1 K i mëshirë për mua, o Perëndi, sepse njerëzit do të donin të më përpijnë; më luftojnë vazhdimisht me sulmet e tyre.

ارحَمنِي يا اللهُ لأنَّ هُناكَ مَنْ يَتَعَقَّبُنِي. وَخَصمِيَ يُضايِقُنِي طَوالَ اليَومِ.

2 A rmiqtë e mi do të donin vazhdimisht të më përpijnë. Po, janë të shumtë ata që më luftojnë në kryelartësinë e tyre.

يَتَجَسَّسُونَ عَلَيَّ وَيُطارِدُونَنِي اليَومَ كُلَّهُ. خُصُومٌ كَثِيرُونَ يُعادُونَنِي بِكِبْرِياءٍ.

3 K ur të kem frikë, do të mbështetem te ti.

لَكِنَّنِي أتَّكِلُ عَلَيكَ مِنْ بِدايَةِ خَوفِي.

4 M e ndihmën e Perëndisë do të kremtoj fjalën e tij; kam vënë besimin tim te Perëndia, nuk do të kem frikë. Çfarë mund të më bëjë njeriu?

وَأُسَبِّحُ اللهَ عَلَى وَعدِهِ لِي. عَلَى اللهِ أتَّكِلُ. فَلا أخشَى ما يُمكِنُ لإنسانٍ أنْ يَفعَلَهُ بِي.

5 A ta i shtrëmbërojnë vazhdimisht fjalët e mia; gjithë mendimet e tyre synojnë të më bëjnë të keq.

يُشَوِّهُونَ كَلامِي طَوالَ اليَومِ، وَلِلشَّرِّ يُخَطِّطُونَ ضِدِّي.

6 M blidhen tok, rrinë në pritë; ruajnë hepat e mia, në pritje që të më marrin jatën.

يَتَشاوَرُونَ مَعاً، وَيُراقِبُونَ كُلَّ خَطَواتِي يَتَعَقَّبُونَ كُلَّ خُطوَةٍ آمِلِينَ اصطِيادَ رُوحِي.

7 A ta mendojnë të shpëtojnë me anë të ligësisë; në zemërimin tënd, o Perëndi, hidhi për tokë popujt.

أَبْعِدْهُمْ يا اللهُ لِشَرِّهِمْ. أَخْضِعْهُمْ تَحتَ غَضَبِ الشُّعُوبِ الغَرِيبَةِ.

8 T i i ke numëruar hapat e bredhjes sime; vendosi lotët e mia në calikun tënd; a nuk i ke regjistruar në librin tënd?

لا رَيبَ أنَّكَ أحصَيتَ رَعَشاتِ عَذابِي. اجمَعْ دُمُوعِي فِي قارُورَتِكَ لِتَذكُرَها. ألَمْ تَنتَبِهْ إلَيها؟

9 D itën që do të të thërrasë ty, armiqtë e mi do të kthejnë krahët. Këtë e di, sepse Perëndia është për mua.

لِهَذا سَيَتَراجَعُ أعدائِي حِينَ أدعُوكَ. مُتَيَقِّنٌ أنا مِنْ ذَلِكَ، لأنَّكَ أنتَ إلَهِي!

10 M e ndihmën e Perëndisë do të kremtoj fjalën e tij; me ndihmën e Zotit do të kremtoj fjalën e tij.

أُسَبِّحُ اللهَ عَلَى وَعدِهِ لِي. أُسَبِّحُ اللهَ عَلَى وَعدِهِ لِي.

11 K am vënë besimin tim te Perëndia, nuk do të kem frikë. Çfarë mund të më bëjë njeriu?

عَلَى اللهِ أتَّكِلُ فَلا أخافُ، فَماذا يُمكِنُ لإنسانٍ أنْ يَفعَلَ بِي.

12 K ushtet që kam lidhur me ty, o Perëndi, më detyrojnë. Do të të lëvdoj.

سَأفِي للهِ بِوَعدِي. لَكَ أُقَدِّمُ يا اللهُ تَقدِماتِ الشُّكرِ.

13 S epse ti ke çliruar shpirtin tim nga vdekja dhe ke ruajtur këmbët e mia nga rënia, në mënyrë që unë të eci përpara Perëndisë në dritën e të gjallëve.

لأنَّكَ مِنَ المَوتِ أنقَذتَ نَفسِي. وَحَفِظتَ مِنَ التَّعَثُّرِ قَدَمَيَّ. لِكَي أمشِيَ فِي حَضْرَةِ اللهِ فِي نُورِ الأحياءِ.