Psalmet 139 ~ Psalmi 139

picture

1 T i më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

(Către mai marele cîntăreţilor. Un psalm al lui David.) Doamne, Tu mă cercetezi de aproape şi mă cunoşti,

2 T i e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

ştii cînd stau jos şi cînd mă scol, şi de departe îmi pătrunzi gîndul.

3 T i e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Ştii cînd umblu şi cînd mă culc, şi cunoşti toate căile mele.

4 S epse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

Căci nu-mi ajunge cuvîntul pe limbă, şi Tu, Doamne, îl şi cunoşti în totul.

5 T i më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Tu mă înconjori pe dinapoi şi pe dinainte, şi-Ţi pui mîna peste mine.

6 N johja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

O ştiinţă atît de minunată este mai pe sus de puterile mele: este prea înaltă ca s'o pot prinde.

7 K u do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Unde mă voi duce departe de Duhul Tău, şi unde voi fugi departe de Faţa Ta?

8 N ë rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty.

Dacă mă voi sui în cer, Tu eşti acolo; dacă mă voi culca în locuinţa morţilor, iată-Te şi acolo;

9 N ë rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Dacă voi lua aripile zorilor, şi mă voi duce să locuiesc la marginea mării,

10 e dhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

şi acolo mîna Ta mă va călăuzi, şi dreapta Ta mă va apuca.

11 P o të them: "Me siguri terri do të më fshehë," madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Dacă voi zice:,, Cel puţin întunerecul mă va acoperi, -şi se va face noapte lumina dimprejurul meu!``

12 t erri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

Iată că nici chiar întunerecul nu este întunecos pentru Tine; ci noaptea străluceşte ca ziua, şi întunerecul ca lumina.

13 P o, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Tu mi-ai întocmit rărunchii, Tu m'ai ţesut în pîntecele mamei mele:

14 U në do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Te laud că sînt o făptură aşa de minunată. Minunate sînt lucrările Tale, şi ce bine vede sufletul meu lucrul acesta!

15 K ockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Trupul meu nu era ascuns de Tine, cînd am fost făcut într'un loc tainic, ţesut în chip ciudat, ca în adîncimile pămîntului.

16 D he sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Cînd nu eram decît un plod fără chip, ochii Tăi mă vedeau; şi în cartea Ta erau scrise toate zilele cari-mi erau rînduite, mai înainte de a fi fost vreuna din ele.

17 O h, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

Cît de nepătrunse mi se par gîndurile Tale, Dumnezeule, şi cît de mare este numărul lor!

18 P o të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Dacă le număr, sînt mai multe decît boabele de nisip. Cînd mă trezesc, sînt tot cu Tine.

19 M e siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

O, Dumnezeule, de ai ucide pe cel rău! Depărtaţi-vă dela mine, oameni setoşi de sînge!

20 A ta flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Ei vorbesc despre Tine în chip nelegiuit, Îţi iau Numele ca să mintă, ei, vrăjmaşii Tăi!

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Să nu urăsc eu, Doamne, pe cei ce Te urăsc, şi să nu-mi fie scîrbă de cei ce se ridică împotriva Ta?

22 U në i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Da, îi urăsc cu o ură desăvîrşită; îi privesc ca pe vrăjmaşi ai mei.

23 M ë heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Cercetează-mă, Dumnezeule, şi cunoaşte-mi inima! Încearcă-mă, şi cunoaşte-mi gîndurile!

24 d he shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

Vezi dacă sînt pe o cale rea, şi du-mă pe calea veciniciei!