1 P o atë ditë shtatë gra do të kapin një burrë dhe do t’i thonë: "Ne do të hamë bukën tonë dhe do të vishemi me rrobat tona; vetëm na lër të mbajmë emrin tënd, për të hequr turpin tonë".

فِي ذَلِكَ الوَقتِ، تُمسِكُ سَبعُ نِساءٍ بِرَجُلٍ واحِدٍ، وَيَقُلْنَ لَهُ: «سَنَأكُلُ طَعامَنا وَنَلبِسُ ثِيابَنا، وَما نُرِيدُهُ هُوَ أنْ تَتَزَوَّجَنا فَنُدعَى باسمِكَ. أزِلْ عارَنا لأنَّنا لَسنا مُتَزَوِّجاتٍ.» الباقُونَ فِي القُدس

2 P o atë ditë filizi i Zotit do të jetë gjithë shkëlqim dhe lavdi, dhe fryti i tokës do të jetë krenaria dhe zbukurimi i të shpëtuarve të Izraelit.

فِي ذَلِكَ الوَقتِ، يَكُونُ غُصنُ اللهِ جَمِيلاً وَمَجِيداً، وَثَمَرُ الأرْضِ فَخراً وَجَمالاً لِلباقِينَ مِنْ إسْرائِيلَ.

3 D he ka për të ndodhur që ata që do të kenë mbetur në Sion dhe ai që do të mbijetojë në Jeruzalem do të quhet i shenjtë, domethënë kushdo që në Jeruzalem figuron i shkruar ndër të gjallët.

وَسَيُدعَى الباقُونَ فِي صِهْيَوْنَ وَالقُدْسِ مُقَدَّسِينَ – أي جَميعُ الَّذِينَ دَوِّنَتْ أسماؤهُمْ لِيُسمَحَ لَهُمْ بِالسَّكَنِ فِي القُدْسِ.

4 K ur Zoti të ketë larë shëmtirat e bijave të Sionit dhe të ketë zhdukur gjakun nga mesi i Jeruzalemit me frymën e drejtësisë dhe me frymën e shfarosjes,

وَسَيَغسِلُ الرَّبُّ أوساخَ مُدُنِ صِهْيَوْنَ، وَسَيُنَظِّفُ الدَّمَ مِنَ وَسَطِ القُدْسِ بِرُوحِ القَضاءِ وَبِرُوحِ النّارِ.

5 a tëherë Zoti do të krijojë mbi çdo banesë të malit Sion dhe në kuvendet e tij një re tymi gjatë ditës dhe një shkëlqim zjarri flakërues gjatë natës, sepse mbi tërë lavdinë do të ketë një mbrojtje.

حِينَئِذٍ، سَيَخلِقُ اللهُ سَحابَةَ دُخانٍ فِي النَّهارِ، وَنُورَ نارٍ مُلتَهِبَةٍ فِي اللَّيلِ، عَلَى كُلِّ جُزءٍ مِنْ جَبَلِ صِهْيَوْنَ، وَعَلَى كُلِّ مَكانٍ لِلاجتِماعِ. وَسَيَضَعُ غِطاءَ حِمايَةٍ فَوقَ كُلِّ إنسانٍ.

6 D he do të ketë një çadër që do të shërbejë për të bërë hije kundër të nxehtit të ditës, si dhe për të shërbyer si strehë dhe mbrojtje kundër furtunës dhe shiut.

سَيَكُونُ الغِطاءُ مِظَلَّةً لِحِمايَتِهِ مِنَ حَرِّ النَّهارِ، وَمَلجأً حَصِيناً مِنَ العاصِفَةِ وَالمَطَرِ.