1 " Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

«L’occhio mio tutto questo l’ha visto; l’orecchio mio l’ha udito e l’ha inteso.

2 A të që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Quel che sapete voi lo so anch’io, non vi sono affatto inferiore.

3 P or do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Ma io vorrei parlare con l’Onnipotente, ci terrei a ragionare con Dio;

4 s epse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

poiché voi siete inventori di menzogne, siete tutti quanti medici da nulla.

5 O h, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Oh, se faceste silenzio! Esso vi sarebbe contato come saggezza.

6 D ëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Ascoltate, vi prego, quel che ho da rimproverarvi; state attenti alle repliche delle mie labbra!

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Volete dunque difendere Dio parlando con menzogna? Sostenere la sua causa con parole di frode?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Volete avere riguardo alla sua persona? E costituirvi difensori di Dio?

9 D o të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Sarà un bene per voi quando egli vi scruterà a fondo? Credete di ingannarlo come s’inganna un uomo?

10 M e siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Certo egli vi riprenderà severamente, se nel vostro segreto avete dei riguardi personali.

11 M adhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

La sua maestà non vi farà sgomenti? Il suo terrore non piomberà su di voi?

12 T hëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

I vostri detti memorabili sono massime di cenere; i vostri baluardi son baluardi d’argilla.

13 H eshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

«Tacete, lasciatemi stare; voglio parlare io, succeda quel che succeda!

14 P se duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Perché dovrei prendere la mia carne con i denti? E trattenere la mia vita con le mie mani?

15 J a, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Ecco, mi uccida pure! Oh, continuerò a sperare. Soltanto, io difenderò in faccia a lui il mio comportamento!

16 A i do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Anche questo servirà alla mia salvezza; poiché un empio non ardirebbe presentarsi a lui.

17 D ëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Ascoltate attentamente il mio discorso, porgete orecchio a quanto sto per dichiararvi.

18 J a, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Ecco, io ho predisposto ogni elemento per la causa; so che sarò riconosciuto giusto.

19 K ush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

C’è qualcuno che voglia farmi opposizione? Se c’è, io taccio e sono pronto a morire.

20 V etëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Ma, o Dio, concedimi solo due cose, e non mi nasconderò dalla tua presenza:

21 l argoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

ritira da me la tua mano e fa che i tuoi terrori non mi spaventino più.

22 P astaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Poi interrogami e io risponderò; oppure parlerò io, e tu replicherai.

23 S a janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Quante sono le mie iniquità, quanti i miei peccati? Fammi conoscere la mia trasgressione, il mio peccato!

24 P se më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Perché nascondi il tuo volto e mi consideri un nemico?

25 M os do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Vuoi dunque atterrire una foglia portata via dal vento? Vuoi forse perseguitare una pagliuzza inaridita?

26 P se shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Tu mi condanni a pene così amare e mi fai espiare gli sbagli della mia giovinezza;

27 T i i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

tu metti i miei piedi nei ceppi, spii tutti i miei movimenti e prendi nota delle orme dei miei piedi.

28 N dërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".

Intanto questo mio corpo si disfa come legno tarlato, come un abito roso dal tarlo.