1 " Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Strigă acum! Cine îţi va răspunde? Căruia dintre sfinţi îi vei vorbi?

2 Z emërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Nebunul piere ucis de mînia lui, prostul moare ucis de aprinderea lui.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Am văzut pe un nebun prinzînd rădăcină; apoi deodată i-am blestemat locuinţa.

4 B ijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Fiii lui n'au noroc, sînt călcaţi în picioare la poartă, şi nimeni nu i scapă!

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Secerişul lui este mîncat de cei flămînzi, cari vin să -l ia chiar şi din spini, şi averile lui sînt înghiţite de oameni însetaţi.

6 S epse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Nenorocirea nu răsare din ţărînă, şi suferinţa nu încolţeşte din pămînt.

7 p or njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

Omul se naşte ca să sufere, după cum scînteia se naşte ca să zboare.

8 P or unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Eu aş alerga la Dumnezeu, lui Dumnezeu i-aş spune necazul meu.

9 a tij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

El face lucruri mari şi nepătrunse, minuni fără număr.

10 q ë i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

El varsă ploaia pe pămînt, şi trimete apă pe cîmpii.

11 q ë ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

El înalţă pe cei smeriţi, şi izbăveşte pe cei necăjiţi.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

El nimiceşte planurile oamenilor vicleni, şi mînile lor nu pot să le împlinească.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

El prinde pe cei înţelepţi în viclenia lor, şi planurile oamenilor înşelători sînt răsturnate:

14 G jatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

dau peste întunerec în mijlocul zilei, bîjbăie ziua nameaza mare ca noaptea.

15 p or Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Astfel, Dumnezeu ocroteşte pe cel slab împotriva ameninţărilor lor, şi -l scapă din mîna celor puternici.

16 K ështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Aşa încît nădejdea sprijineşte pe cel nenorocit, iar fărădelegea îşi închide gura.

17 J a, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Ferice de omul pe care -l ceartă Dumnezeu! Nu nesocoti mustrarea Celui Atot Puternic.

18 s epse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

El face rana, şi tot El o leagă; El răneşte, şi mîna Lui tămăduieşte.

19 N ga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

De şase ori te va izbăvi din necaz, şi de şapte ori nu te va atinge răul.

20 N ë kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

El te va scăpa de moarte în vreme de foamete, şi de loviturile săbiei în vreme de război.

21 D o t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Vei fi la adăpost de biciul limbii, vei fi fără teamă cînd va veni pustiirea.

22 D o të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Vei rîde de pustiire ca şi de foamete, şi nu vei avea să te temi de fiarele pămîntului.

23 s epse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Căci vei face legămînt pînă şi cu pietrele cîmpului, şi fiarele pămîntului vor fi în pace cu tine.

24 D o të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Vei avea fericire în cortul tău, îţi vei găsi turmele întregi,

25 D o të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

îţi vei vedea sămînţa crescîndu-ţi, şi odraslele înmulţindu-se ca iarba de pe cîmp.

26 D o të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Vei intra în mormînt la bătrîneţă, ca snopul strîns la vremea lui.

27 J a ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".

Iată ce am cercetat, şi aşa este! Ascultă, că sînt spre folosul tău!``