1 P erëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?
Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado ? ¿ Por qué estás tan lejos de mi salvación y de las palabras de mi clamor ?
2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.
Dios mío, de día clamo y no respondes; Y de noche, pero no hay para mí reposo.
3 M egjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.
Sin embargo, Tú eres santo, Que habitas entre las alabanzas de Israel.
4 E tërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.
En Ti confiaron nuestros padres; Confiaron, y Tú los libraste.
5 T ë klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.
A Ti clamaron, y fueron librados; En Ti confiaron, y no fueron decepcionados.
6 P or unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.
Pero yo soy gusano, y no hombre; Oprobio de los hombres, y despreciado del pueblo.
7 T ërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,
Todos los que me ven, de mí se burlan; Hacen muecas con los labios, menean la cabeza, diciendo:
8 d uke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".
Que se encomiende al Señor; que El lo libre; Que El lo rescate, puesto que en El se deleita.
9 M e siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.
Porque Tú me sacaste del seno materno; Me hiciste confiar estando a los pechos de mi madre.
10 U në u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.
A Ti fui entregado desde mi nacimiento; Desde el vientre de mi madre Tú eres mi Dios.
11 M os u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.
No estés lejos de mí, porque la angustia está cerca, Pues no hay nadie que ayude.
12 D ema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;
Muchos toros me han rodeado; Toros fuertes de Basán me han cercado.
13 a ta hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.
Avidos abren su boca contra mí, Como un león que despedaza y ruge.
14 M ë derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
Soy derramado como agua, Y todos mis huesos están descoyuntados; Mi corazón es como cera; Se derrite en medio de mis entrañas.
15 F orca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.
Como un tiesto se ha secado mi vigor, Y la lengua se me pega al paladar; Me has puesto en el polvo de la muerte.
16 S epse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.
Porque perros me han rodeado; Me ha cercado cuadrilla de malhechores; Me horadaron las manos y los pies.
17 U në mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.
Puedo contar todos mis huesos; Ellos me miran, me observan.
18 N dajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.
Se reparten entre sí mis vestidos, Y sobre mi ropa echan suertes.
19 P or ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.
Pero Tú, oh Señor, no estés lejos; Fuerza mía, apresúrate a socorrerme.
20 Ç liroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.
Libra mi alma de la espada, Mi única vida de las garras del perro.
21 S hpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.
Sálvame de la boca del león Y de los cuernos de los búfalos; respóndeme.
22 U në do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
Hablaré de Tu nombre a mis hermanos; En medio de la congregación Te alabaré.
23 J u që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.
Los que temen al Señor, alábenlo; Descendencia toda de Jacob, glorifíquenlo, Témanlo, descendencia toda de Israel.
24 S epse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.
Porque El no ha despreciado ni aborrecido la aflicción del angustiado, Ni le ha escondido Su rostro; Sino que cuando clamó al Señor, lo escuchó.
25 S hkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.
De Ti viene mi alabanza en la gran congregación; Mis votos cumpliré delante de los que Le temen.
26 N evojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
Los pobres comerán y se saciarán; Los que buscan al Señor, Lo alabarán. ¡Viva para siempre el corazón de ustedes!
27 T ë gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.
Todos los términos de la tierra se acordarán y se volverán al Señor, Y todas las familias de las naciones adorarán delante de Ti.
28 S epse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.
Porque del Señor es el reino, Y El gobierna las naciones.
29 G jithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.
Todos los grandes de la tierra comerán y adorarán; Se postrarán ante El todos los que descienden al polvo, Aun aquél que no puede conservar viva su alma.
30 P asardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.
La posteridad Le servirá; Esto se dirá del Señor hasta la generación venidera.
31 A ta do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.
Vendrán y anunciarán Su justicia; A un pueblo por nacer, anunciarán que El ha hecho esto.