1 H e inoi na te ngakau mamae, i a ia e pehia ana, a maringi a wai ana tana tangi ki te aroaro o Ihowa. Whakarongo ki taku inoi, e Ihowa, kia puta atu taku tangi ki a koe.
Oh Señor, escucha mi oración, Y llegue a Ti mi clamor.
2 K aua e huna tou mata ki ahau i te ra e pouri ai ahau; whakatitahatia mai tou taringa ki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau i te ra e karanga ai ahau.
No escondas de mí Tu rostro en el día de mi angustia; Inclina hacia mí Tu oído; El día en que Te invoco, respóndeme pronto.
3 K a memeha hoki oku ra ano he paoa: ka kaia oku wheua ano he motumotu.
Porque mis días han sido consumidos en humo, Y como brasero han sido quemados mis huesos.
4 K ua pakia toku ngakau, kua memenge, ano he tarutaru; i wareware ai ahau ki te kai i taku taro.
Mi corazón ha sido herido como la hierba y se ha secado, Y hasta me olvido de comer mi pan.
5 P iri tonu oku iwi ki toku kiri i toku reo aue.
A causa de la intensidad de mi gemido Mis huesos se pegan a la piel.
6 H e rite ahau ki te matuku i te koraha, ki te koukou i te wahi mokemoke.
Me parezco al pelícano del desierto; Como el búho de las soledades he llegado a ser.
7 M ataara tonu ahau; toku rite kei te pihoihoi mokemoke i runga i te tuanui.
No puedo dormir; Soy cual pájaro solitario sobre un tejado.
8 E tawai ana oku hoariri ki ahau i te ra roa; ko te hunga e porangirangi ana mai ki ahau, ko ahau ta ratou oati.
Mis enemigos me han afrentado todo el día; Los que me escarnecen han usado mi nombre como maldición.
9 K ainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata.
Porque he comido cenizas por pan, Y con lágrimas he mezclado mi bebida,
10 I tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe.
A causa de Tu indignación y de Tu enojo; Pues Tú me has levantado y me has rechazado.
11 H e rite oku ra ki te atarangi e whakawairua kau ana: a kua memenge ahau ano he tarutaru.
Mis días son como sombra que se alarga; Y yo me seco como la hierba.
12 K o koe ia, e Ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa.
Pero Tú, Señor, permaneces para siempre, Y Tu nombre por todas las generaciones.
13 T era koe e whakatika, e aroha ki a Hiona; kua taka mai hoki te wa, ae ra, te tino wa, hei atawhainga i a ia.
Te levantarás y tendrás compasión de Sion, Porque es tiempo de apiadarse de ella, Pues ha llegado la hora.
14 E manakohia ana hoki e au pononga ona kohatu, e awangawanga ana ki tona puehu.
Ciertamente Tus siervos se deleitan en sus piedras, Y se apiadan de su polvo.
15 P enei ka wehingia te ingoa o Ihowa e nga tauiwi, tou kororia hoki e nga kingi katoa o te whenua.
Las naciones temerán el nombre del Señor, Y todos los reyes de la tierra, Su gloria.
16 N a Ihowa hoki i hanga a Hiona, kua kitea ia i tona kororia.
Porque el Señor ha edificado a Sion, Y se ha manifestado en Su gloria.
17 K ua tahuri ia ki te inoi a te rawakore: kihai i whakahawea ki ta ratou inoi.
Ha considerado la oración de los menesterosos, Y no ha despreciado su plegaria.
18 K a tuhituhia tenei mo to muri whakatupuranga: a ka whakamoemiti ki a Ihowa te iwi meake hanga.
Esto se escribirá para las generaciones futuras, Para que un pueblo aún por crear alabe al Señor.
19 M ona i titiro iho i te tiketike o tona wahi tapu: i titiro iho a Ihowa i te rangi ki te whenua;
Pues El miró desde Su excelso santuario; Desde el cielo el Señor se fijó en la tierra,
20 K i te whakarongo ki te aue a te herehere, ki te wewete i te hunga kua motuhia mo te mate;
Para oír el gemido de los prisioneros, Para poner en libertad a los condenados a muerte;
21 K ia whakapuakina ai te ingo o Ihowa i Hiona, me te whakamoemiti ki a ia i Hiruharama;
Para que los hombres anuncien en Sion el nombre del Señor Y Su alabanza en Jerusalén,
22 I te huihuinga o nga iwi, o nga kingitanga, ki te mahi ki a Ihowa.
Cuando los pueblos y los reinos se congreguen a una Para servir al Señor.
23 W hakangoikoretia iho e ia toku kaha i te ara: kua torutoru i a ia oku ra.
El debilitó mis fuerzas en el camino; Acortó mis días.
24 I mea ahau, E toku Atua, kaua ahau e tangohia i waenganui o oku ra: kei nga whakatupuranga katoa ou tau.
Dije: “Dios mío, no me lleves a la mitad de mis días; Tus años son por todas las generaciones.
25 N onamata te whenua i whakaturia ai e koe, a he mahi nga rangi na ou ringa.
Desde la antigüedad Tú fundaste la tierra, Y los cielos son la obra de Tus manos.
26 K o era e hemo atu, ko koe ia e mau tonu: ae ra, ka tawhitotia katoatia me he weweru; ka whakaputaia ketia ratou e koe ano he kakahu, a ka whakaputaia ketia.
Ellos perecerán, pero Tú permaneces. Todos ellos como una vestidura se desgastarán, Como vestido los cambiarás, y serán cambiados.
27 K o koe ia, ko koe tonu, kahore hoki he mutunga o ou tau.
Pero Tú eres el mismo, Y Tus años no tendrán fin.
28 K a whai nohoanga nga tama a au pononga, ka pumau o ratou uri ki tou aroaro.
Los hijos de Tus siervos permanecerán, Y su descendencia será establecida delante de Ti.”