1 Z emra e mbretit në duart e Zotit është si rrjedhat e ujit; atë e drejton ngado që do ai.

Il cuore del re, nella mano del Signore, è come un corso d’acqua; egli lo dirige dovunque gli piace.

2 Ç do rrugë e njeriut është e drejtë në sytë e tij, por Zoti i peshon zemrat.

Tutte le vie dell’uomo gli sembrano rette, ma il Signore pesa i cuori.

3 T ë zbatosh drejtësinë dhe paanësinë është një gjë që i pëlqen Zotit më shumë se flijimi.

Praticare la giustizia e l’equità è cosa che il Signore preferisce ai sacrifici.

4 S ytë krenarë dhe një zemër kryelartë, që janë llamba e të pabesëve, janë mëkat.

Gli occhi alteri e il cuore superbo, lucerna degli empi, sono peccato.

5 S ynimet e njeriut të kujdesshëm çojnë me siguri në bollëk, por ai që ngutet do të bjerë me siguri në varfëri.

I disegni dell’uomo diligente conducono sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo si affretta non fa che cadere nella miseria.

6 T ë përftosh thesare me një gjuhë gënjeshtare është një kotësi kalimtare e atij që kërkon vdekjen.

I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.

7 D huna e të pabesëve merr tutje, sepse ata nuk pranojnë të zbatojnë drejtësinë.

La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.

8 R ruga e njeriut të fajshëm është dredha-dredha, por njeriu i drejtë vepron ndershmërisht.

La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.

9 É shtë më mirë të banosh mbi qoshen e një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

Meglio abitare sul canto di un tetto, che in una gran casa con una moglie rissosa.

10 S hpirti i të pabesit dëshiron të keqen; as shoku i tij nuk gjen mëshirë në sytë e tij.

L’empio desidera fare il male; il suo amico stesso non trova pietà ai suoi occhi.

11 K ur tallësi ndëshkohet, i thjeshti bëhet i urtë; por kur i urti mësohet ai fiton dije.

Quando il beffardo è punito, l’ingenuo diventa saggio; quando s’istruisce il saggio, egli acquista scienza.

12 I drejti vëren me kujdes shtëpinë e të pabesit dhe përmbys të pabesët, sepse janë të këqij.

Il giusto tiene d’occhio la casa dell’empio e precipita gli empi nelle sciagure.

13 K ush mbyll veshin ndaj britmës së të varfërit, do të bërtasë edhe ai, por nuk do të ketë përgjigje.

Chi chiude l’orecchio al grido del povero griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.

14 N jë dhuratë që bëhet fshehtas e fashit zemërimin dhe një dhuratë që jepet nën dorë qetëson zemërimin e fortë.

Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato in privato, l’ira violenta.

15 T ë bësh atë që është e drejtë është një gëzim për të drejtin, por është një rrënim për ata që kryejnë paudhësi.

Far ciò che è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per i malfattori.

16 N jeriu që largohet nga rruga e maturisë ka për të banuar në kuvendin e të vdekurve.

L’uomo che smarrisce la via del buon senso riposerà nell’assemblea dei defunti.

17 A i që i do qejfet do të jetë në varfëri, ai që e do verën dhe vajin nuk do të pasurohet.

Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.

18 I pabesi do t’i shërbejë si shpërblim të drejtit; dhe i paudhi në vend të njerëzve të drejtë.

L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.

19 É shtë më mirë të banosh në një shkretëtirë se sa me një grua grindavece dhe ngacmuese.

Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.

20 N ë shtëpinë e të urtit ka një thesar të çmuar dhe vaj, por njeriu budalla i bën të gjitha rrush e kumbulla.

In casa del saggio ci sono tesori preziosi e olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.

21 K ush ndjek drejtësinë dhe dhembshurinë ka për të gjetur jetën, drejtësinë dhe lavdinë.

Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.

22 I urti ngjitet në qytetin e njerëzve të fortë dhe rrëzon forcën në të cilën kishte besim.

Il saggio dà la scalata alla città dei forti e abbatte il baluardo in cui essa confidava.

23 K ush ruan gojën dhe gjuhën e tij mbron jetën e tij nga fatkeqësitë.

Chi sorveglia la sua bocca e la sua lingua preserva se stesso dall’angoscia.

24 E mri i krenarit pa cipë është: "tallës"; ai çdo gjë e bën me një mburrje të tepruar.

Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.

25 D ëshirat e përtacit e vrasin atë, sepse duart e tij nuk pranojnë të punojnë.

I desideri del pigro lo uccidono, perché le sue mani rifiutano di lavorare.

26 A i dëshiron me zjarr tërë ditën, por i drejti dhuron duke mos refuzuar kurrë.

C’è chi da mattina a sera desidera avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.

27 F lijimi i të pabesit është gjë e neveritshme, aq më tepër në rast se e ofron me qëllim të keq.

Il sacrificio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!

28 D ëshmitari i rremë do të vdesë, por njeriu që e dëgjon do të mund të flasë gjithnjë.

Il testimone bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.

29 I pabesi e fortëson fytyrën e tij, por njeriu i drejtë e bën të qëndrueshme rrugën e tij.

L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.

30 N uk ka as dituri, as zgjuarësi dhe as këshillë kundër Zotit.

Non c’è saggezza, non intelligenza, non consiglio che valga contro il Signore.

31 K ali është gati për ditën e betejës, por fitorja i përket Zotit.

Il cavallo è pronto per il giorno della battaglia, ma la vittoria appartiene al Signore.