1 ( Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeu stă în adunarea lui Dumnezeu; El judecă în mijlocul dumnezeilor.

Perëndia rri në kuvendin e Perëndisë, ai gjykon në mes të perëndive.

2 - ,, Pînă cînd veţi judeca strîmb, şi veţi căuta la faţa celor răi? -

Deri kur do të gjykoni padrejtësisht dhe do të mbani anët e të pabesëve? (Sela)

3 F aceţi dreptate celui slab şi orfanului, daţi dreptate nenorocitului şi săracului,

Mbroni të dobëtin dhe jetimin, sigurojini drejtësi të vuajturit dhe të varfërit.

4 S căpaţi pe cel nevoiaş şi lipsit, izbăviţi -i din mîna celor răi.``

Çlironi të mjerin dhe nevojtarin; shpëtojeni nga dora e të pabesit.

5 D ar ei nu vor să ştie de nimic, nu pricep'nimic, ci umblă în întunerec; de aceea se clatină toate temeliile pămîntului.

Ata nuk dinë asgjë dhe nuk kuptojnë asgjë, dhe ecin në terr; të gjitha themelet e tokës po luajnë.

6 E u am zis:,, Sînteţi dumnezei, toţi sînteţi fii ai Celui Prea Înalt.``

Unë kam thënë: "Ju jeni perëndi, jeni të gjithë bijtë e Shumë të Lartit.

7 Î nsă veţi muri ca nişte oameni, veţi cădea ca un domnitor oarecare.`` -

Megjithatë ju do të vdisni si njerëzit e tjerë dhe do të bini si çdo i fuqishëm tjetër".

8 S coală-Te, Dumnezeule, şi judecă pămîntul! Căci toate neamurile sînt ale Tale.

Çohu, o Perëndi, gjyko tokën, sepse ti do të trashëgosh tërë kombet.