1 B ijtë e Rubenit dhe bijtë e Gadit kishin një sasi jashtëzakonisht të madhe bagëtish; dhe kur panë që vendi i Jazerit dhe vendi i Galaadit ishin një tokë e përshtatshme për të rritur bagëti,

وَكانَتْ لِقَبِيلَتَي رَأُوبَيْنَ وَجادَ مَواشٍ كَثِيرَةٌ جِدّاً، وَلِذا رَأيا أرْضَ يَعزِيزَ وَأرْضَ جِلْعادَ جَيِّدَةً لِلمَواشِي.

2 b ijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit erdhën për të folur me Moisiun, me priftin Eleazar dhe me prijësit e asamblesë, dhe thanë:

وَلِذا ذَهَبَ الجادِيُّونَ وَالرَّأُوبِنِيُّونَ إلَى مُوسَى وَألِيعازَرَ الكاهِنِ وَرُؤَساءِ الشَّعبِ وَقالُوا لَهُمْ:

3 " Atarothi, Diboni, Jaazeri, Nimrahu, Heshboni, Elealehu, Sebami, Nebo dhe Beoni,

«الأرْضُ المُحيطَةُ بِبِعَطارُوتَ وَدِيبُونَ وَيَعزِيزَ وَنِمْرَةَ وَحَشبُونَ وَألِعالَةَ وَشَبامَ وَنَبُو وَبَعُونَ،

4 v endi që Zoti ka goditur para asamblesë së Izraelit, është një vend i përshtatshëm për të rritur bagëti, dhe shërbëtorët e tu kanë bagëti".

كُلُّها هَزَمَها اللهُ أمامَ بَنِي إسْرائيلَ. هِيَ أرْضٌ جَيِّدَةٌ لِلمَواشِي. وَنَحنُ، خُدّامَكَ، نَمتَلِكُ مَواشِيَ كَثِيرَةً.»

5 A ta thanë akoma: "Në rast se kemi gjetur hirin tënd, jepua këtë vend shërbëtorëve të tu në pronësi dhe mos na bëj të kalojmë Jordanin".

وَقالوا: «فإنْ حَظِينا بِرِضاكَ، نَحنُ خُدّامَكَ، أعْطِنا هَذِهِ الأرْضَ مُلكاً لَنا. وَلا تُرْغِمْنا عَلَى عُبُورِ نَهْرِ الأُردُنِّ.»

6 P or Moisiu iu përgjegj bijve të Gadit dhe bijve të Rubenit: "A duhet të shkojnë në luftë vëllezërit tuaj, ndërsa ju po rrini këtu?

فَقالَ مُوسَى لِقَبِيلَتَي جادَ وَرَأُوبَيْنَ: «فَهَلْ يَذهَبُ إخْوَتُكُمْ إلَى الحَربِ بَينَما تَقْعُدُونَ هُنا؟

7 P se duhet të demoralizoni zemrat e bijve të Izraelit që të hyjnë në vendin që u ka dhënë Zoti?

لِماذا تُثَبِّطُونَ هِمَمِ بَني إسْرائِيلَ عَنِ العُبُورِ إلَى الأرْضِ الَّتِي أعطاها اللهُ لَهُمْ؟

8 K ështu vepruan etërit tuaj kur i nisa nga Kadesh-Barneu për ta vëzhguar vendin.

آباؤُكُمْ عَمِلُوا الأمرَ ذاتَهُ حِينَ أرسَلْتُهُمْ مِنْ قادِشَ بَرْنِيعَ لِيَستَكشِفُوا الأرْضَ.

9 U ngjitën deri në luginën e Eshkolit; dhe, pasi e panë vendin, i demoralizuan zemrat e bijve të Izraelit, dhe kështu këta nuk hynë në vendin që Zoti u kishte dhënë.

