1 " Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.

Mi se pierde suflarea, mi se sting zilele, mă aşteaptă mormîntul.

2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.

Sînt înconjurat de batjocoritori, şi ochiul meu trebuie să privească spre ocările lor.

3 M ë jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?

Pune-Te singur zălog pentru mine înaintea Ta; altfel, cine ar putea răspunde pentru mine?

4 N ga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.

Căci le-ai încuiat inima în faţa priceperii. De aceea nici nu -i vei lăsa să biruie.

5 K ush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.

Cine dă pe prieteni să fie prădaţi, copiilor aceluia li se vor topi ochii.

6 P or unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.

M'a făcut de basmul oamenilor, şi ca unul pe care -l scuipi în faţă!

7 S yri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.

Ochiul mi se întunecă de durere; toate mădularele mele sînt ca o umbră.

8 N jerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.

Oamenii fără prihană sînt înmărmuriţi de aceasta, şi cel nevinovat se răscoală împotriva celui nelegiuit.

9 M egjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.

Cel fără prihană rămîne totuş tare pe calea lui, cel cu mînile curate se întăreşte tot mai mult.

10 S a për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.

Dar voi toţi, întoarceţi-vă, veniţi iarăş cu cuvîntările voastre, şi vă voi arăta că între voi niciunul nu e înţelept.

11 D itët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.

Ce! mi s'au dus zilele, mi s'au nimicit planurile, planurile acelea făcute cu atîta iubire în inima mea...

12 A ta e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.

Şi ei mai spun că noaptea este zi, că se apropie lumina, cînd întunerecul a şi venit!

13 N ë rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,

Cînd Locuinţa morţilor o aştept ca locuinţă, cînd în întunerec îmi voi înălţa culcuşul;

14 n ë rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"

cînd strig gropii:, Tu eşti tatăl meu!` Şi viermilor:, Voi sînteţi mama şi sora mea!`

15 k u është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?

Unde mai este atunci nădejdea mea? Şi cine mai poate vedea nădejdea mea?

16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".

Ea se va pogorî cu mine la porţile locuinţei morţilor, cînd vom merge împreună. să ne odihnim în ţărînă.``