1 P ikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.

فِي ذَلِكَ الوَقتِ، أخبَرَهُ أشخاصٌ حاضِرُونَ عَنِ الجَلِيلِيِّينَ الَّذِينَ قَتَلَهُمْ بِيلاطُسُ حَتَّىْ إنَّ دِمائَهُمُ اخْتَلَطَتْ بِدَمِ ذَبائِحَهُمْ!

2 D he Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “A mendoni ju se ata Galileas ishin më shumë mëkatarë nga gjithë Galileasit e tjerë, sepse vuajtën të tilla gjëra?

فَأجابَهُمْ: «أتَظُنُّونَ أنَّ هَؤُلاءِ الجَلِيلِيِّينَ كانُوا أكثَرَ شَرّاً مِنْ بَقيَّةِ أهلِ الجَلِيلِ، لأنَّ هَذا حَصَلَ لَهُمْ؟

3 U në po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.

أقُولُ لَكُمْ إنَّ هَذا غَيرُ صَحِيحٍ، بَلْ إن لَمْ تَتُوبُوا، فَسَتَمُوتُونَ جَمِيعاً كَما ماتُوا.

4 O se, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?

أوْ ماذا تَقُولُونَ فِي الثَّمانِيَةَ عَشَرَ شَخصاً الَّذِينَ سَقَطَ عَلَيهِمُ البُرجُ فِي سِلوامَ فَقَتَلَهُمْ؟ أتَظُنُّونَ أنَّهُمْ كانُوا أكثَرَ شَرّاً مِنْ بَقيَّةِ أهلِ القُدسِ؟

5 U në po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.”

أقُولُ لَكُمْ إنَّ هَذا غَيرُ صَحِيحٍ، بَلْ إنْ لَمْ تَتُوبُوا، فَسَتَمُوتُونَ جَمِيعاً كَما ماتُوا.» شَجَرَةٌ بِلا فائِدَة

6 A tëherë ai tha këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij; ai erdhi e kërkoj fryte, por nuk gjeti.

ثُمَّ رَوَى لَهُمْ هَذا المَثَلَ: «كانَ لِرَجُلٍ شَجَرَةُ تِينٍ مَزرُوعَةً فِي بُستانِهِ. فَجاءَ مُتَوَقِّعاً أنْ يَرَى ثِماراً عَلَيها،

7 A tëherë i tha vreshtarit: "Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s’po gjej; preje; pse të zërë kot tokën?".

لَكِنَّهُ لَمْ يَجِدْ شَيئاً. فَقالَ لِلبُستانِيِّ: ‹ها قَدْ مَضَتْ ثَلاثُ سَنَواتٍ وَأنا آتِي مُتَوَقِّعاً ثَمَراً مِنْ شَجَرَةِ التِّينِ هَذِهِ، لَكِنِّي لا أجِدُ شَيئاً. اقطَعْها، فَلِماذا أترُكُها تُضَيِّعُ مَساحَةً مِنَ الأرْضِ؟›

8 P or ai u përgjigj dhe tha: "Zot, lëre edhe këtë vit, që ta punoj përreth dhe t’i hedh pleh

فَأجابَهُ البُستانِيُّ: ‹يا سَيِّدُ، اترُكْها هَذِهِ السَّنَةَ فَقَطْ. فَسَأحفِرُ حَولَها وَأُسَمِّدُها،

9 d he, po dha fryt, mirë; përndryshe, pastaj do ta presësh".” Shërimi i një gruaje të paralizuar

لَعَلَّها تُثمِرُ. فإنْ لَمْ تُثمِرِ اقْطَعْها.›» يَسُوعُ يَشفِي امْرأةً يَومَ السَّبت

10 N jë të shtunë Jezusi po mësonte në një sinagogë.

وَكانَ يَسُوعُ يُعَلِّمُ فِي مَجمَعٍ يَومَ سَبتٍ.

