1 " Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.

O meu espírito está quebrantado, os meus dias se extinguem, a sepultura me está preparada!

2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.

Deveras estou cercado de zombadores, e os meus olhos contemplam a sua provocação!

3 M ë jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?

Dá-me, peço-te, um penhor, e sê o meu fiador para contigo; quem mais há que me dê a mão?

4 N ga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.

Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.

5 K ush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.

Quem entrega os seus amigos como presa, os olhos de seus filhos desfalecerão.

6 P or unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.

Mas a mim me pôs por motejo dos povos; tornei-me como aquele em cujo rosto se cospe.

7 S yri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.

De mágoa se escureceram os meus olhos, e todos os meus membros são como a sombra.

8 N jerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.

Os retos pasmam disso, e o inocente se levanta contra o ímpio.

9 M egjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.

Contudo o justo prossegue no seu caminho e o que tem mãos puras vai crescendo em força.

10 S a për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.

Mas tornai vós todos, e vinde, e sábio nenhum acharei entre vós.

11 D itët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.

Os meus dias passaram, malograram-se os meus propósitos, as aspirações do meu coração.

12 A ta e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.

Trocam a noite em dia; dizem que a luz está perto das trevas. el,

13 N ë rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,

Se eu olhar o Seol como a minha casa, se nas trevas estender a minha cama,

14 n ë rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"

se eu clamar ã cova: Tu és meu pai; e aos vermes: Vós sois minha mãe e minha irmã;

15 k u është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?

onde está então a minha esperança? Sim, a minha esperança, quem a poderá ver?

16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".

Acaso descerá comigo até os ferrolhos do Seol? Descansaremos juntos no pó?