1 S hpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.
يا اللهُ نَجِّنِي لأنَّ الماءَ قَدِ ارتَفَعَ إلَى عُنقِي.
2 J am zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.
فِي الوَحلِ العَمِيقِ أغُوصُ، وَلَيسَ لِقَدَمَيَّ مَوضِعٌ. دَخَلتُ فِي المِياهِ العَمِيقَةِ، وَالتَّيّارُ يَجرِفُنِي!
3 J am lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.
مِنَ الاستِغاثَةِ تَعِبتُ. وَحَلقِي يُؤلِمُنِي. تَعِبَتْ مِنَ النَّظَرِ عَيْنايَ بَينَما أنا أنتَظِرُ اللهَ.
4 A ta që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.
الَّذِينَ يَبغِضُونَنِي بِلا سَبَبٍ أكثَرُ مِنْ شَعرِ رَأسِي. الَّذِينَ يُحاوِلُونَ تَدمِيرِي كَثِرُوا، وَحَولِيَ كَذَبُوا. وَالآنَ لا بُدَّ أنْ أرُدَّ ما لَمْ أسرِقْ!
5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.
ذُنُوبِي مَعرُوفَةٌ لَدَيكَ يا اللهُ! لا أقدِرُ أنْ أُخفِيَ عَنكَ ذَنبِي.
6 M os u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.
أيُّها الرَّبُّ الإلَهُ القَدِيرُ، لا تَدَعْ مَنْ يَرجُونَكَ يَخجَلُوا مِنِّي. يا إلَهَ إسرائِيلَ، لا تَدَعْ مَنْ يَطلُبُونَكَ يَقُولُوا فِيَّ سُوءاً.
7 P ër hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.
وَجهِي مُغَطَّىً بِالعارِ، وَأنا أحتَمِلُ ذَلِكَ مِنْ أجلِكَ!
8 U në jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.
كَغَرِيبٍ صِرتُ عِندَ إخْوَتِي. وَكَأجنَبِيٍّ عِندَ أبناءِ أُمِّي.
9 S epse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.
فَقَدْ أكَلَتْنِي الغَيْرَةُ عَلَى بَيْتِكَ، وَإهاناتُ الَّذِينَ أهانُوكَ وَقَعَتْ عَلَيَّ!
10 K am qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.
حِينَ أبكِي وَأصُومُ للهِ، فَلا يَكُفُّونَ عَنْ تَحقِيرِي.
11 K am veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.
ألبَسُ الخَيشَ حُزناً، وَأصِيرُ لَهُمْ أُضحُوكَةً.
12 A ta që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.
الَّذِينَ يَجلِسُونَ عِندَ بَوّابَةِ المَدِينَةِ يَتَكَلَّمُونَ عَلَيَّ، وَشارِبُو الخَمرِ يُؤَلِّفُونَ عَنِّي أغانِيَ.
13 P or sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.
أمّا أنا يا اللهُ ، فَأُصَلِّي لِكَي أحظَى بِرِضاكَ. فَاسْتَجِبْ لِي بِعَظِيمِ رَحمَتِكَ وَقُوَّةِ خَلاصِكَ.
14 M ë nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.
مِنْ هَذا الوَحلِ نَجِّنِي، لِئَلّا أغرَقَ أكثَرَ! أعِنِّي فَأنجُوَ مِنْ أعْدائِي، وَمِنَ المِياهِ العَمِيقَةِ.
15 M os më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.
حِينَئِذٍ، لا يَجرِفُنِي التَّيّارُ، وَلا تَبتَلِعُنِي المِياهُ العَمِيقَةُ، وَلا تُغلِقُ الهاوِيَةُ فَمَها عَلَيَّ!
16 P ërgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.
استَجِبْ يا اللهُ لِي بِرَحمَتِكَ الصّالِحَةِ. بِعَظِيمِ مَحَبَّتِكَ التَفِتْ إلَيَّ.
