1 P erëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

Dumnezeul meu, Dumnezeul meu, de ce m-ai părăsit? Eşti atât de departe de izbăvirea mea şi de cuvintele strigătului meu!

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Dumnezeul meu, strig ziua, dar nu-mi răspunzi, strig noaptea, dar nu găsesc odihnă.

3 M egjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Dar Tu eşti sfânt, eşti întronat în mijlocul laudelor lui Israel.

4 E tërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

În Tine au nădăjduit strămoşii noştri; ei au nădăjduit, iar Tu i-ai izbăvit;

5 T ë klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

au strigat către Tine şi au fost scăpaţi; au nădăjduit în Tine şi nu au fost daţi de ruşine.

6 P or unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Dar eu sunt vierme, nu om; am ajuns de râsul oamenilor şi dispreţuit de popor.

7 T ërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Cei ce mă văd îşi bat joc de mine, rânjesc şi clatină din cap.

8 d uke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".

„S-a încrezut în Domnul! Să-l scape El! Să-l izbăvească, căci doar Îşi găseşte plăcerea în el!“

9 M e siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Şi totuşi Tu m-ai scos din pântecele mamei mele şi mi-ai dat ocrotire la pieptul ei.

10 U në u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

Sub privirea Ta am fost scos din pântece; încă din pântecele maicii mele, Tu eşti Dumnezeul meu.

11 M os u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

Nu Te îndepărta de mine, căci necazul este aproape şi nu am nici un ajutor!

12 D ema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Mă încercuiesc mulţi tauri, nişte tauri puternici din Başan mă înconjoară.

13 a ta hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Îşi deschid gura împotriva mea ca leul care sfâşie şi răcneşte.

14 M ë derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Sunt turnat ca apa şi toate oasele mi se despart. Ca ceara mi se topeşte inima înăuntrul meu.

15 F orca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Mi se usucă puterea ca lutul, iar limba mi se lipeşte de cerul gurii: m-ai adus în ţărâna morţii.

16 S epse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Mă încercuiesc nişte câini, o ceată de nelegiuiţi mă învăluieşte; mi-au străpuns mâinile şi picioarele.

17 U në mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Toate oasele aş putea să mi le număr. Ei se uită, mă privesc;

18 N dajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

şi-au împărţit veşmintele mele între ei şi au tras la sorţi pentru cămaşa mea.

19 P or ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Dar Tu, Doamne, nu Te îndepărta! Tăria mea, grăbeşte de-mi ajută!

20 Ç liroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Scapă-mi sufletul de sabie, şi viaţa din ghearele câinilor!

21 S hpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

Izbăveşte-mă din gura leului! Eliberează-mă din coarnele bivolului sălbatic!

22 U në do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Voi vesti Numele Tău fraţilor mei; te voi lăuda în mijlocul adunării!

23 J u që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Cei ce vă temeţi de Domnul, lăudaţi-L! Voi, toţi urmaşii lui Iacov, slăviţi-L! Temeţi-vă de El, voi, toţi urmaşii lui Israel!

24 S epse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Căci El nu dispreţuieşte, nici nu nesocoteşte necazul sărmanului; nu-Şi ascunde faţa de acesta, ci-l ascultă când strigă către El după ajutor.

25 S hkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

Tu eşti pricina laudelor mele în adunarea cea mare! Îmi voi împlini jurămintele înaintea celor ce se tem de Tine!

26 N evojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Cei săraci vor mânca şi se vor sătura; cei ce Îl caută pe Domnul Îl vor lăuda. Veşnic să vă trăiască sufletul!

27 T ë gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Toate marginile pământului îşi vor aminti şi se vor întoarce la Domnul. Toate familiile neamurilor se vor închina înaintea Lui,

28 S epse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

căci a Domnului este domnia şi El stăpâneşte peste neamuri!

29 G jithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Toţi cei prosperi de pe pământ vor mânca şi I se vor închina; înaintea Lui vor îngenunchea toţi cei ce se coboară în ţărână, cei ce nu pot să-şi păstreze viaţa.

30 P asardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

Urmaşii Îi vor sluji şi se va povesti istorisi generaţiei următoare despre Stăpânul.

31 A ta do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Ei vor veni şi vor vesti dreptatea Lui, iar poporului care se va naşte îi vor vesti lucrarea Lui.