1 ( Către mai marele cîntăreţilor. Un psalm al lui David. Făcut cînd a venit la el proorocul Natan, după ce intrase David la Bat-Şeba.) Ai milă de mine, Dumnezeule, în bunătatea Ta! După îndurarea Ta cea mare, şterge fărădelegile mele!

Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

2 S pală-mă cu desăvîrşire de nelegiuirea mea, şi curăţeşte-mă de păcatul meu!

Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

3 C ăci îmi cunosc bine fărădelegile, şi păcatul meu stă necurmat înaintea mea.

Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

4 Î mpotriva Ta, numai împotriva Ta, am păcătuit şi am făcut ce este rău înaintea Ta; aşa că vei fi drept în hotărîrea Ta, şi fără vină în judecata Ta.

Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

5 I ată că sînt născut în nelegiuire, şi în păcat m'a zămislit mama mea.

Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

6 D ar Tu ceri ca adevărul să fie în adîncul inimii: fă dar să pătrundă înţelepciunea înlăuntrul meu!

Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

7 C urăţeşte-mă cu isop, şi voi fi curat; spală-mă, şi voi fi mai alb decît zăpada.

Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

8 F ă-mă să aud veselie şi bucurie, şi oasele, pe cari le-ai zdrobit Tu, se vor bucura.

Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

9 Î ntoarce-Ţi privirea dela păcatele mele, şterge toate nelegiuirile mele!

Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

10 Z ideşte în mine o inimă curată, Dumnezeule, pune în mine un duh nou şi statornic!

O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

11 N u mă lepăda dela Faţa Ta, şi nu lua dela mine Duhul Tău cel Sfînt.

Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

12 D ă-mi iarăş bucuria mîntuirii Tale, şi sprijineşte-mă cu un duh de bunăvoinţă!

Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

13 A tunci voi învăţa căile Tale pe ceice le calcă, şi păcătoşii se vor întoarce la Tine.

Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

14 D umnezeule, Dumnezeul mîntuirii mele! Izbăveşte-mă de vina sîngelui vărsat, şi limba mea va lăuda îndurarea Ta.

Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

15 D oamne, deschide-mi buzele, şi gura mea va vesti lauda Ta.

O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

16 D acă ai fi voit jertfe, Ţi-aş fi adus: dar Ţie nu-Ţi plac arderile de tot.

Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

17 J ertfele plăcute lui Dumnezeu sînt un duh zdrobit: Dumnezeule, Tu nu dispreţuieşti o inimă zdrobită şi mîhnită.

Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

18 Î n îndurarea Ta, varsă-Ţi binefacerile asupra Sionului, şi zideşte zidurile Ierusalimului!

Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

19 A tunci vei primi jertfe neprihănite, arderi de tot şi jertfe întregi; atunci se vor aduce pe altarul Tău viţei.

Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.