1 H e Makiri na Ahapa. Kia anga mai te taringa, e toku iwi, ki taku ture: tahuri mai o koutou taringa ki nga kupu a toku mangai.
Escucha, pueblo mío, mi enseñanza; Inclinen ustedes su oído a las palabras de mi boca.
2 K a puaki te kupu whakarite i toku mangai, ka korerotia e ahau nga mea ngaro onamata:
En parábolas abriré mi boca; Hablaré enigmas de la antigüedad,
3 I rongo nei, i matau nei tatou, i korero ai hoki o tatou matua ki a tatou.
Que hemos oído y conocido, Y que nuestros padres nos han contado.
4 E kore e huna e matou i a ratou tamariki: me whakaatu ki to muri whakatupuranga nga whakamoemiti ki a Ihowa, me tona kaha, me ana mahi whakamiharo i mea ai ia.
No lo ocultaremos a sus hijos, Sino que contaremos a la generación venidera las alabanzas del Señor, Su poder y las maravillas que hizo.
5 K ua pumau hoki i a ia he whakaaturanga i roto i a Hakopa, kua takoto he ture i roto i a Iharaira: a whakahaua mai ana e ia o tatou tupuna, kia whakaakona ki a ratou tamariki.
Porque El estableció un testimonio en Jacob, Y puso una ley en Israel, La cual ordenó a nuestros padres Que enseñaran a sus hijos,
6 K ia matauria ai e to muri whakatupuranga, e nga tamariki e whanau, e ara ake a mua: mo ta ratou whakaatu ki a ratou tamariki.
Para que la generación venidera lo supiera, aun los hijos que habían de nacer, Y éstos se levantaran y lo contaran a sus hijos,
7 K ia u ai ta ratou tumanako ki te Atua, kei wareware hoki ki nga mahi a te Atua: engari kia mau ki ana whakahau.
Para que ellos pusieran su confianza en Dios, Y no se olvidaran de las obras de Dios Sino que guardaran Sus mandamientos;
8 K ei rite hoki ki o ratou tupuna, ki te whakatupuranga whakakeke, tutu, ki te whakatupuranga kihai nei i whakatikatika i to ratou ngakau, kihai hoki i u to ratou wairua ki te Atua.
Y que no fueran como sus padres, Una generación porfiada y rebelde, Generación que no preparó su corazón, Y cuyo espíritu no fue fiel a Dios.
9 H e hunga mau patu nga tama a Eparaima, he hunga hapai kopere, heoi tahuri ana ratou i te ra o te tatauranga.
Los hijos de Efraín eran arqueros bien equipados, Pero volvieron las espaldas el día de la batalla.
10 K ihai i puritia e ratou te kawenata a te Atua; kihai ano i pai ki te haere i tana ture;
No guardaron el pacto de Dios Y rehusaron andar en Su ley;
11 H eoi, kua wareware ki ana mahi, me ana mea whakamiharo i whakakitea e ia ki a ratou.
Olvidaron Sus obras Y los milagros que les había mostrado.
12 H e mea whakamiharo ana mahi i te aroaro o o ratou tupuna, i te whenua o Ihipa, i te parae o Toana.
El hizo maravillas en presencia de sus padres, En la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.
13 T apahia ana e ia te moana, a meinga ana ratou kia whiti: tu ake i a ia nga wai ano he puranga.
Dividió el mar y los hizo pasar, Y contuvo las aguas como en un montón.
14 H e mea arahi ratou e ia i te awatea ki te kapua: i te roa hoki o te po ki te marama o te ahi.
Después los guió de día con la nube Y toda la noche con un resplandor de fuego.
15 I wahia e ia nga kohatu i te koraha; a me te mea no nga rire nui tana wai hei inu ma ratou.
Partió las rocas en el desierto, Y les dio agua tan abundante como las profundidades del océano;
16 P uta mai ana i a ia he awa i roto i te kamaka: meinga ana nga wai kia heke, ano he waipuke.
Hizo salir corrientes de la peña E hizo descender aguas como ríos.
17 H eoi ka hara ano ratou ki a ia: whakatoi ana ki te Runga Rawa i te koraha.
Pero aún siguieron pecando contra El, Rebelándose contra el Altísimo en el desierto.
