1 D avidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:

David a îndreptat către Domnul cuvintele acestei cîntări, după ce Domnul l -a izbăvit din mîna tuturor vrăjmaşilor lui şi din mîna lui Saul.

2 " Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,

El a zis:,, Domnul este stînca mea, cetăţuia mea, Izbăvitorul meu.

3 P erëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!

Dumnezeu este stînca mea, la care găsesc un adăpost, scutul meu şi puterea... care mă mîntuieşte, turnul...... meu cel înalt şi scăparea... mea. Mîntuitorule! Tu mă scapi de sîlnicie.

4 U në i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.

Eu chem pe Domnul cel vrednic de laudă, şi sînt izbăvit de vrămaşii mei.

5 V alët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.

Căci valurile morţii mă înconjuraseră, şivoaiele nimicirii mă înspăimîntaseră;

6 D himbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun e vdekjes e kisha para syve.

legăturile mormîntului mă înconjuraseră, laţurile morţii mă prinseseră.

7 N ë ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.

În strîmtoarea mea, am chemat pe Domnul, am chemat pe Dumnezeul meu; din locaşul Lui, El mi -a auzit glasul, şi strigătul meu a ajuns la urechile Lui.

8 A tëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.

Atunci pămîntul s'a cutremurat şi s'a clătinat, temeliile cerului s'au mişcat şi s'au zguduit, pentrucă El Se mîniase.

9 N jë tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.

Fum se ridica din nările Lui, şi un foc mistuitor ieşea din gura Lui: cărbuni aprinşi ţîşneau din ea.

10 A i i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.

A plecat cerurile, şi S'a pogorît: un nor gros era subt picioarele Lui.

11 A i rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.

Călărea pe un heruvim, şi sbura, venea pe aripile vîntului;

12 S i shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.

era înconjurat cu întunerecul ca şi cu un cort, era înconjurat cu grămezi de ape şi cu nori întunecoşi.

13 N ga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.

Din strălucirea care era înaintea Lui schinteiau cărbuni de foc.

14 Z oti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.

Domnul a tunat din ceruri, Cel Prea Înalt a făcut să -I răsune glasul;

15 H odhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.

a aruncat săgeţi şi a risipit pe vrăjmaşii mei, a aruncat fulgerul, şi i -a pus pe fugă.

16 A tëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.

Fundul mării s'a văzut, temeliile lumii au fost descoperite, de mustrarea Domnului, de vuietul suflării nărilor Lui.

17 A i nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.

El şi -a întins mîna de sus din înălţime, m'a apucat, m'a scos din apele cele mari;

18 M ë çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë

m'a izbăvit de protivnicul meu cel puternic, de vrăjmaşii mei cari erau mai tari decît mine.

19 A ta ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,

Ei mă prinseseră în ziua strîmtorării mele, dar Domnul a fost sprijinitorul meu,

20 a i më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.

El m'a scos la loc larg. El m'a mîntuit, pentrucă mă iubeşte.

21 Z oti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,

Domnul mi -a răsplătit după nevinovăţia mea, mi -a făcut după curăţia mînilor mele;

22 s epse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.

căci am păzit căile Domnului, nu m'am făcut vinovat faţă de Dumnezeul meu.

23 S epse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.

Toate poruncile Lui au fost înaintea mea, şi nu m'am depărtat dela legile Lui.

24 K am qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.

Am fost fără vină înaintea Lui, m'am păzit de fărădelegea mea.

25 P randaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.

De aceea Domnul mi -a răsplătit nevinovăţia mea, după curăţia mea înainte Lui.

26 T i tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;

Cu cel bun Tu eşti bun, cu omul drept Te porţi după dreptate,

27 t i tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.

cu cel curat eşti curat, cu cel îndărătnic Te porţi după îndărătnicia lui.

28 T i shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.

Tu mîntuieşti pe poporul care se smereşte, şi cu privirea Ta, scobori pe cei mîndri.

29 P o, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.

Da, Tu eşti lumina mea, Doamne! Domnul luminează întunerecul meu.

30 M e ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.

Cu Tine mă năpustesc asupra unei oşti înarmate, cu Dumnezeul meu sar peste zid.

31 R ruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.

Căile lui Dumnezeu sînt desăvîrşite, cuvîntul Domnului este curăţit; El este un scut pentru toţi cei ce caută adăpost în El.

32 N ë fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?

Căci cine este Dumnezeu, afară de Domnul? Şi cine este o stîncă, afară de Dumnezeul nostru?

33 Z oti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.

Dumnezeu este cetăţuia mea cea tare, şi El mă călăuzeşte pe calea cea dreaptă....

34 A i i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.

El îmi face picioarele ca ale cerboaicelor, şi El mă aşează pe locurile mele cele înalte.

35 A i i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.

Îmi deprinde mînile la luptă, şi braţele mele întind arcul de aramă.

36 T i më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.

Tu îmi dai scutul mîntuirii Tale, şi ajung mare prin bunătatea Ta.

37 T i i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.

Lărgeşti drumul supt paşii mei, şi picioarele mele nu se clatină.

38 U në i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.

Urmăresc pe vrăjmaşii mei, şi -i nimicesc, nu mă întorc pînă nu -i nimicesc.

39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.

Îi nimicesc, îi zdrobesc, de nu se mai scoală; cad subt picioarele mele.

40 T i më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;

Tu mă încingi cu putere pentru luptă, răpui subt mine pe protivnicii mei.

41 b ëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.

Faci pe vrăjmaşii mei să dea dosul înaintea mea, şi nimicesc pe ceice mă urăsc.

42 A ta shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.

Se uită în jurul lor, şi nu -i cine să -i scape. Strigă către Domnul dar nu le răspunde!

43 U në i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.

Îi pisez ca pulberea pămîntului, îi zdrobesc, îi calc în picioare, ca noroiul de pe uliţe.

44 T i më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.

Mă scapi din neînţelegerile poporului meu; mă păstrezi drept căpetenie a neamurilor; un popor... pe care nu -l cunoşteam îmi este supus.

45 B ijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.

Fiii străinului mă linguşesc; mă ascultă la cea dintîi poruncă.

46 B ijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.

Fiii străinului leşină dela inimă, tremură cînd ies afară din cetăţuie.

47 R roftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!

Trăiască Domnul, şi binecuvîntată să fie Stînca mea! Înălţat să fie Dumnezeu, Stînca mîntuirii mele,

48 É shtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,

Dumnezeu, care este răzbunătorul meu, care-mi supune popoarele,

49 d he më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.

şi care mă face să scap de vrăjmaşii mei! Tu mă înalţi mai pesus de protivnicii mei, mă izbăveşti de omul asupritor.

50 P randaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.

De aceea Te voi lăuda printre neamuri, Doamne! Şi voi cînta spre slava Numelui Tău.

51 L irime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë".

El dă mari izbăviri împăratului Său, şi arată milă unsului Său: lui David, şi seminţei... lui, pentru totdeauna.``