فَصَعِدُوا حَتَّى وَصَلُوا إلَى وادِي أشكُولَ، وَاستَكشَفُوا الأرْضَ، لَكِنَّهُمْ ثَبَّطُوا هِمَّةَ بَني إسْرائِيلَ عَنْ دُخُولِ الأرْضِ الَّتِي أعطاها اللهُ لَهُمْ.

10 K ështu zemërimi i Zotit u ndez atë ditë dhe ai u betua, duke thënë:

فَغَضِبَ اللهُ جِدّاً فِي ذَلِكَ اليَومِ، وَأقسَمَ وَقالَ:

11 " Me siguri asnjë nga njerëzit, që kanë ardhur nga vendi i Egjiptit në moshën njëzet e një vjeç e lart nuk do ta shohë kurrë vendin që jam betuar t’u jap Abrahamit, Isaut dhe Jakobit, sepse ata nuk më kanë ndjekur plotësisht,

‹لَنْ يَرَى أحَدٌ مِنَ الخارِجِينَ مِنْ مِصرَ، البالِغِينَ عِشرِينَ سَنَةً فَما فَوْقُ، الأرْضَ الَّتِي وَعَدْتُ بِأنْ أُعْطِيَها لإبراهِيمَ وَإسْحاقَ وَيَعقُوبَ، لأنَّهُمْ لَمْ يَكُونُوا أُمَناءَ تَماماً مَعِي.

12 m e përjashtim të Kalebit, birit të Jenufeut, i quajtur Kenizeu, dhe të Jozueut, birit të Nunit, sepse këta e kanë ndjekur plotësisht Zotin".

لَنْ يَدخُلَ مِنهُمْ إلّا كالِبُ بْنُ يَفُنَّةَ وَيَشُوعُ بْنُ نُونَ، لأنَّهُما كانا أمِينَيْنِ بِالكامِلِ للهِ.›

13 K ështu zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit; dhe ai bëri të enden dyzet vjet në shkretëtirë, deri sa mbaroi gjithë brezi që kishte bërë të këqia para Zotit.

وَغَضِبَ اللهُ عَلَى بَني إسْرائِيلَ، وَجَعَلَهُمْ يَتُوهُونَ فِي الصَّحْراءِ لأربَعِينَ سَنَةً، إلَى أنِ اخْتَفَى كُلُّ الجِيلِ الَّذِي فَعَلَ الشَّرَّ أمامَ اللهِ.

14 D he ja, ju po zini vendin e etërve tuaj, një farë mëkatarësh, për të rritur edhe më zemërimin e zjarrtë të Zotit kundër Izraelit.

وَالآنَ، يا نَسلَ الخُطاةِ، قَدْ حَلَلْتُمْ مَحَلَّ آبائِكُمْ لِتَزِيدُوا غَضَبَ اللهِ عَلَى إسْرائِيلَ.

15 S epse, po të refuzoni të shkoni pas tij, ai do të vazhdojë ta lërë Izraelin në shkretëtirë, dhe ju do të shkaktoni humbjen e tërë këtij populli".

فَإنْ تَوَقَّفْتُمْ عَنِ اتِّباعِهِ، فَإنَّهُ سَيَترُكُ إسْرائِيلَ فِي الصَّحْراءِ لِمُدَّةٍ أطوَلَ، وَبِهَذا تُهلِكُونَ كُلَّ هَذا الشَّعبِ.»

16 A tëherë ata iu afruan Moisiut dhe i thanë: "Ne do të ndërtojmë këtu vathë për bagëtinë tonë dhe qytete për të vegjlit tanë;

حِينَئِذٍ، دَنَتْ قَبِيلَتا رَأُوبَيْنَ وَجادَ إلَيهِ وَقالُوا: «لِنَبْنِ حَظائِرَ لِماشِيَتِنا هُنا، وَمُدُناً لأطْفالِنا وَنِسائِنا.

17 p or ne jemi gati të marshojmë me armë në krye të bijve të Izraelit, deri sa t’i çojmë në vendin e tyre; ndërkaq të vegjlit tanë do të banojnë në qytetet e fortifikuara për shkak të banorëve të vendit.

