1 H e waiata, he himene ma nga tama a Koraha. Ki te tino kaiwhakatangi. Maharata Reanoto. He Makiri na Hemana Eterahi. E Ihowa, e te Atua o toku whakaoranga, he tangi taku ki tou aroaro i te ao, i te po.
Oh Señor, Dios de mi salvación, De día y de noche he clamado delante de Ti.
2 K ia tae atu taku inoi ki tou aroaro: whakatitahatia mai tou taringa ki taku tangi.
Llegue mi oración a Tu presencia; Inclina Tu oído a mi clamor.
3 K ua ki hoki toku wairua i te pouri, a e whakatata ana toku ora ki te reinga.
Porque mi alma está llena de males, Y mi vida se ha acercado al Seol.
4 K ua taua tahitia ahau me te hunga e heke ana ki te rua; e rite ana ahau ki te tangata kahore ona awhina!
Soy contado entre los que descienden a la fosa; He llegado a ser como hombre sin fuerza,
5 I maka ki waenga i nga tupapaku, me he tangata i patua e takoto ana i te urupa, kahore nei e maharatia e koe i muri; he mea momotu ke ratou na tou ringa.
Abandonado entre los muertos; Como los caídos a espada que yacen en el sepulcro, De quienes ya no Te acuerdas, Y que han sido arrancados de Tu mano.
6 K ua whakatakotoria ahau e koe ki te rua i raro riro, ki te pouri, ki nga rire.
Me has puesto en la fosa más profunda, En lugares tenebrosos, en las profundidades.
7 E pehia ana ahau e tou riri, e pakia ana hoki e koe ki au ngaru katoa. (Hera.
Ha reposado sobre mí Tu furor, Y me has afligido con todas Tus olas. (Selah)
8 K ua whakamataratia atu e koe oku hoa kia tawhiti i ahau: kua meinga ahau e koe hei mea whakarihariha ki a ratou: kua uakina mai ahau, a kahore e puta ki waho.
Has alejado de mí mis amistades, Me has hecho objeto de repugnancia para ellos; Encerrado estoy y no puedo salir.
9 K ua he toku kanohi i te tangihanga: e karanga ana ahau ki a koe, e Ihowa, i nga ra katoa, kua totoro hoki oku ringa ki a koe.
Han languidecido mis ojos a causa de la aflicción; Oh Señor, cada día Te he invocado, He extendido mis manos hacia Ti.
10 T era ranei koe e mahi merekara ki nga tupapaku? E ara koia te hunga kua mate ki te whakamoemiti ki a koe? (Hera.
¿Harás maravillas a los muertos? ¿Se levantarán los muertos y Te alabarán ? (Selah)
11 K a kauwhautia ranei tou aroha i roto i te urupa? tou pono i roto i te ngaromanga?
¿Se hablará de Tu misericordia en el sepulcro, Y de Tu fidelidad en el Abadón (lugar de destrucción)?
12 E matauria koia au mea whakamiharo i roto i te pouri? tou tika i te whenua o te warewaretanga?
¿Se darán a conocer Tus maravillas en las tinieblas, Y Tu justicia en la tierra del olvido?
13 K o ahau ia kua karanga ki a koe, e Ihowa: a i te ata ka tae atu taku inoi ki tou aroaro.
Pero yo, a Ti pido auxilio, Señor, Y mi oración llega ante Ti por la mañana.
14 H e aha, e Ihowa, i panga ai toku wairua e koe? He aha i huna ai tou mata ki ahau?
¿Por qué, Señor, rechazas mi alma ? ¿ Por qué escondes de mí Tu rostro ?
15 N o toku tamarikitanga ake ano i pakia ai ahau, i whakahemohemo ai: i ahau e pehia ana e au whakawehi, ka pororaru noa iho.
He estado afligido y a punto de morir desde mi juventud; Sufro Tus terrores, estoy abatido.
16 I tika tou riri nui ma runga i ahau; kua haukotia ahau e au mea whakawehi.
Sobre mí ha pasado Tu ardiente ira; Tus terrores me han destruido.
17 A no he wai ratou ki te karapoti i ahau i te ra roa nei; hui tahi ratou ki te taiawhio i ahau.
Me han rodeado como aguas todo el día; A una me han cercado.
18 K ua wehea e koe kia tawhiti atu i ahau te hoa hei aroha mai, me oku hoa ki roto ki te pouri.
Has alejado de mí al compañero y al amigo; Mis conocidos están en tinieblas.