1 O Perëndi, vëri veshin lutjes sime dhe ki parasysh kërkesën time.

Escucha, oh Dios, mi oración, Y no Te escondas de mi súplica.

2 D ëgjo kërkesën time dhe përgjigjmu; ankohem vazhdimisht dhe rënkoj,

Atiéndeme y respóndeme; Conmovido estoy en mi queja y muy conturbado,

3 p ër zërin e armikut, për shtypjen e të pabesit; sepse më bien mbi kurriz disa fatkeqësi dhe në zemërimin e tyre më ndjekin këmba këmbës.

A causa de la voz del enemigo, Por la opresión del impío; Porque echan iniquidad sobre mí, Y con furia me persiguen.

4 Z emra ime është e shqetësuar në trupin tim dhe tmerre që shkaktojnë vdekjen kanë rënë mbi mua.

Angustiado está mi corazón dentro de mí, Y sobre mí han caído los terrores de la muerte.

5 F rika dhe të drithma më kanë sulmuar dhe tmerri më ka mposhtur.

Terror y temblor me invaden, Y horror me ha cubierto.

6 P randaj kam thënë: "Ah, sikur të kisha krahë si një pëllumb! Do të fluturoja larg për të gjetur prehje.

Y dije: “¡Quién me diera alas como de paloma! Volaría y hallaría reposo.

7 J a, do të ikja larg dhe do të qëndroja në shkretëtirë. (Sela)

Ciertamente huiría muy lejos; Moraría en el desierto. (Selah)

8 D o të shpejtoja për të gjetur një strehë nga era e furishme dhe nga furtuna".

Me apresuraría a buscar mi lugar de refugio Contra el viento borrascoso y la tempestad.”

9 S hkatërroji, o Zot, ngatërro gjuhët e tyre, sepse kam parë dhunë dhe kacafytje në qytet.

Confunde, Señor, divide sus lenguas, Porque he visto violencia y rencilla en la ciudad.

10 D itën dhe natën sillen mbi muret e tij; brenda tij sundojnë e keqja dhe çoroditja.

Día y noche la rondan sobre sus muros, Y en medio de ella hay iniquidad y malicia.

11 N ë mes të tij është lakmia; shtypja dhe gënjeshtra janë të zakonshme në rrugët e tij.

Hay destrucción en medio de ella, Y la opresión y el engaño no se alejan de sus calles.

12 S epse nuk ka qenë një armiku im që tallej me mua, përndryshe do ta kisha duruar; nuk ka qenë një që më urrente ai që u ngrit kundër meje, ndryshe do t’i isha fshehur atij.

Porque no es un enemigo el que me reprocha, Si así fuera, podría soportar lo; Ni es uno que me odia el que se ha alzado contra mí, Si así fuera, podría ocultarme de él;

13 P or ke qenë ti, një njeri si unë, shoku im dhe miku im i ngushtë.

Sino tú, que eres mi igual, Mi compañero, mi íntimo amigo;

14 B ënim bashkë biseda të këndshme dhe shkonim bashkë në shtëpinë e Perëndisë.

Nosotros que juntos teníamos dulce comunión, Que con la multitud andábamos en la casa de Dios.

15 I zëntë befas vdekja, u ulshin të gjallë në Sheol, sepse në banesat e tyre dhe në mes tyre nuk ka veçse ligësi.

Que la muerte sorprenda a mis enemigos, Que desciendan vivos al Seol, Porque la maldad está en su morada, en medio de ellos.

16 S a për mua, do t’i kërkoj ndihmë Perëndisë, dhe Zoti do të më shpëtojë.

En cuanto a mí, a Dios invocaré, Y el Señor me salvará.

17 N ë mbrëmje, në mëngjes dhe në mesditë do të ankohem dhe do të rënkoj, dhe ai do të dëgjojë zërin tim.

Tarde, mañana y mediodía me lamentaré y gemiré, Y El oirá mi voz.

18 A i do ta shpengojë jetën time dhe do ta sigurojë nga lufta që bëhet kundër meje, sepse janë të shumtë ata që janë ngritur kundër meje.

En paz redimirá mi alma de la guerra que hay contra mí, Pues son muchos los que están contra mí.

19 P erëndia do të më dëgjojë dhe ka për t’i poshtëruar, ai që ulet si sovran gjithnjë, sepse ata nuk ndryshojnë dhe nuk kanë frikë nga Perëndia. (Sela)

Dios oirá y les responderá, El, que reina desde la antigüedad, (Selah) Porque no hay cambio en ellos Ni temen a Dios.

20 A i ka shtrirë duart kundër atyre që jetonin në paqe me të, ka shkelur besëlidhjen e tij.

Aquél ha extendido sus manos contra los que estaban en paz con él, Ha violado su pacto.

21 G oja e tij ishte më e ëmbël se gjalpi, por në zemër ai kishte luftën; fjalët e tij ishin më të buta se vaji, por ishin shpata të zhveshura.

Las palabras de su boca eran más blandas que la mantequilla, Pero en su corazón había guerra; Más suaves que el aceite eran sus palabras, Sin embargo, eran espadas desnudas.

22 H idh mbi Zotin barrën tënde, dha ai do të të mbajë; ai nuk do të lejojë kurrë që i drejti të lëkundet.

Echa sobre el Señor tu carga, y El te sustentará; El nunca permitirá que el justo sea sacudido.

23 P or ti, o Perëndi, do t’i zbresësh këta në pusin e humbjes; njerëzit gjakatarë dhe hileqarë nuk do të arrijnë në gjysmën e ditëve të tyre; por unë do të kem besim te ti.

Pero Tú, oh Dios, harás caer a los malvados en el pozo de la destrucción; Los hombres sanguinarios y engañadores no vivirán la mitad de sus días; Pero yo en Ti confiaré.