حِينَئِذٍ، سَنَتَسَلَّحُ وَنَسِيرُ أمامَ بَني إسْرائِيلَ إلَى أنْ نَأتِيَ بِهِمْ إلَى مَكانِهِمْ، بَينَما يَسكُنُ أطفالُنا وَنِساؤُنا مُدُناً حَصِينَةً لِحِمايَتِهِمْ مِنَ الشَّعبِ السّاكِنِ فِي الأرْضِ.

18 N uk do të kthehemi në shtëpitë tona derisa secili nga bijtë e Izraelit të ketë shtënë në dorë trashëgiminë e tij,

لَنْ نَعُودَ إلَى بُيُوتِنا إلَى أنْ يَمتَلِكَ كُلُّ شَخصٍ فِي بَني إسْرائِيلَ حِصَّتَهُ مِنَ الأرْضِ.

19 s epse nuk do të pranojë asnjë trashëgimi bashkë me ta matanë Jordanit dhe më tutje, sepse trashëgimia jonë na ra nga kjo anë e Jordanit, në drejtim të lindjes".

وَأمّا نَحنُ فَلَنْ نَمتَلِكَ حِصَّةً مَعَهُمْ فِي الجِهَةِ الأُخرَى مِنْ نَهرِ الأُردُنِّ، لأنَّنا سَنَنالُ حِصَّتَنا مِنَ الأرْضِ فِي الجِهَةِ الشَّرقِيَّةِ مِنْ نَهرِ الأُردُنِّ.»

20 A tëherë Moisiu u tha atyre: "Në rast se bëni këtë, në rast se armatoseni për luftë para Zotit,

فَقالَ مُوسَى لَهُمْ: «إنْ كُنتُمْ سَتَفعَلُونَ هَذا، وَإنْ تَسَلَّحْتُمْ أمامَ اللهِ لِلخُرُوجِ إلَى الحَربِ،

21 d he tërë njerëzit e armatosur kalojnë Jordanin para Zotit, deri sa ai t’i ketë dëbuar armiqtë e tij nga prania e tij

وَإنْ عَبَرَ كُلُّ مُتَسَلِّحٍ نَهرَ الأُردُنِّ أمامَ اللهِ إلَى أنْ يَطرُدَ اللهُ كُلَّ أعدائِهِ مِنْ أمامِهِ،

22 d he toka të jetë nënshtruar para Zotit dhe mbas kësaj ju ktheheni prapa, atëherë nuk do të jeni fajtorë para Zotit dhe para Izraelit, dhe ky vend do të jetë prona juaj para Zotit.

وَحَتَّى يَتِمَّ إخضاعُ الأرْضِ أمامَ اللهِ. حِينَئِذٍ، تَستَطِيعُونَ العَودَةَ إلَى بُيُوتِكُمْ إذْ تَكُونُونَ قَدْ قُمْتُمْ بِواجِبِكُمْ نَحوَ اللهِ وَإسْرائِيلَ، وَسَتَكُونُ هَذِهِ الأرْضُ مُلْكاً لَكُمْ أمامَ اللهِ.

23 D he në qoftë se nuk veproni kështu, atëherë do të mëkatoni kundër Zotit; dhe të jeni të sigurtë që mëkati juaj do t’ju gjejë.

لَكِنْ إنْ كُنتُمْ لا تَفعَلُونَ هَذا، فَإنَّكُمْ سَتُخطِئُونَ إلَى اللهِ ، وَبِالتّالِي كُونُوا عَلَى يَقِينٍ مِنْ أنَّكُمْ سَتُعاقَبُونَ عَلَى خَطِيَّتِكُمْ.

24 N dërtoni qytete për të vegjlit tuaj dhe vathë për kopetë tuaja, dhe bëni atë që goja juaj ka thënë".

فابْنُوا مُدُناً لأطفالِكُمْ وَنِسائِكُمْ وَحَظائِرَ لِماشِيَتِكُمْ، وَاعْمَلُوا كُلَّ ما قُلْتُمْ بِأنَّكُمْ سَتَعمَلُونَهُ.»

