1 " Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?

«لِماذا لا يَخفَى شَيءٌ مِنَ الأزمِنَةِ عَلَى القَدِيرِ؟ بَينَما الَّذِينَ يَعرِفُونَهُ لا يَرَوْنَ ماذا سَيَحدُثُ؟

2 D isa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;

«يُغَيِّرُ النّاسُ حُدُودَ أراضِي الآخَرِينَ، يَسرِقُونَ المَواشِيَ وَيُطلِقُونَها فِي مَراعِيهِمْ.

3 u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;

يَسُوقُونَ حِمارَ اليَتِيمِ، وَيُصادِرُونَ ثَوْرَ الأرمَلَةِ رَهْناً.

4 i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.

يُبعِدُونَ المُحتاجِينَ عَنِ الطَّرِيقِ، فَيَختَبِئُ مِنهُمْ كُلُّ فُقَراءِ الأرْضِ.

5 J a ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.

«كَالحَيواناتِ البَرِّيَّةِ يَخْرُجُونَ إلَى عَمَلِهِمْ فِي البَرِّيَّةِ، يُبَكِّرُونَ فِي سَعيِهِمْ إلَى الخُبزِ مِنْ أجلِ صِغارِهِمْ فِي الأرْضِ المُقفِرَةِ.

6 M bledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.

يَحصُدُ الفُقَراءُ عَلَفَ الشِّرِّيرِ فِي الحَقلِ، وَيَجمَعُونَ البَواقِي مِنْ كَرمِهِ.

7 E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.

يَبِيتُونَ عُراةً مِنْ غَيرِ كِساءٍ، وَلَيسَ لَهُمْ ما يَحْميهُمْ مِنَ البَرْدِ.

8 T ë lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.

تُبُلِّلهُمْ أمطارُ الجِبالِ. فَيَلتَصِقُونَ بِصَخْرَةٍ يَحْتَمُونَ بِها.

9 T ë tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.

يَخْطَفُ الأشْرارُ اليَتِيمَ عَنْ ثَديِ أُمِّهِ، وَيَأخُذُونَ ثِيابَ المَساكِينِ رَهناً.

10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.

فَيَمشِي المَساكِينُ عُراةً دُونَ كِساءٍ، وَيَحمِلُ الجِياعُ حَفنَةَ حُبُوبٍ.

11 B ëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.

يَعصِرُونَ الزَّيتَ بَينَ أتلامِ الأشرارِ. وَيَدُوسُونَ مَعاصِرَ الخَمرِ وَهُمْ عِطاشٌ.

12 V ajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.

فِي المَدِينَةِ يَئِنُّ النّاسُ، وَحَناجِرُ المَجرُوحِينَ تَستَغِيثُ صارِخَةً، لَكِنَّ اللهَ لا يَنتَبِهُ إلَى صَلاتِهِمْ.

13 T ë tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.

«هَؤلاءِ مُتَمَرِّدُونَ عَلَى النُّورِ وَلا يَعتَرِفُونَ بِطُرُقِهِ، وَلا يَسكُنُونَ فِي مَسالِكِهِ.

14 V rasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.

يَقُومُ القاتِلُ فَجراً، وَيَقتُلُ الضَّعِيفَ وَالمِسكِينَ، وَفِي اللَّيلِ يُصبِحُ لِصّاً.

15 S yri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: Askush nuk do të më shohë,," dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.

عَينُ الزّانِي تَتَرَقَّبُ حُلُولَ المَساءِ وَتَقُولُ: ‹لَنْ تَرانِي عَينٌ!› وَعَلَى وَجهِهِ يَضَعُ قِناعاً.

16 N atën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.

يَسْطُونَ عَلَى البُيُوتِ لَيلاً، وَفِي النَّهارِ يُغلِقُونَ عَلَى أنفُسِهِمْ، لأنَّهُمْ غَيرُ مُتَصالِحِينَ مَعَ النُّورِ.

17 M ëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.

لأنَّ الظُلمَةَ العَمِيقَةَ عِنْدَهُمْ كَالصُّبْحِ، غَيرَ أنَّهُمْ يَعْرِفُونَ أهْوالَ الظُّلمَةِ العَمِيقَةِ.

18 K alojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.

«تَقُولُ: ‹إنَّ الشِّرِّيرَ كَالقَشَّةِ تَجْرُفُها المياهُ، وَمُمتَلَكاتِهِ مَلعُونَةٌ عَلَى الأرْضِ، فَلا يَعْمَلُ أحَدٌ فِي كُرُومِهِ.

19 A shtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar.

فَكَما يَسرِقُ الجَفافُ وَالحَرُّ مِياهَ الثُّلُوجِ الذّائِبَةِ، كَذَلِكَ تَسرِقُ الهاوِيَةُ الخُطاةَ.

20 G jiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.

يَنساهُ البَطنُ الَّذِي وَلَدَهُ، وَيَستَحلِيهِ الدُّودُ. لا يَعُودُ يُذكَرُ، وَيَنكَسِرُ الشَّرُّ كَالعَصا.

21 A i gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!

الشِّرِّيرُ يَأكُلُ المَرأةَ العاقِرَ، وَلا يُحسِنُ إلَى الأرمَلَةِ.

22 P or Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.

يُزِيلُ بِقُوَّتِهِ الأشْرافَ الأشِدّاءَ. وَرُبَّما يَتَقَدَّمُ، لَكِنَّهُ لا يَثِقُ بِالحَياةِ.

23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.

رُبَّما يَشعُرُ بِالأمانِ وَالثَّباتِ، وَيُرِيدُ أنْ يَتبَعَ طُرُقَهُمْ نَحْوَ القُوَّةِ،

24 N grihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.

لَكِنَّهُ مِثلُهُمْ، يَرْتَفِعُ قَلِيلاً، ثُمَّ يَمضِي. يُقْطَعُ كَرُؤُوسِ السَّنابِلِ كَغَيرِهِ مِنَ النّاسِ.›

25 N ë qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?".

«فَإنْ لَمْ تَكُنِ الأُمُورُ هَكَذا، فَمَنْ يُبَرْهِنُ كَذِبِي، وَيُبَيِّنُ أنَّ كَلامِي باطِلٌ.»