1 E lihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Poi Eliu seguitando disse:

2 " Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

«Aspetta un po’, io t’istruirò: perché c’è altro da dire in favore di Dio.

3 D o ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che mi ha fatto.

4 S igurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Per certo le mie parole non sono bugiarde; ti sta davanti un uomo dotato di perfetta scienza.

5 J a, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Dio è potente, ma non respinge nessuno; è potente per la forza della sua intelligenza.

6 A i nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Egli non lascia vivere l’empio e fa giustizia agli afflitti.

7 N uk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Non allontana il suo sguardo dai giusti, ma li pone con i re sul trono, ve li mette seduti per sempre, e così li innalza.

8 P or në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Se gli uomini sono talvolta stretti da catene, se sono presi nei legami dell’afflizione,

9 a tëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Dio fa loro conoscere il loro comportamento, le loro trasgressioni, poiché si sono insuperbiti;

10 K ështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

egli apre così i loro orecchi agli ammonimenti e li esorta ad abbandonare il male.

11 N ë rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Se lo ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere e i loro anni nella gioia;

12 p or, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

ma, se non l’ascoltano, periscono trafitti dalle frecce, muoiono nel loro accecamento.

13 P or të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Gli empi di cuore si abbandonano alla collera, non implorano Dio quando egli li incatena;

14 k ështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

così muoiono nel fiore degli anni e la loro vita finisce come quella dei dissoluti;

15 P erëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

16 A i dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Te pure egli vuole liberare dalle fauci della distretta, metterti al largo, dove non è più angustia, e coprire la tua mensa di cibi succulenti.

17 P or ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Ma se giudichi le vie di Dio come fanno gli empi, il suo giudizio e la sua sentenza ti piomberanno addosso.

18 N ë rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia e la grandezza del riscatto non ti spinga a deviare!

19 V allë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Egli dà forse importanza alle tue ricchezze? Non hanno valore per lui né l’oro né tutto il fasto della ricchezza.

20 M os dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal loro luogo.

21 K i kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Guàrdati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione!

22 J a, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

«Vedi, Dio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

23 V allë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: "Ti ke bërë keq"?

Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: “Tu hai fatto male”?

24 K ujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Pensa piuttosto a lodare le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

25 t ërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

tutti le ammirano, il mortale le contempla da lontano.

26 P o, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Sì, Dio è grande e noi non possiamo conoscerlo; incalcolabile è il numero dei suoi anni.

27 A i tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Egli attira in alto le gocce d’acqua; dai vapori che egli ha formato stilla la pioggia.

28 q ë retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

Le nubi la spargono, la rovesciano sulla folla dei mortali.

29 K ush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

30 J a, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Ecco, ora egli diffonde intorno a sé la sua luce, ora copre le profondità del mare.

31 M e anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Con tali mezzi egli punisce i popoli e dà loro cibo in abbondanza.

32 M bulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Si riempie di fulmini le mani e li lancia contro gli avversari.

33 B ubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Il rombo del tuono annuncia che egli viene, gli animali lo presentono vicino.