11 D he ja, ishte një grua, e cila prej tetëmbëdhjetë vjetësh kishte një frymë lëngate, dhe ajo ishte krejt e kërrusur dhe në asnjë mënyrë nuk drejtohej dot.

وَكانَتْ هُناكَ امْرأةٌ فِيها رُوحُ ضَعفٍ مُنذُ ثَمانِيَ عَشرَةَ سَنَةً، حَتَّى إنَّ ظَهرَها كانَ مَحنِيّاً فَلا تَقدِرُ أنْ تَستَقِيمَ.

12 D he kur Jezusi e pa, e thirri pranë vetes dhe i tha: “O grua, ti je e liruar nga lëngata jote.”

وَحِينَ رَآها يَسُوعُ، ناداها وَقالَ لَها: «أيَّتُها المَرأةُ، أنتِ حُرَّةٌ مِنْ مَرَضِكِ!»

13 D he i vuri duart mbi të dhe ajo u drejtua menjëherë, dhe përlëvdonte Perëndinë.

ثُمَّ وَضَعَ يَدَيهِ عَلَيها، فَاسْتَقامَ ظَهرُها فَوراً، وَشَكَرَتِ اللهَ.

14 P or kryetari i sinagogës, i indinjuar sepse Jezusi kishte shëruar ditën e shtunë, iu drejtua turmës dhe i tha: “Gjashtë janë ditët kur duhet të punohet; ejani, pra, të shëroheni në ato ditë dhe jo ditën e shtunë.”

فَغَضِبَ رَئِيسُ المَجمَعِ كَثِيراً لِأنَّ يَسُوعَ شَفَى يَومَ السَّبتِ. فَقالَ لِلنّاسِ: «فِي الأُسبُوعِ سِتَّةُ أيّامٍ يُمكِنُ لِلنّاسِ أنْ يَعمَلُوا فِيها، فَتَعالُوا فِي تِلكَ الأيّامِ وَاستَشْفُوا، لَكِنْ لا تَأْتُوا لِتَستَشْفُوا فِي يَومِ السَّبتِ.»

15 A tëherë Zoti u përgjigj dhe tha: “Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju të shtunave nga grazhdi kaun e vet, ose gomarin e ta çojë për të pirë?

فَأجابَهُ الرَّبُّ وَقالَ: «أيُّها المُنافِقُونَ، ألا يُخرِجُ كُلُّ واحِدٍ مِنكُمْ ثَورَهُ أوْ حِمارَهُ مِنَ الحَظِيرَةِ فِي السَّبتِ وَيَقُودُهُ لِيَسقِيهِ؟

16 A nuk duhej, pra, të zgjidhej nga këto pranga, ditën e shtunë, kjo që është bijë e Abrahamit dhe që Satani e mbajti lidhur prej tetëmbëdhjetë vjetësh?.”

وَالآنَ هَذِهِ المَرأةُ هِيَ مِنْ نَسلِ إبراهِيْمَ، وَقَدْ رَبَطَها الشَّيطانُ ثَمانِيَ عَشرَةَ سَنَةً. أفَلا يَجوزُ أنْ تَتَحَرَّرَ فِي السَّبتِ مِمّا رَبَطَها؟»

17 D he, kur ai thoshte këto gjëra, të gjithë kundërshtarët e tij mbetën të turpëruar, ndërsa mbarë turma gëzohej për të gjitha veprat madhështore që ai kishte kryer.

فَلَمّا قالَ هَذا، أخزَى الَّذِينَ كانُوا يُعارِضُونَهُ. وَكانَ النّاسُ مُبتَهِجِينَ بِسَبَبِ كُلِّ الأعمالِ العَجِيبَةِ الَّتِي صَنَعَها يَسُوعُ. مَثَلا بِذرةُ الخَردَلِ وَالخَميرَة

18 A tëherë ai tha: “Kujt i përngjan mbretëria e Perëndisë, me se ta krahasoj?

وَقالَ أيضاً: «كَيفَ أصِفُ لَكُمْ مَلَكُوتَ اللهِ؟ وَبِماذا أُشَبِّهُهُ؟

19 I ngjan kokrrës së sinapit, që një njeri e mori dhe e hodhi në kopshtin e vet; pastaj u rrit dhe u bë një pemë e madhe, dhe zogjtë e qiellit erdhën e kërkuan strehë në degët e saj.”

