1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
Oh Señor, Dios de mi salvación, De día y de noche he clamado delante de Ti.
2 A rriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
Llegue mi oración a Tu presencia; Inclina Tu oído a mi clamor.
3 s epse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.
Porque mi alma está llena de males, Y mi vida se ha acercado al Seol.
4 T animë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
Soy contado entre los que descienden a la fosa; He llegado a ser como hombre sin fuerza,
5 J am braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
Abandonado entre los muertos; Como los caídos a espada que yacen en el sepulcro, De quienes ya no Te acuerdas, Y que han sido arrancados de Tu mano.
6 T i më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
Me has puesto en la fosa más profunda, En lugares tenebrosos, en las profundidades.
7 M bi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Ha reposado sobre mí Tu furor, Y me has afligido con todas Tus olas. (Selah)
8 T i më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
Has alejado de mí mis amistades, Me has hecho objeto de repugnancia para ellos; Encerrado estoy y no puedo salir.
9 S yri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
Han languidecido mis ojos a causa de la aflicción; Oh Señor, cada día Te he invocado, He extendido mis manos hacia Ti.
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
¿Harás maravillas a los muertos? ¿Se levantarán los muertos y Te alabarán ? (Selah)
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
¿Se hablará de Tu misericordia en el sepulcro, Y de Tu fidelidad en el Abadón (lugar de destrucción)?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
¿Se darán a conocer Tus maravillas en las tinieblas, Y Tu justicia en la tierra del olvido?
13 P or unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
Pero yo, a Ti pido auxilio, Señor, Y mi oración llega ante Ti por la mañana.
14 P se më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
¿Por qué, Señor, rechazas mi alma ? ¿ Por qué escondes de mí Tu rostro ?
15 K am qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
He estado afligido y a punto de morir desde mi juventud; Sufro Tus terrores, estoy abatido.
16 M bi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Sobre mí ha pasado Tu ardiente ira; Tus terrores me han destruido.
17 m ë kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
Me han rodeado como aguas todo el día; A una me han cercado.
18 K e larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
Has alejado de mí al compañero y al amigo; Mis conocidos están en tinieblas.