1 E u sînt un trandafir din Saron, un crin din văi. -

Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.

2 C a un crin în mijlocul spinilor, aşa este iubita mea între fete. -

Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

3 C a un măr între copacii pădurii, aşa este prea iubitul meu între tineri. Cu aşa drag stau la umbra lui, şi rodul lui este dulce pentru cerul gurii mele.

Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

4 E l m'a dus în casa de ospăţ, şi dragostea era steagul fluturat peste mine.

Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

5 Î ntăriţi-mă cu turte de struguri, învioraţi-mă cu mere, căci sînt bolnavă de dragostea lui.

Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.

6 S ă-şi pună mîna stîngă supt capul meu, şi să mă îmbrăţişeze cu dreapta lui! -

Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

7 V ă jur, fiice ale Ierusalimului, pe căprioarele şi cerboaicele de pe cîmp: nu stîrniţi, nu treziţi dragostea, pînă nu vine ea! -

Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë

8 A ud glasul prea iubitului meu! Iată -l că vine, sărind peste munţi, săltînd pe dealuri.

Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.

9 P rea iubitul meu seamănă cu o căprioară, sau cu puiul de cerboaică. Iată -l că este după zidul nostru, se uită pe fereastră, priveşte printre zăbrele.

I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

10 P rea iubitul meu vorbeşte şi-mi zice: Scoală-te, iubito, şi vino, frumoaso!

I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: "Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!

11 C ăci iată că a trecut iarna; a încetat ploaia, şi s'a dus.

Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.

12 S e arată florile pe cîmp, a venit vremea cîntării, şi se aude glasul turturicii în cîmpiile noastre.

Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.

13 S e pîrguiesc roadele în smochin, şi viile înflorite îşi răspîndesc mirosul. Scoală-te, iubito, şi vino, frumoaso.

Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

14 P orumbiţă din crăpăturile stîncii, ascunsă în scobiturile prăpăstiilor, arată-mi faţa ta, şi fă-mă să-ţi aud glasul! Căci glasul tău este dulce, şi faţa ta plăcută.

O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme".

15 P rindeţi-ne vulpile, vulpile cele mici, cari strică viile; căci viile noastre sînt în floare.

I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

16 P rea iubitul meu este al meu, şi eu sînt a lui; el îşi paşte turma între crini.

I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

17 P înă la răcoarea zilei, şi pînă la lungirea umbrelor, întoarce-te!... Iubitule, sai ca o căprioară sau ca puiul de cerb, peste munţii ce ne despart.

Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.