إنَّهُ يُشبِهُ بِذرَةَ خَردَلٍ أخَذَها إنسانٌ وَزَرَعَها فِي بُستانِهِ، فَنَمَتْ وَصارَتْ شَجَرَةً. وَصَنَعَتْ طُيُورُ السَّماءِ أعشاشَها فِي أغصانِها.»

20 P astaj tha përsëri: “Me se ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?

ثُمَّ قالَ: «أوْ بِماذا أُشَبِّهُ مَلَكُوتَ اللهِ؟

21 A jo i ngjan majasë që e merr një grua dhe e përzien me tri masa mielli deri sa të mbruhet i gjithë.”

إنَّهُ يُشبِهُ خَمِيرَةً أخَذَتْها امْرأةٌ وَخَلَطَتْها فِي ثَلاثَةِ مَقادِيْرَ مِنَ الطَّحِينِ حَتَّى اختَمَرَ العَجينُ كُلُّهُ.» البابُ الضَّيِّق

22 D he ai kalonte nëpër qytete dhe fshatra duke mësuar, e kështu po i afrohej Jeruzalemit.

وَكانَ يَسُوعُ يَمُرُّ عَبرَ المُدُنِ وَالقُرَى، يُعَلِّمُ النّاسَ فِي طَرِيقِهِ إلَى مَدينَةِ القُدْسِ.

23 D he një njeri e pyeti: “Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?.” Ai u tha atyre:

فَقالَ لَهُ أحَدُهُمْ: «يا سَيِّدُ، هَلِ الَّذِينَ سَيَخلُصُونَ قَلِيلُونَ؟» فَقالَ لَهُ:

24 “ Përpiquni të hyni nëpër derë të ngushtë, sepse unë po ju them se shumë do të kërkojnë të hyjnë dhe nuk do të munden.

«اجتَهِدْ لِلدُّخُولِ مِنَ البابِ الضَّيِّقِ. لِأنِّي أقُولُ لَكُمْ إنَّ كَثِيرِينَ سَيُحاوِلُونَ الدُّخُولَ، لَكِنَّهُمْ لَنْ يَقدِرُوا.

25 K ur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: "Zot, Zot, na e hap". Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: "Nuk e di nga vini".

فَبَعدَ أنْ يَقُومَ رَبُّ البَيتِ وَيُغلِقَ البابَ، سَتَقِفُونَ خارِجاً وَسَتَقرَعُونَ عَلَى البابِ وَتَقولونَ: ‹افتَحْ لَنا يا رَبُّ!› لَكِنَّهُ سَيُجِيبُكُمْ: ‹لا أعرِفُكُمْ وَلا أعرِفُ مِنْ أينَ أنتُمْ.›

26 A tëherë do të filloni të thoni: "Po ne hëngrëm dhe pimë me ty dhe ti mësove ndër rrugët tona".

حِينَئِذٍ سَتَقُولُونَ: ‹لَقَدْ أكَلْنا مَعَكَ، وَشَرِبْنا مَعَكَ، وَقَدْ عَلَّمْتَ فِي شَوارِعِنا.›

27 P or ai do thotë: "Unë po ju them se nuk di nga vini; largohuni nga unë, të gjithë ju që bëni paudhësi".

فَيُجِيبُكُمْ: ‹لا أعرِفُكُمْ، وَلا أعرِفُ مِنْ أينَ أنتُمْ. فَاغرُبُوا عَنْ وَجهِي كُلُّكُمْ يا فاعِلِي الشَّرِّ.›

28 A tje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.

وَسَتَبكُونَ وَتَصِرُّونَ بِأسنانِكُمْ حِينَ تَرَونَ إبراهِيمَ وَإسْحَقَ وَيَعقُوبَ وَكُلَّ الأنبِياءِ فِي مَلَكُوتِ اللهِ، بَينَما أنتُمْ مَطرُودُونَ خارِجاً.

