Job 32 ~ Job 32

picture

1 H eoi mutu ake te whakahoki kupu a enei tangata tokotoru ki a Hopa, no te mea he tika ia ki tona nei whakaaro.

Entonces estos tres hombres dejaron de responder a Job porque él era justo a sus propios ojos.

2 N a kua mura te riri o Erihu tama a Parakere Puti, no te whanau i a Rame: mura ana tona riri ki a Hopa, no te mea ki tana tika rawa ia i te Atua.

Pero se encendió la ira de Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram. Se encendió su ira contra Job porque se justificaba delante de Dios.

3 I mura ano tona riri ki ona hoa tokotoru, no te mea kihai i kitea e ratou he kupu hei whakahokinga atu, heoi kei te whakahe ano ratou i a Hopa.

Su ira se encendió también contra sus tres amigos porque no habían hallado respuesta, y sin embargo habían condenado a Job.

4 N a i tatari a Erihu kia korero ia ki a Hopa, no te mea he kaumatua ake ratou i a ia.

Eliú había esperado para hablar a Job porque los otros eran de más edad que él.

5 A , no te kitenga o Erihu kahore he kupu i nga mangai o aua tangata tokotoru hei whakahokinga atu, mura ana tona riri.

Pero cuando vio Eliú que no había respuesta en la boca de los tres hombres, se encendió su ira.

6 N a ka oho a Erihu tama a Parakere Puti, ka mea, He taitamariki ahau, ko koutou ia he koroheke rawa; koia ahau i hopohopo ai, i wehi ai ki te whakaatu i toku whakaaro ki a koutou.

Y respondió Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, y dijo: “Yo soy joven, y ustedes ancianos; Por eso tenía timidez y me atemorizaba declararles lo que pienso.

7 I mea ahau, Ma nga ra te korero, ma nga tau kua maha e whakaatu te whakaaro nui.

Yo pensé que los días hablarían, Y los muchos años enseñarían sabiduría.

8 O tiia he wairua ano to te tangata, na te manawa ano o te Kaha Rawa ratou i whai mahara ai.

Pero hay un espíritu en el hombre, Y el soplo del Todopoderoso (Shaddai) le da entendimiento.

9 K o nga tangata nunui, kahore o ratou whakaaro nui, ko nga kaumatua, kahore e matau ki te whakawa.

Los de muchos años quizá no sean sabios, Ni los ancianos entiendan justicia.

10 K oia ahau i mea ai, Whakarongo ki ahau; ka whakakite hoki ahau i toku whakaaro.

Por eso digo: ‘Escúchenme, También yo declararé lo que pienso.’

11 N ana, i tatari ahau ki a koutou kupu; i whai taringa atu ki o koutou whakaaro mohio i a koutou e rapu kupu ana.

Yo esperé sus palabras, Escuché sus argumentos, Mientras buscaban qué decir;

12 N ana, mahara tonu atu ahau ki a koutou, a kihai tetahi o koutou i whakaatu i te he o Hopa, i whakahoki kupu ranei ki ana korero.

Les presté además mucha atención. Pero no hubo ninguno que pudiera contradecir a Job, Ninguno de ustedes que respondiera a sus palabras.

13 K ei mea koutou, Kua kitea e matou te mohio, na te Atua ia i turaki, ehara i te tangata.

No digan: ‘Hemos hallado sabiduría; Dios lo derrotará, no el hombre.’

14 N a kihai ana kupu i anga mai ki ahau; e kore ano tana e utua e ahau ki a koutou kupu.

Pero él no ha dirigido sus palabras contra mí, Ni yo le responderé con los argumentos de ustedes.

15 P orahurahu kau ana ratou, kore ake a ratou kupu whakahoki: mutu ake a ratou korero.

Están desconcertados, ya no responden; Les han faltado las palabras.

16 K ia tatari ahau, no te mea kahore ratou e korero, no te mea e tu kau ana ratou, kahore e whakahoki atu?

¿Y he de esperar porque no hablan, Porque se detienen y ya no responden?

17 M e korero atu hoki e ahau aku kupu, maku ano e whakaatu toku whakaaro.

Yo también responderé mi parte, Yo también declararé lo que pienso.

18 K i tonu hoki ahau i te korero; e akiakina ana ahau e te wairua i roto i ahau.

Porque estoy lleno de palabras; Dentro de mí el espíritu me constriñe.

19 N ana, ko toku kopu rite tonu ki te waina kahore nei ona putanga; ki te ipu hou e tata ana ia te pakaru.

Mi vientre es como vino sin respiradero, Está a punto de reventar como odres nuevos.

20 M e korero ahau, kia ta ai toku manawa; ka puaki toku mangai, ka whakahoki kupu ahau.

Déjenme hablar para que encuentre alivio, Déjenme abrir los labios y responder.

21 N a kaua ahau e whakapai ki te kanohi tangata; e kore hoki ahau e hoatu ingoa whakapaipai ki te tangata.

Que no haga yo acepción de persona, Ni use lisonja con nadie.

22 K ahore hoki ahau e mohio ki te whakapati; penei kua riro wawe ahau i toku Kaihanga.

Porque no sé lisonjear, De otra manera mi Hacedor me llevaría pronto.