18 N a kei te whakamatautau to ratou ngakau i te Atua, kei te inoi kai ma to ratou hiahia.
Y en sus corazones tentaron a Dios, Pidiendo comida a su gusto.
19 I korero kino ano ratou ki te Atua, i mea; E ahei ranei i te Atua te taka he tepu ki te koraha?
Hablaron contra Dios, Y dijeron: “¿Podrá Dios preparar mesa en el desierto ?
20 N ana, ko tana patunga i te kohatu, ka pakaru mai te wai, a puke ana nga awa: e taea ano ranei e ia te homai taro, e pae ranei i a ia he kikokiko ma tana iwi?
Entonces El golpeó la roca y brotaron aguas, Y torrentes se desbordaron; ¿Podrá también dar pan? ¿Proveerá carne para Su pueblo ?”
21 N a ko te rongonga o Ihowa, na ka riri: a toro ana te kapura ki a Hakopa, puta ake ana te riri ki a Iharaira;
Por tanto, al oírlo, el Señor se indignó; Un fuego se encendió contra Jacob, Y aumentó también la ira contra Israel,
22 M o ratou kihai i whakapono ki te Atua, kihai ano i whakawhirinaki ki tana whakaoranga.
Porque no creyeron en Dios, Ni confiaron en Su salvación.
23 N ana nei hoki i whakahau nga kapua i runga, i whakatuwhera nga tatau o te rangi.
Sin embargo, dio órdenes a las nubes arriba, Y abrió las puertas de los cielos;
24 A whakauaina iho te mana ki runga ki a ratou hei kai; homai ana hoki e ia te witi o te rangi ma ratou.
Hizo llover sobre ellos maná para comer, Y les dio comida del cielo.
25 K ai ana te tangata i ta te anahera kai: i tukua e ia he kai ma ratou, a makona noa.
Pan de ángeles comió el hombre; Dios les mandó comida hasta saciarlos.
26 I whakaohokia e ia te marangai i te rangi: i takina ano te tonga e tona kaha.
Hizo soplar en el cielo el viento del este, Y con Su poder dirigió el viento del este,
27 A whakauaina iho e ia te kikokiko ki a ratou ano he puehu; he manu whai pakau ano he one no te moana.
El hizo llover sobre ellos carne como polvo, Aladas aves como arena de los mares,
28 A whakangahorotia iho e ia ki waenganui i to ratou puni: ki o ratou nohoanga a tawhio noa.
Y las hizo caer en medio del campamento, Alrededor de sus viviendas.
29 N a kai ana ratou, tino makona; i tukua hoki e ia ki a ratou ta ratou i hiahia ai:
Comieron y quedaron bien saciados, Y les concedió su deseo.
30 K ihai ratou i ngaruru ki ta ratou i hiahia ai; a i roto tonu ta ratou kai i o ratou mangai,
Antes de que hubieran satisfecho su deseo, Mientras la comida aún estaba en su boca,
31 N a ka pa te riri o te Atua ki a ratou, a patua iho e ia te hunga tetere o ratou; piko ana i a ia nga taitamariki o Iharaira.
La ira de Dios se alzó contra ellos Y mató a algunos de los más robustos, Y subyugó a los escogidos de Israel.
32 A hakoa pa katoa tenei, i hara ano ratou, kihai ano i whakapono ki ana mahi whakamiharo.
A pesar de todo esto, todavía pecaron Y no creyeron en Sus maravillas.
33 I whakapaua ai e ia o ratou ra ki te horihori, o ratou tau ki te potatutatu.
El, pues, hizo terminar sus días en vanidad, Y sus años en terror súbito.
34 K a patua ratou e ia, na, ka rapu ratou i a ia, a ka hoki, ka ui wawe ki te Atua.
Cuando los hería de muerte, entonces Lo buscaban, Y se volvían y buscaban con diligencia a Dios;
35 K a mahara hoki ko te Atua to ratou kohatu, ko te Atua, ko te Runga Rawa, to ratou kaihoko.
Se acordaban de que Dios era su Roca, Y el Dios Altísimo su Redentor.