25 D he bijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit i folën Moisiut duke i thënë: Shërbëtorët e tu do të bëjnë ashtu si urdhëron zotëria im..

فَقالَتْ قَبِيلَتا جادَ وَرَأُوبَيْنَ: «سَنَفعَلُ، نَحنُ خُدّامَكَ، كَما أمَرَنا سَيِّدُنا.

26 T ë vegjlit tanë, bashkëshortet tona, kopetë tona dhe tërë bagëtia jonë do të mbeten këtu në qytetet e Galaadit;

سَيَبقَى أطفالُنا وَنِساؤُنا وَقُطعانُنا وَماشِيَتُنا فِي مُدُنِ جِلْعادَ،

27 p or shërbëtorët e tu, tërë njerëzit e armatosur për luftë, do ta kalojnë Jordanin për të luftuar para Zotit ashtu siç thotë zotëria ime".

وَأمّا نَحنُ، خُدّامَكَ، فَسَنَعبُرُ النَّهْرَ مُتَسَلِّحِينَ لِلحَربِ أمامَ اللهِ بِحَسَبِ ما يَقُولُهُ سَيِّدُنا.»

28 A tëherë Moisiu u dha porosi për ta priftit Eleazar, Jozueut, birit të Nunit, dhe kryefamiljarëve të fiseve të bijve të Izraelit.

حِينَئِذٍ، أوصَى مُوسَى بِخُصُوصِهِمْ ألِيعازارَ الكاهِنَ وَيَشُوعَ بْنَ نُونَ وَرُؤَساءَ قَبائِلِ بَني إسْرائِيلَ.

29 M oisiu u tha atyre: "Në rast se bijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit e kalojnë Jordanin bashkë me ju, tërë njerëzit e armatosur për të luftuar para Zotit, dhe vendi do të nënshtrohet para jush, do t’u jepni atyre si pronë vendin e Galaadit.

وَقالَ مُوسَى لَهُمْ: «إنْ عَبَرَتْ قَبِيلَتا جادَ وَرَأُوبَيْنَ نَهرَ الأُردُنِّ مَعَكُمْ، بِكُلِّ جُندِيٍّ مُسَلَّحٍ لِلحَربِ أمامَ اللهِ ، وَخَضَعَتِ الأرْضُ لَكُمْ، أعْطُوهُمْ أرْضَ جِلْعادَ مُلْكاً لَهُمْ.

30 P or në rast se nuk e kalojnë Jordanin të armatosur bashkë me ju, do të kenë prona në mes jush në vendin e Kanaanit".

لَكِنْ إنْ لَمْ يَعبُرِ المُختارُونَ لِلمُحارَبَةِ مَعَكُمْ، فَلْيَنالوا حِصَّتَهُمْ مَعَكُمْ فِي أرْضِ كَنعانَ فَقَطْ.»

31 A tëherë bijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit u përgjigjën duke thënë: "Do të veprojmë ashtu si u ka thënë Zoti shërbëtorëve të tu.

فَأجابَتْ قَبِيلَتا جادَ وَرَأُوبَيْنَ: «سَنَفعَلُ كُلَّ ما يَقُولُهُ لَنا اللهُ ، نَحنُ خُدّامَكَ.

32 D o ta kalojmë Jordanin të armatosur para Zotit në vendin e Kanaanit, me qëllim që zotërimi i trashëgimisë sonë të mbetet nga kjo anë e Jordanit".

فَسَيَعبُرُ المُختارُونَ المُتَسَلِّحُونَ مِنّا أمامَ اللهِ إلَى أرْضِ كَنْعانَ، وَلَكِنَّ حِصَّتَنا مِنَ الأرْضِ سَتَكُونُ فِي الجِهَةِ الشَّرقِيَّةِ مِنْ نَهرِ الأُردُنِّ.»