29 D he do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.

وَسَيَأْتِي النّاسُ مِنَ الشَّرقِ وَالغَربِ وَالشَّمالِ وَالجَنُوبِ لِيَأْخُذُوا أماكِنَهُمْ حَولَ المائِدَةِ فِي مَلَكُوتِ اللهِ.

30 D he ja, disa ndër të fundit do të jenë të parët, dhe disa nga të parët do të jenë të fundit.”

فَآخِرُ النّاسِ الآنَ سَيَكُونُونَ حِينَئِذٍ أوَّلَ النّاسِ، وَأوَّلُ النّاسِ الآنَ سَيَكُونُونَ حِينَئِذٍ آخِرَ النّاسِ!» يَسُوعُ سَيُمُوتُ فِي مَدينَةِ القُدْس

31 P o në atë ditë disa farisenj erdhën dhe i thanë: “Nisu dhe largohu prej këtej, sepse Herodi do të të vrasë.”

فِي ذَلِكَ الوَقتِ، جاءَ بَعضُ الفِرِّيسِيِّينَ إلَى يَسُوعَ وَقالُوا لَهُ: «اترُكْ هَذا المَكانَ وَاذْهَبْ إلَى مَكانٍ آخَرَ. فَهِيرُودُوسُ يَسعَى إلَى قَتلِكَ.»

32 D he ai u përgjigj atyre: “Shkoni e i thoni asaj dhelpre: "Ja, sot dhe nesër po dëboj demonë dhe kryej shërime, dhe të tretën ditë po i jap fund punës sime".

فَقالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «اذهَبُوا وَقُولُوا لِذَلِكَ الثَّعلَبِ: ‹ها إنَّني أطرُدُ أرواحاً شِرِّيرَةً مِنَ النّاسِ، وَأشفِيهُمِ اليَومَ وَغَداً. وَفِي اليَومِ الثّالِثِ سَأُكمِلُ عَمَلِي.›

33 P or sot, nesër e pasnesër më duhet të ec, sepse nuk mundet që një profet të vdesë jashtë Jeruzalemit.

غَيرَ أنَّهُ يَنْبَغِيُ عَلَيَّ أنْ أمضِيَ فِي طَرِيقِي اليَومَ وَغَداً وَبَعدَ غَدٍ. لِأنَّهُ لا يُمكِنُ لِنَبِيٍّ أنْ يَمُوتَ خارِجَ مَدينَةِ القُدْسِ.

34 J eruzalem, Jeruzalem, që i vret profetet dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë desha t’i mbledh bijtë e tu sikurse klloçka i mbledh nën krahë zogjtë e vet, por ju nuk deshët!

يا قُدسُ، يا قُدْسُ، يا مَنْ تَقتُلِينَ الأنبِياءَ وَتَرجُمِينَ رُسُلَ اللهِ إلَيكِ! كَثِيراً ما اشتَقتُ أنْ أجمَعَ أبناءَكِ مَعاً كَدَجاجَةٍ تَجمَعُ صِغارَها تَحتَ جَناحَيْها! لَكِنَّكُمْ رَفَضْتُمْ.

35 J a, shtëpia juaj ju lihet e shkretë. Dhe unë po ju them se nuk do të më shihni më deri sa të vijë koha të thoni: "Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit".”

ها إنَّ بَيتَكُمْ سَيُترَكُ لَكُمْ فارِغاً! وَأقُولُ لَكُمْ، لَنْ تَرَونِي مَرَّةً أُخْرَى إلَى أنْ تَقُولُوا: ‹مُبارَكٌ هُوَ الَّذِي يَأْتِي بِاسْمِ الرَّبِّ.› »