36 O tiia kei te patipati o ratou mangai ki a ia, a teka ana o ratou arero ki a ia.
Pero con su boca Lo engañaban Y con su lengua Le mentían.
37 K ihai hoki to ratou ngakau i tika ki a ia; kihai ano ratou i u ki tana kawenata.
Pues su corazón no era leal para con El, Ni eran fieles a Su pacto.
38 K o tana ia, he aroha; hipokina ana e ia te he, kihai ano i whakangaro: ae ra, he maha ana whakahokinga iho i tona riri, a kihai i oho katoa tona riri.
Pero El, siendo compasivo, perdonaba sus iniquidades y no los destruía; Muchas veces contuvo Su ira, Y no despertó todo Su furor.
39 I mahara hoki ia he kikokiko nei ratou: he hau e pahure atu ana, a e kore e hoki mai.
Se acordaba de que ellos eran carne, Un soplo que pasa y no vuelve.
40 A no te tini o a ratou whakatoinga i a ia i te koraha, o a ratou whakapouritanga i a ia i te tahora!
¡Cuántas veces se rebelaron contra El en el desierto, Y Lo entristecieron en las soledades!
41 H oki whakamuri ana ratou, whakamatautau ana i te Atua: whakatoia ana e ratou te Mea Tapu o Iharaira.
Tentaron a Dios una y otra vez, Y afligieron al Santo de Israel.
42 K ihai ratou i mahara ki tona ringa, ki te ra i whakaorangia ai ratou e ia i te hoariri;
No se acordaron de Su poder, Del día que los redimió del adversario,
43 K i tana meatanga i ana tohu ki Ihipa, i ana merekara ki te parae o Toana;
Cuando hizo Sus señales en Egipto, Y Sus prodigios en el campo de Zoán.
44 I puta ke ai i a ia o ratou awa hei toto, me o ratou manga wai, te inu ai ratou.
Convirtió en sangre sus ríos Y sus corrientes, y no pudieron beber.
45 I tonoa ai e ia he huihuinga namu ki a ratou, a pau iho ratou; he poroka, i huna ai ratou.
Envió entre ellos enjambres de moscas que los devoraban, Y ranas que los destruían.
46 A hoatu ana e ia o ratou hua ki te moka; me to ratou mauiui ki te mawhitiwhiti.
Entregó también sus cosechas al saltamontes, Y el fruto de su trabajo a la langosta.
47 W hakamatea ana e ia a ratou waina ki te whatu, a ratou rakau hikamora ki te haupapa.
Destruyó sus viñas con granizo, Y sus sicómoros con escarcha.
48 T ukua ana e ia a ratou kararehe ma te whatu, a ratou kahui ma nga uira.
Entregó también al granizo sus ganados, Y sus rebaños a los rayos.
49 I tukua whakareretia e ia ki a ratou tona riri, aritarita, weriweri, me te raruraru; he whakaeke na nga anahera kino.
Envió sobre ellos el ardor de Su ira, Furia, indignación y angustia, Un ejército de ángeles destructores.
50 A whakatikaia ana e ia he ara mo tona riri; kihai i tohungia to ratou wairua kei mate: otiia tukua ana e ia to ratou ora ki te mate uruta.
Preparó senda para Su ira; No libró sus almas de la muerte, Sino que entregó sus vidas a la plaga,
51 N a patua iho e ia nga matamua i Ihipa, te muanga o to ratou kaha i nga teneti o Hama.
E hirió a todos los primogénitos en Egipto, Las primicias de su virilidad en las tiendas de Cam.
52 O tira arahina ana e ia ana ake tangata ano he hipi; whakahaerea ana ratou e ia i te koraha ano he kahui.
Pero a Su pueblo lo sacó como a ovejas, Como a rebaño los condujo en el desierto;
53 N a ka arahina marietia ratou e ia, te wehi ratou: ko o ratou hoariri ia taupokina iho e te moana.
Los guió con seguridad, de modo que no temieron, Pero el mar se tragó a sus enemigos.
54 N a ka kawea ratou e ia ki te rohe o tona wahi tapu, ki tenei maunga, i hokona nei e tona matau.
Los trajo, pues, a Su tierra santa, A esta tierra montañosa que Su diestra había adquirido.
