1 ( O cîntare a treptelor.) La Tine îmi ridic ochii, la Tine, care locuieşti în ceruri.

Drejt teje i ngre sytë e mi, drejt teje që je ulur në qiejtë.

2 C um se uită ochii robilor la mîna stăpînilor lor, şi ochii roabei la mîna stăpînei ei, aşa se uită ochii noştri la Domnul, Dumnezeul nostru, pînă va avea milă de noi.

Ja, ashtu si sytë e shërbëtorëve drejtohen te dora e zotërve të tyre dhe sytë e shërbëtores te dora e zonjës së saj, kështu sytë tona drejtohen te Zoti, Perëndia ynë deri sa ai të ketë mëshirë për ne.

3 A i milă de noi, Doamne, ai milă de noi, căci sîntem sătui de dispreţ;

Ki mëshirë për ne, o Zot, ki mëshirë për ne, sepse jemi velur jashtë mase me përçmimin.

4 n e este sătul sufletul de batjocurile celor îngîmfaţi, de dispreţul celor trufaşi.

Shpirti ynë është velur jashtë mase me talljen e arrogantëve dhe me përçmimin e krenarëve.