17 M os e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.
لا تَخْتَفِ عَنْ عَبدِكَ! أنا فِي ضِيقٍ، فَأَسرِعْ باستِجابَتِكَ!
18 A frohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.
تَعالَ خَلِّصْنِي! افدِنِي. بِسَبَبِ أعدائِيَ تَعالَ وَحَرِّرْنِي!
19 T i e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.
عالِمٌ أنتَ بِعارِي وَحَرَجِي وَخِزيِي. وَخُصُومِي أنتَ تَعرِفُهُمْ.
20 F yerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.
يُذِلُّنِي هَذا الخِزيُ، فَأنا يائِسٌ! رَجَوْتُ عَطفاً، فَلَمْ يَكُنْ مِنْ عَطفٍ. رَجَوْتُ مَنْ يُعَزُّونَنِي، فَما وَجَدتُ أحَداً.
21 M ë dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.
لَكِنَّهُمْ دَسُّوا سُمّاً فِي طَعامِي. وَفِي عَطَشِي أعطُونِي خَلّاً.
22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.
لِتَكُنْ مَوائِدُهُمْ مَصائِدَ لَهُمْ. وَلَيْتَ وَلائِمَهُمْ لأصحابِهِمْ تَصِيرُ مِصيَدَةً.
23 J u errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.
لَيتَ عُيُونَهُمْ تُظلِمُ كَيْ لا يُبصِرُوا، وَلَيتَ ظُهُورَهُمْ تَنحَنِي بِاستِمرارٍ.
24 Z braz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.
اسْكُبْ عَلَيهِمْ غَضَبَكَ يا اللهُ، وَلْتُدرِكْهُمْ نارُكَ!
25 B anesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,
خَرِّبْ بُيُوتَهُمْ! فَلا يَسكُنُ فِيها أحَدٌ!
26 s epse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.
حَتَّى يَهرُبُوا عِندَما أضرِبُهُمْ! وَتَكُونَ لَهُمْ أوجاعٌ وَجِراحٌ لِيَتَحَدَّثُوا عَنها!
27 S hto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.
كما يَستَحِقُّونَ عاقِبهُمْ! وَبِعَدلِكَ لا تَقبَلْهُمْ.
28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.
امْحُ أسماءَهُمْ مِنْ سِفرِ الحَياةِ! وَمَعَ الصّالِحِينَ لا تَذكُرْها.
29 T ani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.
أمّا أنا فَمِسكِينٌ وَمُتَألِّمٌ. خَلاصُكَ يا اللهُ يَرْفَعُنِي.
30 U në do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.
سَأُسَبِّحُ اسْمَ اللهِ غِناءً، سَأُمَجِّدُهُ بِتَرانيمِ التَّسبِيحِ.
31 D he kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.
فَيَفرَحُ اللهُ بِها أكثَرَ مِنْ ذَبِيحَةِ ثَورٍ كامِلٍ.
32 N jerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.
يَرَى المَساكِينُ هَذا فَيَفرَحُونَ، وَتَنتَعِشُ أرواحُ عابِدِي اللهِ.
33 S epse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.
لأنَّهُمْ سَيَعرِفُونَ أنَّ اللهَ يَستَمِعُ إلَى المَساكِينِ، وَلا يَحتَقِرُ أسراهُ.
34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.
لِتُسَبِّحِ اللهَ السَّماءُ وَالأرْضُ وَكُلُّ ما فِيهِما.
35 S epse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.
لأنَّ اللهَ يُخَلِّصُ صِهْيَوْنَ، وَيَبنِي مُدُنَ يَهُوذا. لِيَسكُنَ هُناكَ شَعبُهُ وَيَرِثُوا الأرْضَ.
36 D he pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.
فَيَرِثَها نَسلُ عَبِيدِهِ أيضاً، وَيَسكُنَ كُلُّ مُحِبِّي اسْمِهِ هُناكَ.