33 M oisiu u dha kështu bijve të Gadit, bijve të Rubenit dhe gjysmës së fisit të Manasit, birit të Jozefit, mbretërinë e Sihonit, mbretit të Amorejve, dhe mbretërinë e Ogut, mbretit të Bashabit, vendin me qytetet përreth.

فَأعطَى مُوسَى مَملَكَةَ المَلِكِ سِيحُونَ مَلِكِ الأمُورِيِّينَ، وَمَملَكَةَ المَلِكِ عُوجَ، مَلِكِ باشانَ، بِما فِيها الأرْضَ وَالمُدُنَ، لِقَبِيلَةِ جادَ وَقَبيلَةِ رَأُوبَيْنَ وَنِصفِ قَبِيلَةِ مَنَسَّى بْنِ يُوسُفَ.

34 K ështu bijtë e Gadit ndërtuan Dibonin, Atarothin, Aroerin,

حِينَئِذٍ، أعادَتْ قَبِيلَةُ جادَ بِناءَ دِيبُونَ وَعَطارُوتَ وَعَرُوعِيرَ

35 A troth-Shofanin, Jaazerin, Jogbehahun,

وَعَطْرُوتَ شُوفانَ وَيَعزِيرَ وَيُجْبَهَةَ

36 B eth-Nimrahun dhe Beth-Aranin, qytete të fortifikuara, dhe vathë për kopetë e bagëtive.

وَبَيتَ نِمْرَةَ وَبَيتَ هارانَ كَمُدُنٍ مُحَصَّنَةٍ، كَما بَنُوا حَظائِرَ لِقُطعانِهِمْ.

37 B ijtë e Rubenit ndërtuan Heshbonin, Elealehun, Kirjathaimin,

وَأعادَتْ قَبِيلَةُ رَأُوبَيْنَ بِناءَ حَشْبُونَ وَألِعالَةَ وَقِرْيَتايِمَ

38 N eboh dhe Baal-Meonin (emrat e tyre janë ndryshuar) dhe Sibmahun; dhe u vunë emra të tjerë qyteteve që ndërtuan.

وَنَبُوَ وَبَعلَ مَعُونَ وَسِيمَةَ. وَقَدْ غَيَّرُوا اسْمَيِّ مَدِينَتَي نَبُوَ وَبَعلَ مَعُونَ، بَينَما دَعُوا المُدُنَ الَّتِي أعادُوا بِناءَها بِأسمائِها الأصلِيَّةِ.

39 D he bijtë e Makirit, birit të Manasit, shkuan në vendin e Galaadit, e pushtuan dhe shpronësuan Amorejtë që banonin aty.

وَذَهَبَتْ عَشِيرَةُ ماكِيرَ بْنِ مَنَسَّى إلَى جِلْعادَ وَأخَذُوها، وَطَرَدُوا كُلَّ الأمُورِيِّينَ الَّذِينَ كانُوا فِي جِلْعادَ.

40 K ështu Moisiu i dha Galaadin Makirit, birit të Manasit, i cili u vendos aty.

فَأعطَى مُوسَى جِلْعادَ لِعَشِيرَةِ ماكِيرَ بْنِ مَنَسَّى، فَسَكَنَتْ عَشِيرَةُ ماكِيرَ فِيها.

41 J airi, bir i Manasit, shkoi dhepushtoi fshatrat e tyre dhe i quajti Havoth-Jair.

وَاستَولَتْ عَشِيرَةُ يائِيرَ بِنِ مَنَسَّى عَلَى القُرَى الصَّغِيرَةِ، وَسَمُّوها قُرَى يائِيرَ.

42 N obahu përkundrazi shkoi dhe pushtoi Kenathin me lagjet e tij të jashtme; dhe e quajti Nobah simbas emrit të tij.

وَذَهَبَتْ عَشِيرَةُ نُوبَحَ وَأخَذَتْ قَناةَ وَالقُرَى القَرِيبَةَ مِنها، وَدَعُوها بِاسْمِ نُوبَحَ جَدِّهِمْ.