1 S hpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

Al direttore del coro. Sopra «i gigli». Di Davide. Salvami, o Dio, perché le acque mi sono penetrate fino all’anima.

2 J am zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

Sprofondo in un pantano senza trovare sostegno; sono scivolato in acque profonde e la corrente mi travolge.

3 J am lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

Sono stanco di gridare, la mia gola è riarsa; i miei occhi si spengono nell’attesa del mio Dio.

4 A ta që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

Più numerosi dei capelli del mio capo sono quelli che mi odiano senza ragione; sono potenti quelli che vogliono distruggermi e che a torto mi sono nemici; ho dovuto consegnare ciò che non avevo rubato.

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

O Dio, tu conosci la mia stoltezza, e le mie colpe non ti sono nascoste.

6 M os u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

Non siano confusi, per causa mia, quelli che sperano in te, o Signore, Dio degli eserciti! Non siano coperti di vergogna per causa mia, quelli che ti cercano, o Dio d’Israele!

7 P ër hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Per amor tuo io sopporto gli insulti, la vergogna mi copre la faccia.

8 U në jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

Sono un estraneo per i miei fratelli, un forestiero per i figli di mia madre.

9 S epse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

Poiché mi divora lo zelo per la tua casa, gli insulti di chi ti oltraggia sono caduti su di me.

10 K am qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

Ho pianto, ho afflitto l’anima mia con il digiuno, ma ciò mi ha causato disonore.

11 K am veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

Ho indossato come vestito il cilicio, ma essi ridono di me.

12 A ta që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

Le persone sedute alla porta sparlano di me, sono divenuto lo zimbello degli ubriaconi.

13 P or sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

Ma io rivolgo a te la mia preghiera, o Signore, nel momento favorevole! Per la tua grande misericordia, rispondimi, o Dio, assicurandomi la tua salvezza.

14 M ë nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Salvami dal pantano, perché io non affondi! Liberami da chi mi odia e dalle acque profonde.

15 M os më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

Non mi sommerga la corrente delle acque, non m’inghiottisca il vortice, non chiuda il pozzo la sua bocca su di me!

16 P ërgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Rispondimi, Signore, perché la tua grazia è benefica; vòlgiti a me nella tua grande misericordia.

17 M os e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

Non nascondere il tuo volto al tuo servo, perché sono in pericolo; affrèttati a rispondermi.

18 A frohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

Avvicìnati all’anima mia, e riscattala; liberami a causa dei miei nemici.

19 T i e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Tu conosci la mia vergogna, il mio disonore e la mia infamia; davanti a te sono tutti i miei nemici.

20 F yerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

L’oltraggio m’ha spezzato il cuore e sono tutto dolente; ho aspettato chi mi confortasse, ma invano; ho atteso dei consolatori, ma non ne ho trovati.

21 M ë dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

Hanno messo fiele nel mio cibo e mi hanno dato da bere aceto per dissetarmi.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

La loro tavola imbandita sia per essi come una trappola, un tranello quando si credono al sicuro!

23 J u errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

Gli occhi loro si offuschino e più non vedano; indebolisci per sempre i loro fianchi.

24 Z braz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

Riversa su di loro il tuo furore, li raggiunga l’ardore della tua ira.

25 B anesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

Sia desolata la loro dimora, nessuno abiti le loro tende,

26 s epse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

poiché perseguitano colui che hai percosso e godono a raccontarsi i dolori di chi hai ferito.

27 S hto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

Aggiungi questo peccato ai loro peccati e non abbiano parte alcuna nella tua giustizia.

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

Siano cancellati dal libro della vita e non siano iscritti fra i giusti.

29 T ani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

Io sono misero e afflitto; il tuo soccorso, o Dio, mi porti in salvo.

30 U në do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

Celebrerò il nome di Dio con un canto, lo esalterò con le mie lodi,

31 D he kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

che il Signore gradirà più dei buoi, più dei tori con corna e unghie.

32 N jerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

Gli umili lo vedranno e gioiranno; o voi che cercate Dio, fatevi animo,

33 S epse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

poiché il Signore ascolta i bisognosi e non disprezza i suoi prigionieri.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

Lo lodino i cieli e la terra, i mari e tutto ciò che si muove in essi!

35 S epse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

Poiché Dio salverà Sion, e ricostruirà le città di Giuda; il suo popolo abiterà in Sion e la possederà.

36 D he pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

Anche la discendenza dei suoi servi l’avrà in eredità, e quanti amano il suo nome vi abiteranno.