1 " Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

»Grita cuanto puedas; a ver quién te responde. ¿A qué dioses puedes apelar?

2 Z emërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Es un hecho que al necio lo mata la ira, y a los que todo codician los mata la envidia.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

He visto cómo prospera el malvado, pero al mismo tiempo he deseado su desgracia;

4 B ijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

he deseado que sus hijos vivan inseguros, y que en el tribunal no se les haga justicia, que no haya quién los defienda;

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

que los hambrientos se coman su cosecha, y que ellos la rebusquen entre los espinos; que los sedientos los dejen en la ruina.

6 S epse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Ni la aflicción ni los sufrimientos brotan de la tierra sin razón alguna;

7 p or njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

en cambio nosotros somos como las chispas: saltamos por el aire tan sólo para morir.

8 P or unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

»Yo, en tu lugar, recurriría a Dios y me pondría en sus manos.

9 a tij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Dios hace cosas grandes e incomprensibles; ¡imposible contar las maravillas que realiza!

10 q ë i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Con su lluvia cubre toda la tierra; con el agua empapa los campos.

11 q ë ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

A los humildes los enaltece, y a los afligidos los consuela;

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Desbarata los planes de los astutos, y hace que sus proyectos fracasen;

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

atrapa a los malvados con sus propias artimañas y desbarata sus planes perversos.

14 G jatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

En pleno día caminan como ciegos; a pleno sol andan a tientas, como de noche.

15 p or Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Dios libra a los pobres del poder de los impíos; los libra del poder de los violentos y de sus lacerantes ofensas.

16 K ështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Dios es la esperanza de los débiles; Dios les tapa la boca a los malvados.

17 J a, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

»¡Dichoso aquél a quien Dios corrige! Así que agradece la corrección del Todopoderoso.

18 s epse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Dios abre heridas, pero también las sana; hiere tu cuerpo, pero te devuelve la salud.

19 N ga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Cuando te vengan seis desgracias, en la séptima te librará del mal.

20 N ë kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

Aunque haya hambre, él te dará vida; aunque haya guerra, te librará de la espada.

21 D o t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Te librará de la gente de lengua mordaz, y ante un desastre no tendrás nada que temer.

22 D o të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Podrás reírte de la destrucción y del hambre; no temerás que te ataquen las fieras salvajes.

23 s epse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Estarás en paz con las piedras del campo, y los animales salvajes serán tus amigos.

24 D o të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Sabrás lo que es vivir en paz, tendrás tu propio ganado, y nada te faltará.

25 D o të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Disfrutarás de una vasta descendencia, que crecerá como la hierba del campo.

26 D o të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Morirás tras haber vivido una larga vida; en plena madurez, como las espigas de trigo.

27 J a ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".

Esto lo hemos indagado, y sabemos que es verdad; óyelo bien, pues tú mismo puedes comprobarlo.»