55 P eia ana e ia nga tauiwi i to ratou aroaro: a wehea ana e ia he kainga mo ratou ki te aho, whakanohoia iho nga hapu o Iharaira ki o ratou teneti.
Y expulsó a las naciones de delante de ellos; Las repartió con medida por herencia, E hizo habitar en sus tiendas a las tribus de Israel.
56 H eoi ka whakamatauria, ka whakatoia e ratou te Atua, te Runga Rawa; kihai hoki i mau ki ana whakaaturanga;
Sin embargo ellos pusieron a prueba y provocaron al Dios Altísimo, Y no guardaron Sus testimonios,
57 A hoki whakamuri ana, mahi hianga ana, pera ana me o ratou matua: parori ke ana ratou, he pera me te kopere tinihanga.
Sino que se volvieron atrás y fueron desleales como sus padres; Se desviaron como arco engañoso.
58 N a ko o ratou wahi tiketike hei whakapataritari i a ia; ko o ratou whakapakoko hei mea i a ia kia hae.
Lo provocaron con sus lugares altos, Y despertaron Sus celos con sus imágenes talladas.
59 I te rongonga o te Atua, ka riri, ka tino whakarihariha hoki ki a Iharaira.
Al oírlo Dios, se indignó, Y aborreció a Israel en gran manera.
60 A mahue ake i a ia te tapenakara a Hiro, te teneti i whakaturia e ia ki waenganui i nga tangata;
Abandonó la morada en Silo, La tienda que había levantado entre los hombres,
61 A tukua ana e ia tona kaha hei whakarau, tona kororia ki te ringa o te hoariri.
Y entregó al cautiverio Su poderío, Y Su gloria en manos del adversario.
62 I tukua atu ano e ia tana iwi ma te hoari; a i riri ki tona kainga tupu.
Entregó también Su pueblo a la espada, Y se indignó contra Su heredad.
63 P au ake a ratou taitama i te ahi; kihai ano a ratou kotiro i marenatia.
El fuego consumió a sus jóvenes, Y no tuvieron canciones de bodas sus vírgenes.
64 I hinga o ratou tohunga i te hoari; kihai hoki i tangi a ratou pouaru.
Sus sacerdotes cayeron a espada, Y sus viudas no pudieron llorar.
65 N a ka maranga te Ariki ano ko tetahi i te moe, me te tangata kaha e hamama ana i te waina.
Entonces despertó el Señor como de un sueño, Como guerrero vencido por el vino,
66 A patua iho e ia a muri o ona hoariri, meinga ana ratou e ia hei taunutanga mo ake tonu atu.
E hizo retroceder a Sus adversarios, Poniendo sobre ellos una afrenta perpetua.
67 I whakakahore ano ia ki te teneti a Hohepa: a kihai i whiriwhiri i te hapu o Eparaima;
Desechó también la tienda de José, Y no escogió a la tribu de Efraín,
68 H eoi ko te hapu o Hura tana i whiriwhiri ai, ko Maunga Hiona tana i aroha ai.
Sino que escogió a la tribu de Judá, Al Monte Sion que El amaba.
69 A whakaturia ana e ia tona wahi tapu kia pera me nga wahi teitei; me te whenua i whakapumautia e ia mo ake tonu atu.
Y edificó Su santuario como las alturas, Como la tierra que ha fundado para siempre.
70 I whiriwhiria ano e ia a Rawiri, tana pononga: he mea tango nana i nga kainga hipi:
Escogió también a David Su siervo, Lo tomó de entre los rediles de las ovejas;
71 M auria ana mai e ia i te whai i nga hipi whaereere, hei whangai i a Hakopa, i tana iwi, i a Iharaira hoki, i tona kainga tupu.
Lo trajo de cuidar las ovejas con sus corderitos, Para pastorear a Jacob, Su pueblo, Y a Israel, Su heredad.
72 A rite tonu ki te tapatahi o tona ngakau tana whangai i a ratou: he arahi mohio hoki ta tona ringa i a ratou.
Y él los pastoreó según la integridad de su corazón, Y los guió con la destreza de sus manos.