1 M i se pierde suflarea, mi se sting zilele, mă aşteaptă mormîntul.
"Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
2 S înt înconjurat de batjocoritori, şi ochiul meu trebuie să privească spre ocările lor.
A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
3 P une-Te singur zălog pentru mine înaintea Ta; altfel, cine ar putea răspunde pentru mine?
Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
4 C ăci le-ai încuiat inima în faţa priceperii. De aceea nici nu -i vei lăsa să biruie.
Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
5 C ine dă pe prieteni să fie prădaţi, copiilor aceluia li se vor topi ochii.
Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
6 M 'a făcut de basmul oamenilor, şi ca unul pe care -l scuipi în faţă!
Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
7 O chiul mi se întunecă de durere; toate mădularele mele sînt ca o umbră.
Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
8 O amenii fără prihană sînt înmărmuriţi de aceasta, şi cel nevinovat se răscoală împotriva celui nelegiuit.
Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
9 C el fără prihană rămîne totuş tare pe calea lui, cel cu mînile curate se întăreşte tot mai mult.
Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
10 D ar voi toţi, întoarceţi-vă, veniţi iarăş cu cuvîntările voastre, şi vă voi arăta că între voi niciunul nu e înţelept.
Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
11 C e! mi s'au dus zilele, mi s'au nimicit planurile, planurile acelea făcute cu atîta iubire în inima mea...
Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
12 Ş i ei mai spun că noaptea este zi, că se apropie lumina, cînd întunerecul a şi venit!
Ata e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.
13 C înd Locuinţa morţilor o aştept ca locuinţă, cînd în întunerec îmi voi înălţa culcuşul;
Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,
14 c înd strig gropii:, Tu eşti tatăl meu!` Şi viermilor:, Voi sînteţi mama şi sora mea!`
në rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"
15 U nde mai este atunci nădejdea mea? Şi cine mai poate vedea nădejdea mea?
ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
16 E a se va pogorî cu mine la porţile locuinţei morţilor, cînd vom merge împreună. să ne odihnim în ţărînă.``
A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".