يَسُوعُ إلَيْهِمْ ماشِياً عَلَى البُحَيرَةِ. وَأرادَ أنْ يَتَجاوَزَهُمْ.

49 P or ata, kur e panë që po ecte mbi det, menduan se ishte një fantazmë dhe filluan të bërtasin,

فَلَمّا رَأوهُ ماشِياً عَلَى المِياهِ ظَنُّوا أنَّهُ شَبَحٌ، فَصَرَخُوا،

50 s epse e kishin parë të gjithë dhe ishin trembur; por ai menjëherë filloi të flasë me ta dhe tha: “Merrni zemër, jam unë, mos kini frikë!”

لِأنَّهُمْ جَمِيعاً رَأوهُ وَخافُوا. لَكِنَّهُ قالَ لَهُمْ: «تَشَجَّعُوا، إنَّهُ أنا، لا تَخافُوا.»

51 P astaj hipi në barkë me ta dhe era pushoi; dhe ata mbetën jashtëzakonisht të habitur në veten e tyre dhe u mrekulluan,

ثُمَّ صَعِدَ مَعَهُمْ فِي القارِبِ، فَهَدَأتِ الرِّيحُ، وَكانُوا مُندَهِشِينَ تَماماً،

52 s epse nuk e kishin kuptuar ndodhinë e bukëve, sepse zemra e tyre ishte ngurtësuar.

لِأنَّهُمْ لَمْ يَفهَمُوا مِنْ خِلالِ مُعجِزَةِ الأرغِفَةِ، لِأنَّ قُلُوبَهُمْ كانَتْ قاسِيَةً. يَسُوعُ يَشفِي كَثِيرِين

53 M basi kaluan, arritën në krahinën e Gjenasaretit dhe aty e lidhën barkën.

وَلَمّا عَبَرُوا البُحَيرَةَ، وَصَلُوا إلَى مِنْطَقَةِ جَنِّيسارَتَ، وَرَبَطُوا قارِبَهُمْ.

54 D he kur dolën nga barka, njerëzit e njohën menjëherë

وَلَمّا خَرَجُوا مِنَ القارِبِ، عَرَفَ النّاسُ يَسُوعَ.

55 d he, duke përshkuar me vrap mbarë krahinën përreth, filluan të sjellin të sëmurë në vigje, kudo që dëgjonin se gjendej;

فَانْتَشَرُوا فِيْ تِلْكَ المِنطَقَةِ كُلِّها، وَكانُوا يَحمِلُونَ المَرضَى عَلَى أسِرَّةٍ إلَى كُلِّ مَكانٍ يَسمَعُونَ أنَّ يَسُوعَ فِيهِ.

56 d he kudo ku ai vinte, në fshatra, në qytete a në lagje, njerëzit i vendosnin të lënguarit në sheshe dhe e lutnin që të paktën të mund të preknin cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e preknin, shëroheshin.

وَحَيثُما كانَ يَذهَبُ: إلَى القُرَى وَالبَلْداتِ وَالمَزارِعِ، كانَ النّاسُ يَضَعُونَ مَرضاهُمْ فِي الأماكِنِ العامَّةِ، وَيَتَوَسَّلُونَ إلَيهِ أنْ يَسمَحَ لَهُمْ بِأنْ يَلمِسُوا وَلَو حَتَّى طَرَفَ ثَوبِهِ. وَكُلُّ الَّذِينَ لَمَسُوهُ نالُوا الشِّفاءَ.