1 P ërgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.

Un răspuns blînd potoleşte mînia, dar o vorbă aspră aţîţă mînia.

2 G juha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.

Limba înţelepţilor dă ştiinţă plăcută, dar gura nesocotiţilor împroaşcă nebunie. -

3 S ytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.

Ochii Domnului sînt în orice loc, ei văd pe cei răi şi pe cei buni. -

4 N jë gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.

Limba dulce este un pom de viaţă, dar limba stricată zdrobeşte sufletul. -

5 B udallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.

Nesocotitul dispreţuieşte învăţătura tatălui său, dar cine ia seama la mustrare ajunge înţelept. -

6 N ë shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.

În casa celui neprihănit este mare belşug, dar în cîştigurile celui rău este turburare. -

7 B uzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.

Buzele înţelepţilor samănă ştiinţa, dar inima celor nesocotiţi este stricată. -

8 S akrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.

Jertfa celor răi este o scîrbă înaintea Domnului, dar rugăciunea celor fără prihană Îi este plăcută. -

9 R ruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.

Calea celui rău este urîtă Domnului, dar El iubeşte pe cel ce umblă după neprihănire. -

10 N jë qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.

Cine părăseşte cărarea este aspru pedepsit, şi cine urăşte mustrarea va muri. -

11 S heoli dhe Abadoni janë para Zotit; ca më tepër janë zemrat e bijve të njerëzve!

Locuinţa morţilor şi Adîncul sînt cunoscute Domnului, cu cît mai mult inimile oamenilor! -

12 T allësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.

Batjocoritorului nu -i place să fie mustrat, de aceea nu se duce la cei înţelepţi. -

13 N jë zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.

O inimă veselă înseninează faţa; dar cînd inima este tristă, duhul este mîhnit. -

14 Z emra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.

Inima celor pricepuţi caută ştiinţa, dar gura nesocotiţilor găseşte plăcere în nebunie. -

15 T ë gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.

Toate zilele celui nenorocit sînt rele, dar cel cu inima mulţămită are un ospăţ necurmat. -

16 M ë mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.

Mai bine puţin, cu frică de Domnul, de cît o mare bogăţie, cu turburare! -

17 M ë mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.

Mai bine un prînz de verdeţuri, şi dragoste, de cît un bou îngrăşat, şi ură. -

18 N jeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.

Un om iute la mînie stîrneşte certuri, dar cine este încet la mînie potoleşte neînţelegerile. -

19 R ruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.

Drumul leneşului este ca un hăţiş de spini, dar cărarea celor fără prihană este netezită. -

20 B iri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.

Un fiu înţelept este bucuria tatălui său, dar un om nesocotit dispreţuieşte pe mamă-sa. -

21 M arrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.

Nebunia este o bucurie pentru cel fără minte, dar un om priceput merge pe drumul cel drept. -

22 P lanet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.

Planurile nu izbutesc, cînd lipseşte o adunare care să chibzuiască, dar izbutesc cînd sînt mulţi sfetnici. -

23 N jë njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!

Omul are bucurie să dea un răspuns cu gura lui, şi ce bună este o vorbă spusă la vreme potrivită! -

24 N jeriun e matur rruga e jetës e çon lart në mënyrë që të evitojë Sheolin poshtë.

Pentru cel înţelept cărarea vieţii duce în sus, ca să -l abată de la locuinţa morţilor, care este jos. -

25 Z oti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.

Domnul surpă casa celor mîndri, dar întăreşte hotarele văduvei. -

26 M endimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.

Gîndurile rele sînt urîte Domnului, dar cuvintele prietenoase sînt curate înaintea Lui. -

27 K ush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.

Cel lacom de cîştig îşi turbură casa, dar cel ce urăşte mita va trăi. -

28 Z emra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.

Inima celui neprihănit se gîndeşte ce să răspundă, dar gura celor răi împroaşcă răutăţi. -

29 Z oti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.

Domnul Se depărtează de cei răi, dar ascultă rugăciunea celor neprihăniţi. -

30 D rita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.

O privire prietenoasă înveseleşte inima, o veste bună întăreşte oasele. -

31 V eshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.

Urechea care ia aminte la învăţăturile cari duc la viaţă, locuieşte în mijlocul înţelepţilor. -

32 K ush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.

Cel ce leapădă certarea îşi dispreţuieşte sufletul, dar cel ce ascultă mustrarea capătă pricepere. -

33 F rika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.

Frica de Domnul este şcoala înţelepciunii, şi smerenia merge înaintea slavei. -